Apothesis
Welcome to Apothesis, the Institutional Repository of the Hellenic Mediterranean University.
Apothesis is the result of an effort that started in 2001 concerning the collection, preservation and promotion - in a unified way - of the intellectual work that is mainly produced by the students at HMU and is not published anywhere else.
Everyone is able to use the Institutional Repository, in order to access the theses' full content. However, reference to the use of works under copyright law and regulations is mandatory.
Communities in DSpace
Select a community to browse its collections.
Recent Submissions
Ανάλυση και οικονομικός αντίκτυπος του εισερχόμενου τουρισμού στην Ελλάδα: τάσεις, δείκτες και προοπτικές.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-04-01) Βερναδάκης, Ευάγγελος; Vernadakis, Evangelos; Βασιλειάδης, Γεώργιος; Vasileiadis, Georgios
Η παρούσα εργασία εξετάζει τον εισερχόμενο τουρισμό στην Ελλάδα, εστιάζοντας στην εξέλιξή του, τις οικονομικές επιπτώσεις και τις διαχρονικές τάσεις του. Αρχικά, παρουσιάζει μια ιστορική αναδρομή, αναδεικνύοντας τους παράγοντες που διαμόρφωσαν τον σύγχρονο τουριστικό κλάδο. Ακολουθεί η βιβλιογραφική ανασκόπηση, η οποία συνοψίζει σχετικές ερευνητικές εργασίες, ενώ η ανάλυση της περιόδου 2016-2023 εξετάζει βασικούς δείκτες, όπως τα έσοδα, τον αριθμό των επισκεπτών και τη μέση δαπάνη. Τα ευρήματα καταγράφουν σταθερή ανάπτυξη έως το 2019, απότομη πτώση το 2020 λόγω της πανδημίας και πλήρη ανάκαμψη το 2023. Επιπλέον, η μελέτη εξετάζει την προέλευση των τουριστών από πέντε βασικές αγορές—Αλβανία, Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες—αναδεικνύοντας διαφορετικά μοτίβα επισκέψεων και δαπανών. Οι τουρίστες από την Αλβανία παρουσιάζουν σταθερή αύξηση στις εισπράξεις και υψηλή μέση δαπάνη ανά διανυκτέρευση, παρά τις διακυμάνσεις στις επισκέψεις μετά το 2020. Οι τουρίστες από Γερμανία παραμένουν βασικός παράγοντας εσόδων, με κορύφωση στο τρίτο τρίμηνο, ενώ η μέση διάρκεια παραμονής τους μειώθηκε μετά την πανδημία. Οι τουρίστες από ΗΠΑ δαπανούν περισσότερο από άλλες εθνικότητες, με αυξανόμενη παρουσία και έντονη εποχικότητα. Οι τουρίστες από Γαλλία καταγράφουν συνεχή άνοδο στις επισκέψεις και τις εισπράξεις, αν και η μέση διάρκεια διαμονής τους βαίνει μειούμενη. Οι τουρίστες από Ηνωμένο Βασίλειο συνεισφέρουν τα περισσότερα συνολικά έσοδα, με ρεκόρ εισπράξεων το τρίτο τρίμηνο του 2023, αποφεύγοντας ωστόσο την Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο κάθε έτους. Συνολικά, αυτές οι αγορές ενισχύουν σημαντικά τον ελληνικό τουρισμό, επιδεικνύοντας διαφορετικές ταξιδιωτικές συνήθειες. Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογραμμίζουν τη δυναμική του κλάδου και τη συμβολή του στην ελληνική οικονομία, παρέχοντας χρήσιμες πληροφορίες για τη χάραξη στρατηγικών και πολιτικών ανάπτυξης.
