2016-03-152016-03-152008-2-29Thttp://hdl.handle.net/20.500.12688/745Τα αποτελέσματα των πειραμάτων που παρουσιάζονται έδειξαν ότι τόσο το Αcremonium alternatum οσο και το Acremonium implicatum είχαν σημαντική αποτελεσματικότητα στην μείωση του αριθμού των κονιδιοφόρων του P. xanthii στις κοτυληδόνες αγγουριάς. Tα δυο υπερπαράσιτα ήταν εξίσου αποτελεσματικά και όταν εφαρμόστηκαν νεκρά άρα ο τρόπος δράσης τους μπορεί να περιλαμβάνει εκτός από τον υπερπαρασιτισμό και την επαγωγή αντοχής. Για την επίτευξη της επαγωγής αντοχής, η εφαρμογή μια μέρα πρίν την τεχνητή μόλυνση έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα in-vitro. Η αποτελεσματικότητα του Α. alternatum αποδείχθηκε και in vivo όπου η μείωση των κονιδιοφόρων επιτεύχθηκε στις ψεκασμένες και αψέκαστες κοτυληδόνες αντίστοιχα, ενώ η μείωση ήταν ασήμαντη στο πρώτο πραγματικό φύλλο. Με βάση τα παραπάνω μπορεί να ειπωθεί ότι η επαγωγή αντοχής στην αγγουριά από το Α. alternatum ήταν μετρίως διασυστηματική.Results of the experiments presented in this thesis, showed that both Acremonium alternatum and Acremonium implicatum were significantly effective at reducing the number of conidiophores of Podosphaera xanthii on cucumber cotyledons. The two hyperparasites were equally effective when applied dead, an indication that their mode of action may include induction of resistance as well as parasitism. Induction of resistance proved more successful when the application of the hyperparasites was done one day before artificial inoculation with the pathogen. A. alternatum succeeded, in reducing conidiophores, also in vivo on the cotyledons of cucumber plants while it had no effect on the first true leaf. Therefore, it could be said that induction of resistance in cucumber plants was moderately systemicAttribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)