2016-03-152016-03-152008-2-29Thttp://hdl.handle.net/20.500.12688/1639Το τραύμα αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο δύσκολα και δισεπίλυτα προβλήματα της παγκόσμιας δημόσιας υγείας με οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, γεωγραφικές και εθνικές προεκτάσεις. Στην Ελλάδα ειδικότερα η συχνότητα του τραύματος κυρίως από τροχαία ατυχήματα έχει πάρει κατά τα τελευταία χρόνια επικίνδυνες και ιδιαίτερα ανησυχητικές διαστάσεις. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία στη 10ετία 1980 1990 λόγω προοδευτικής αύξησης των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων ο ενεργός πληθυσμός στη χώρα μας ( ηλικίας κάτω των 40 ετών ) μειώθηκε λόγω τροχαίων ατυχημάτων κατά 19.381 άτομα. Ανάλογα αυξητική τάση παρουσίασαν και οι πολυτραυματίες με τεράστιες απώλειες εργατοωρών λόγω αναπηρίας διαφόρου βαθμού και με σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις αφού υπολογίστηκε ότι μόνο για το έτος 1988 η εθνική μας οικονομία ζημιώθηκε για τους παραπάνω λόγους κατά 190 δις. δραχμές. Έχει υπολογιστεί ότι στη χώρα μας αντιστοιχούν 12,6 νεκροί ανά 10.000 οχήματα ενώ η παγκόσμια αναλογία είναι 7,5, η Ελλάδα δηλαδή έχει δείκτη ατυχήματος 5,1 (θάνατοι / 100.000 επιβατών για 1000 μέτρα μεταφοράς) ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη 7,5. Τα εργατικά αλλά και άλλων ειδών ατυχήματα οδηγούν σε τραυματισμούς όχι όμως τόσο συχνούς : στα εργατικά μόνο το 0,5% είναι θανατηφόρα ενώ στο 96,5% σημειώνεται μεγάλη απώλεια εργατοωρών τονίζοντας ιδιαίτερα την κοινωνική και οικονομική διάσταση του προβλήματος. Αφορμή για την παρούσα πτυχιακή εργασία αποτέλεσε η ιδιαίτερη αύξηση των τραυμάτων κυρίως από τροχαία ατυχήματα, κατά τους θερινούς μήνες, στο Ν. Ηρακλείου. Σκοπός μας είναι η καταγραφή αυτών των περιστατικών που προσέρχονται στα νοσοκομεία του Ηρακλείου ως προς τα αίτια και το είδος των κακώσεων, την βαρύτητα της τραυματικής κάκωσης και την αντιμετώπιση τους.Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)