Βελτιστοποίηση χαρτοφυλακίου με χρήση παραδοσιακών και σύγχρονων μεθόδων ανάλυσης και διαχείρισης κινδύνων.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-04-01) Γκιαουράκης, Αριστόδημος; Gkiaourakis, Aristodimos; Δημοτίκαλης, Ιωάννης; Dimotikalis, Ioannis
Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στη βελτιστοποίηση χαρτοφυλακίου μέσω της χρήσης τόσο παραδοσιακών όσο και σύγχρονων μεθόδων ανάλυσης και διαχείρισης κίνδυνου. Συγκεκριμένα, συγκρίνεται η κλασική προσέγγιση του Markowitz με τη σύγχρονη μέθοδο της Εντροπίας, με στόχο τη δημιουργία ενός χαρτοφυλακίου που επιτυγχάνει την μέγιστη απόδοση και τον ελάχιστο κίνδυνο. Για την αξιολόγηση των δύο προσεγγίσεων επιλέχθηκαν πραγματικά δεδομένα μετοχών από το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης (XFRA), τα οποία αφορούν μεγάλες γερμανικές εταιρείες και τα οποία αναλυθήκαν σε δύο χρονικές περιόδους: την ιστορική περίοδο (2000-2020) και την περίοδο αξιολόγησης (2021-2023). Η δημιουργία των αποτελεσματικών συνόρων (Efficient frontiers), για τις δύο μεθόδους πραγματοποιήθηκε με τη χρήση μακροεντολών κώδικα του λογιστικού φύλλου Excel και των αντίστοιχων εργαλείων βελτιστοποίησης (Excel Solver). Για την πρώτη προσέγγιση, του Markowitz, υπολογίστηκε επίσης το βέλτιστο χαρτοφυλάκιο με τον δείκτη Sharpe (Απόδοση/Κίνδυνος). Ενώ για την δεύτερη προσέγγιση, της Εντροπίας, υπολογίστηκε επίσης το βέλτιστο χαρτοφυλάκιο με τον αντίστοιχο δείκτη Εντροπικής Απόδοσης (Entropic Return: Εντροπία × Απόδοση). Τα τέσσερα διαφορετικά χαρτοφυλάκια που δημιουργήθηκαν με βάση τα δεδομένα της Ιστορικής Περιόδου (2000-2020), ενώ αξιολογήθηκε η απόδοση τους στη περίοδο (2021-2023). Από τα τέσσερα χαρτοφυλάκια την καλύτερη απόδοση παρουσίασε το χαρτοφυλάκιο της Μέγιστης Εντροπίας (ισοκατανομής), ενώ τα υπόλοιπα τρία χαρτοφυλάκια είχαν παρόμοια σύνθεση και απόδοση, αν και δημιουργήθηκαν με διαφορετικά κριτήρια βελτιστοποίησης. Το αποτέλεσμα αυτό μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι η περίοδος 2021-2023 σε όλα τα χρηματιστήρια, επηρεάστηκε αρνητικά από την πανδημία COVID-19.
Μοντέλα προσομοίωσης στο διαδίκτυο για την εξάπλωση της πανδημίας Covid 19.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-03-31) Δερμιτζάκης, Εμμανουήλ; Dermitzakis, Emmanouil; Δημοτίκαλης, Ιωάννης; Dimotikalis, Ioannis
Η μοντελοποίηση της παγκόσμιας πανδημίας COVID 19 συμβάλλει στην ποσοτική κατανόηση των διαδικασιών και των χαρακτηριστικών διάδοσης της και στην εκτίμηση του αντίκτυπου σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των υιοθετηθέντων μέτρων πρόληψης και ελέγχου της μόλυνσης του κορονοϊού SARS-CoV-2.Ακολουθώντας μια παραγωγική λογική από το γενικό στο ειδικό, το ερευνητικό νήμα αρχίζει να ξετυλίγεται από τους απαραίτητους ορισμούς της επιστήμης της Επιδημιολογίας, την φύση τις κατηγορίες, τους κινητήριους παράγοντες και ιστορικά παραδείγματα των πανδημιών, τους τύπους και τα συμπτώματα της οικογένειας των κορονοϊών, το χρονολόγιο εξέλιξης της πανδημίας COVID 19 στον πλανήτη και στην Ελλάδα καθώς και τις επιπτώσεις της, θετικές και αρνητικές, σε διάφορους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας. Ιδιαίτερη μνεία αρχικά γίνεται στην αναγκαιότητα χρήσης της προσομοίωσης και τους διάφορους τύπους μοντέλων που χρησιμοποιούνται για διαφορετικά αντικείμενα και φάσεις της πανδημίας. Ακολουθεί μια ουσιαστική βουτιά στο θεωρητικό υπόβαθρο της επιστήμης της Επιδημιολογίας, για την καταγραφή των βασικών επιδημιολογικών παραμέτρων, των επιδημιολογικών μοντέλων μελέτης πανδημιών (SIR, SEIR) και των παραλλαγών τους, καθώς και των τριών τύπων μοντελοποίησης της εξάπλωσης της πανδημικής μόλυνσης με χρήση μοντέλων διαμοιρασμού, μοντέλων μεταπληθυσμού και μοντέλων με πράκτορες. Στη συνέχεια
