2016-03-152016-03-152008-2-29Thttp://hdl.handle.net/20.500.12688/1534Η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη, η πολυπλοκότητα του ρόλου του γιατρού και ιδιαίτερα του νοσηλευτή (και γενικότερά όλων των επαγγελματιών υγείας) πολλές φορές τον εγκλωβίζει. Οι επαγγελματίες υγείας σε μεγάλο ποσοστό διακατέχονται από αρνητικές σκέψεις σχετικά με την εργασία τους. Περισσότερο επιβαρημένοι εμφανίζονται οι νοσηλευτές οι οποίοι καλούνται να αναγνωρίζουν τις δυνάμεις τους αλλά και τις αδυναμίες τους και να παρέχουν με μεγαλύτερη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα υψηλού επιπέδου και ποιότητας νοσηλευτικό έργο. Οι νοσηλευτές καθώς και οι γιατροί φαίνεται να μην είναι ευχαριστημένοι από την εργασία τους. Εν τούτοις, οι ιατροί πιστεύουν ότι δεν έχουν κάνει λανθασμένη επιλογή επαγγέλματος εν αντιθέσει με τους νοσηλευτές οι οποίοι σε ποσοστό 24% παρόλο που νιώθουν να απογοητεύονται από κάποιες πτυχές της εργασίας τους. Μεταξύ άλλων η έλλειψη συνεργασίας φαίνεται να αποτελεί σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα, όταν δηλαδή θεωρούν ότι οι συνάδελφοι τους δεν τους εκτιμούν και δεν τους κατανοούν παρόλο που δηλώνουν ότι έχουν κάποιον να μιλήσουν στην εργασία τους, άσχετα αν εκνευρίζονται εύκολα με μικροπροβλήματα ή/και με τους συναδέλφους τους. Τα μεγαλύτερα ποσοστά δυσαρέσκειας φαίνεται να είναι ο φόρτος εργασίας και η έλλειψη συνεργασίας και οργάνωσης. Με τις σωστές παρεμβάσεις όχι μόνον βοηθούν και στηρίζουν το προσωπικό υγείας αλλά και το προστατεύουν από το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης. Μειώνουν τα αισθήματα απογοήτευσης και περιορίζουν την ένταση και το στρες, βελτιώνοντας την παρεχόμενη φροντίδα υγείας στον ασθενή. Τέτοιου είδους αλλαγές αναμένεται να μειώσουν τα αισθήματα απογοήτευσης και μη ικανοποίησης, να περιορίσουν την ένταση του στρες και να βελτιώσουν την παρεχόμενη φροντίδα υγείας. Πρέπει να βρεθούν και να εφαρμοστούν τα πλέον αποτελεσματικά και ταυτόχρονα εφικτά μέτρα ώστε να έχουμε νοσηλευτές και γιατρούς ικανοποιημένους και όχι εξουθενωμένους.Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)