2016-03-152016-03-152008-2-29Thttp://hdl.handle.net/20.500.12688/1665Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της έρευνας μας προκύπτει ότι το νοσηλευτικό προσωπικό των τεσσαρών νοσοκομείων που έλαβαν μέρος (ΠΕΠΑΓΝΗ, Βενιζέλειο, Ρεθύμνου-Χανιών) δεν έχει την απαραίτητη γνώση και εξειδίκευση στο θέμα της περιοχικής χημειοθεραπείας. Σημαντική εξαίρεση αποτέλεσε το ΠΕΠΑΓΝΗ όπου λειτουργεί Μονάδα Περιοχικών Θεραπειών από το 1998. Στη μονάδα αυτή εφαρμόζονται όλες οι κατάλληλες τεχνικές και πλέον το νοσηλευτικό προσωπικό έχει αποκτήσει μεγαλύτερη γνώση και εμπειρία σε σχέση με τους νοσηλευτές των υπόλοιπων νοσοκομείων. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί έως ένα βαθμό τα αρνητικά ποσοστά άγνοιας που συγκεντρώνουν τα άλλα νοσοκομειακά συγκροτήματα. Σ' αυτό που πρέπει να εστιάσουμε είναι τα ποσοστά της ενημέρωσης των νοσηλευτών γιατί εκεί βρίσκεται η ουσία του θέματος. Θετικά ποσοστά προέρχονται από την προσωπική πρωτοβουλία των νοσηλευτών για περαιτέρω γνώση. Αυτό δηλώνει την ανάγκη μεγάλου ποσοστού νοσηλευτών να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες. Οι ιατρικές εξελίξεις τρέχουν με ραγδαίους ρυθμούς, η πρόγνωση γίνεται καλύτερη, η θεραπεία αποδοτικότερη κι ο νοσηλευτής τιμά την υγεία αν δε μένει στάσιμος και αδιάφορος για την πρόοδό της.Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)