περιγράφονται οι διαφορετικές κατηγορίες μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων (NPIs) που εφαρμόστηκαν για να σταματήσει η εξάπλωση του COVID 19, οι πολιτικές προστασίας της δημόσιας υγείας «Flattening the Curve» και «Raise the Line», τα προγράμματα εμβολιασμού και το διεθνές Project OxCGRT σχετικά με την καταγραφή των υιοθετηθέντων NPIs από τις εθνικές κυβερνήσεις, υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Επόμενο βήμα στην έρευνα καταλαμβάνει η περιγραφή των διαστάσεων των μοντέλων προσομοίωσης της πανδημίας, που αναλύονται στους τύπους των δεδομένων που χρησιμοποιούνται, στους φορείς χρηματοδότησης της έρευνας, στα δεδομένα ανοικτού κώδικα και τις πηγές τους σε παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ακολούθως παρατίθενται σε επιγραμματική μορφή τα διαδικτυακά μοντέλα προσομοίωσης της πανδημίας COVID 19, είτε απλού απεικονιστικού χαρακτήρα είτε πιο σύνθετου χαρακτήρα, με την χρήση δεδομένων εισόδου με επιδημιολογικές παραμέτρους και παραμέτρους παρεμβάσεων για την εξαγωγή αποτελεσμάτων πρόβλεψης και αξιολόγησης. Το κύριο κεφάλαιο μεθοδολογίας εν αρχή πραγματεύεται τον σχεδιασμό και την λειτουργία του διαδικτυακού μοντέλου CovidSIM 2.1 που χρησιμοποιήθηκε στην έρευνα για τις τρεις χώρες (Ελλάδα, Ιταλία και Σουηδία), οι οποίες αντιμετώπισαν την εξάπλωση της πανδημίας εντός χρονικής περιόδου ενός έτους από την εμφάνιση του πρώτου θετικού κρούσματος. Μετά από την απεικόνιση με σχεδιαγράμματα των εμπειρικών δεδομένων εξέλιξης της πανδημίας και την παράθεση του ιστορικού και των συνθηκών ανταπόκρισης των κυβερνήσεων των τριών χωρών απέναντι στον επιπολασμό της πανδημίας μέσα από επιλεγμένη επιστημονική βιβλιογραφία, ακολουθεί με στατιστικό έλεγχο t-Test η αξιολόγηση των εμπειρικών δεδομένων των εναλλακτικών σεναρίων των τριών ερευνητικών υποθέσεων της εργασίας, για
την ακρίβεια της πρόβλεψης της πορείας της πανδημίας COVID 19 και την αξιολόγηση εναλλακτικών σεναρίων μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων NPIs. Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από την έρευνα είναι ότι το Online μοντέλο προσομοίωσης CovidSIM 2.1 δικαιώνει πλήρως τον αρχικό σχεδιασμό του, ως πιο κατάλληλο και αποτελεσματικό εργαλείο αποτίμησης του κινδύνου εξάπλωσης της πανδημίας στις τρεις
χώρες μέσα από την αξιολόγηση των επιπτώσεων διαφορετικών σεναρίων NPIs σε αθροιστικούς θανάτους από την πανδημία COVID 19 παρά ως ακριβές εργαλείο πρόβλεψηςτης πορείας της πανδημίας. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τα διαφορετικά σενάρια και στις τρεις χώρες τις περισσότερες φορές έχουν λογική βάση και είναι αναμενόμενα, αν και δεν εκλείπουν οι ανορθόδοξες περιπτώσεις που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Αν και η εφαρμογή του μοντέλου CovidSIM 2.1 παρουσιάζει προβλήματα και περιορισμούς εξαιτίας του ατελούς σχεδιασμού του ή της ένδειας κατάλληλων δεδομένων, παρόλα αυτά δεν
μειώνεται η χρηστική του αξία ως εργαλείου υποστήριξης λήψης αποφάσεων. Εν κατακλείδι,με στόχο την συνέχιση της έρευνας στο μέλλον με διαφορετικές χώρες ή θεματικά αντικείμενα, συζητιέται η μοντελοποίηση της πανδημίας COVID 19 μέσα από άλλες μεθόδους πλην της προσομοίωσης και η αυξανόμενη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Συζητιούνται παράλληλα, η σημερινή κατάσταση στον απόηχο της πενταετούς επετείου της πανδημίας COVID 19 και η έλευση της επόμενης πανδημίας Χ, η οποία αχνοφαίνεται στον εγγύς χρονικό ορίζοντα και απαιτεί την παγκόσμια εγρήγορση και ετοιμότητα.
