2016-03-152016-03-152013-11-09http://hdl.handle.net/20.500.12688/1195Η «καλή υγεία», με την έννοια της απουσίας λειτουργικών περιορισμών, θεωρείται το πιο σημαντικό αγαθό στην ζωή μας. Είναι η μεγαλύτερη ευχή μας, που όμως καθημερινά ανατρέπεται και διαψεύδεται, από αστάθμητους παράγοντες. Τότε το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα μας προκαλείται να δοκιμάσει τις αντοχές του. Για τη βελτίωση της θέσης των ατόμων με αναπηρία, είναι απαραίτητο η αναπηρία να μην αντιμετωπίζεται ως ατομικό αλλά ως κοινωνικό ζήτημα. Πολλά τα παραδείγματα που πιστοποιούν την διαπίστωση ότι τα άτομα με αναπηρίες αντιμετωπίζονται ως παιδιά ενός κατώτερου θεού. Οι δυσκολίες που βιώνουν δεν είναι απλά συνέπεια των δικών τους λειτουργικών περιορισμών, αλλά κυρίως συνέπεια της έλλειψης σεβασμού των αναγκών και των δικαιωμάτων τους. Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην κοινωνική συμμετοχή των αναπήρων είναι η έλλειψη προσπελασιμότητας στους χώρους και τα κτίρια της πόλης. Η εντύπωση που επικρατεί είναι οτι ζούμε σε μια πόλη αφιλόξενη, μια πόλη με ελάχιστη φροντίδα και μέριμνα για τους πολίτες γενικότερα αλλά και για τους ανθρώπους με αναπηρία. Τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν καθημερινά ένα περιβάλλον που συμβάλλει στον αποκλεισμό τους από την κοινωνική ζωή. Κατανοώντας την σημαντικότητα του θέματος αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα της προσπελασιμότητας των κινητικά αναπήρων ατόμων στην πόλη του Ηρακλείου.Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)