Μελέτη αποτίμησης γενικών νοσοκομείων του εθνικού συστήματος υγείας 2016-2023.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-03-31) Παπαδάκης, Εμμανουήλ; Papadakis, Emmanouil; Φανουργιάκης, Ιωάννης; Fanourgiakis, Ioannis
Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις βασικές εκροές όλων των δημόσιων νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) κατά την περίοδο 2016-2023, αποτυπώνοντας συστηματικά τη διαχρονική τους εξέλιξη. Η ανάλυση εστιάζει σε κρίσιμους δείκτες, όπως ο αριθμός επισκέψεων στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), στα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία (ΤΕΙ) και στην ολοήμερη λειτουργία, καθώς και στον συνολικό αριθμό νοσηλευθέντων ασθενών, τις ημέρες νοσηλείας και τη μέση διάρκεια νοσηλείας (ΜΔΝ). Παράλληλα, παρουσιάζονται βασικοί δείκτες κόστους, συμπεριλαμβανομένου του μέσου φαρμακευτικού κόστους ανά νοσηλευθέντα ασθενή, του μέσου κόστους ανά ημέρα νοσηλείας και του συνολικού κόστους νοσηλείας ανά ασθενή στα πέντε Πανεπιστημιακά Γενικά Νοσοκομεία της χώρας. Μέσα από τη σύγκριση αυτών των δεικτών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία, αναδεικνύεται η επίδραση της υγειονομικής κρίσης και των εφαρμοζόμενων πολιτικών στη λειτουργία και την αποδοτικότητα των νοσοκομείων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, παρά τη σταδιακή ανάκαμψη, αρκετές εκροές δεν έχουν επανέλθει στα προ πανδημίας επίπεδα του 2019. Συγκεκριμένα, οι επισκέψεις στα ΤΕΠ το 2019 ανήλθαν σε 4.887.625, ενώ το 2020 μειώθηκαν κατά 32,21%, φτάνοντας τις 3.313.231. Το 2023, οι συνολικές επισκέψεις στα ΤΕΠ ήταν 4.612.058, καταγράφοντας μείωση 5,64% σε σχέση με το 2019. Αντίστοιχα, ο αριθμός των εξετασθέντων στα ΤΕΙ ήταν 7.616.194 το 2019, με μείωση 34,45% το 2020 (4.992.092 εξετασθέντες), ενώ το 2023 εξακολουθούσε να παραμένει χαμηλότερος κατά 19% συγκριτικά με το 2019. Στην ολοήμερη λειτουργία, οι εξετασθέντες ανήλθαν σε 615.696 το 2019, μειώθηκαν σε 396.969 το 2020 (-35,53%), ενώ το 2023 έφτασαν τους 577.895, καταγράφοντας μείωση 6,14% από το 2019. Ο αριθμός των νοσηλευθέντων ασθενών ανήλθε σε 2.537.750 το 2019, μειώθηκε σε 2.160.596 το 2020 (-14,86%) και το 2023 ήταν 2.509.691, με συνολική μείωση 1,11% σε σχέση με το 2019. Η παρούσα μελέτη προσφέρει πολύτιμα δεδομένα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τα στελέχη του τομέα υγείας και τους ερευνητές, παρέχοντας τεκμηριωμένα στοιχεία που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση της αποδοτικότητας του ΕΣΥ. Η ανάλυση υπογραμμίζει την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις, βασισμένες σε δεδομένα, με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του δημόσιου συστήματος υγείας απέναντι σε μελλοντικές κρίσεις.
Υπερβάλλουσα θνησιμότητα στην Ελλάδα, 2020-2022.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-03-31) Κολλιοπούλου, Θεοδώρα; Kolliopoulou, Theodora; Φανουργιάκης, Ιωάννης; Fanourgiakis, Ioannis
Ο αντίκτυπος στην υγεία, στην ψυχική υγεία αλλά και στο Ελληνικό Υγειονομικό Σύστημα (ΕΣΥ) είναι καταγεγραμμένα στη διεθνή βιβλιογραφία, ως αποτέλεσμα της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε σε όλο το δημόσιο τομέα ακόμα και στον ευαίσθητο τομέα της υγείας και που απέρρεε από τα μνημόνια. Η πλήρης κατάρρευση του ΕΣΥ αποφεύχθηκε, σταθεροποιήθηκε άρχισε να ενισχύεται μέχρι και την έξοδο της χώρας από την αυστηρή εποπτεία των δανειστών το 2018. Το 2020 η πανδημία και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν για την διαχείριση της επηρέασε την αποδοτικότητα όλων των υγειονομικών συστημάτων. Υπερβάλλουσα θνησιμότητα ορίζεται ως ο αριθμός των θανάτων από όλες τις αιτίες που υπερβαίνει τον μέσο ετήσιο αριθμό θανάτων σε σχέση με μια συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς και είναι στην κορυφή της ατζέντας αυτών που σχεδιάζουν πολιτική της υγείας. Η παρούσα μελέτη εκτιμά την ετήσια υπερβάλλουσα θνησιμότητα στην Ελλάδα για κάθε έτος της περιόδου 2020-2022, συνολικά, ανά φύλο, ανά ηλικιακή ομάδα και ανά Διοικητική Περιφέρεια. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε είναι η προτεινόμενη τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και η επικρατούσα στη διεθνή βιβλιογραφία, η χρήση του P-score, με περίοδο αναφοράς την περίοδο 2015-2019. Τα δεδομένα της θνησιμότητας ανακτήθηκαν από την Eurostat για την περίοδο 2015-2022, ανά φύλο, ηλικιακή ομάδα και Διοικητική Περιφέρεια. Η μεγαλύτερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα, για την περίοδο που μελετήθηκε βρέθηκε να είναι το 2021 με 21.977 συνολικά υπερβάλλοντες θανάτους και P Score 18.02 (11.430 άνδρες, 10.547 γυναίκες). Αναφορικά με τις ηλικιακές ομάδες οι μεγαλύτερες των 40
ετών βρέθηκαν να έχουν καταγράψει αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας, για όλα τα έτη της μελέτης. Πιο συγκεκριμένα η ηλικιακή ομάδα των 85+ ετών ήταν αυτή που εμφάνισε την μεγαλύτερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα με 7.723 το 2020, 12.792 το 2021 και 14.672 υπερβάλλοντες θανάτους το 2022. Οι Διοικητικές Περιφέρειες της χώρας με την μεγαλύτερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα ήταν οι Περιφέρειες της Κεντρικής Μακεδονίας, της Δυτικής Μακεδονίας της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η Περιφέρεια της Θεσσαλίας και η Περιφέρεια της Αττικής. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης είναι μοναδικά. Δεν υπάρχει αντίστοιχη μελέτη στη διεθνή βιβλιογραφία αναφορικά με την Ελλάδα σε αυτό το βαθμό ανάλυσης και είναι πολύτιμα για όλους αυτούς που σχεδιάζουν πολιτικές της υγείας, βάση πραγματικών δεδομένων. Στόχος είναι η εφαρμογή τεκμηριωμένων πολιτικών για τη βέλτιστη αποδοτικότητα του συστήματος αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής που σχετίζεται με την υγεία των πολιτών.