Apothesis
Καλωσορίσατε στο Apothesis, το Ιδρυματικό Αποθετήριο της Βιβλιοθήκης και Κέντρου Πληροφόρησης του ΕΛΜΕΠΑ.
Πρόκειται για μια προσπάθεια που ξεκίνησε το 2001 και αφορά στη συλλογή, διατήρηση και προβολή - με ενιαίο τρόπο - του πνευματικού έργου που παράγεται κυρίως από τους φοιτητές στο ΕΛΜΕΠΑ και δεν δημοσιεύεται αλλού.
Κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ιδρυματικό Αποθετήριο για να έχει πρόσβαση στα πλήρη κείμενα των πτυχιακών εργασιών. Είναι επιβεβλημένη, εντούτοις, η αναφορά στη χρήση εργασιών βάσει του νόμου και των κανόνων περί πνευματικών δικαιωμάτων.
Κοινότητες στο DSpace
Επιλέξτε μια κοινότητα για να περιηγηθείτε στις συλλογές της.
Πρόσφατες Υποβολές
Μοντέλα προσομοίωσης στο διαδίκτυο για την εξάπλωση της πανδημίας Covid 19.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-03-31) Δερμιτζάκης, Εμμανουήλ; Dermitzakis, Emmanouil; Δημοτίκαλης, Ιωάννης; Dimotikalis, Ioannis
Η μοντελοποίηση της παγκόσμιας πανδημίας COVID 19 συμβάλλει στην ποσοτική κατανόηση των διαδικασιών και των χαρακτηριστικών διάδοσης της και στην εκτίμηση του αντίκτυπου σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των υιοθετηθέντων μέτρων πρόληψης και ελέγχου της μόλυνσης του κορονοϊού SARS-CoV-2.Ακολουθώντας μια παραγωγική λογική από το γενικό στο ειδικό, το ερευνητικό νήμα αρχίζει να ξετυλίγεται από τους απαραίτητους ορισμούς της επιστήμης της Επιδημιολογίας, την φύση τις κατηγορίες, τους κινητήριους παράγοντες και ιστορικά παραδείγματα των πανδημιών, τους τύπους και τα συμπτώματα της οικογένειας των κορονοϊών, το χρονολόγιο εξέλιξης της πανδημίας COVID 19 στον πλανήτη και στην Ελλάδα καθώς και τις επιπτώσεις της, θετικές και αρνητικές, σε διάφορους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας. Ιδιαίτερη μνεία αρχικά γίνεται στην αναγκαιότητα χρήσης της προσομοίωσης και τους διάφορους τύπους μοντέλων που χρησιμοποιούνται για διαφορετικά αντικείμενα και φάσεις της πανδημίας. Ακολουθεί μια ουσιαστική βουτιά στο θεωρητικό υπόβαθρο της επιστήμης της Επιδημιολογίας, για την καταγραφή των βασικών επιδημιολογικών παραμέτρων, των επιδημιολογικών μοντέλων μελέτης πανδημιών (SIR, SEIR) και των παραλλαγών τους, καθώς και των τριών τύπων μοντελοποίησης της εξάπλωσης της πανδημικής μόλυνσης με χρήση μοντέλων διαμοιρασμού, μοντέλων μεταπληθυσμού και μοντέλων με πράκτορες. Στη συνέχεια
περιγράφονται οι διαφορετικές κατηγορίες μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων (NPIs) που εφαρμόστηκαν για να σταματήσει η εξάπλωση του COVID 19, οι πολιτικές προστασίας της δημόσιας υγείας «Flattening the Curve» και «Raise the Line», τα προγράμματα εμβολιασμού και το διεθνές Project OxCGRT σχετικά με την καταγραφή των υιοθετηθέντων NPIs από τις εθνικές κυβερνήσεις, υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Επόμενο βήμα στην έρευνα καταλαμβάνει η περιγραφή των διαστάσεων των μοντέλων προσομοίωσης της πανδημίας, που αναλύονται στους τύπους των δεδομένων που χρησιμοποιούνται, στους φορείς χρηματοδότησης της έρευνας, στα δεδομένα ανοικτού κώδικα και τις πηγές τους σε παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ακολούθως παρατίθενται σε επιγραμματική μορφή τα διαδικτυακά μοντέλα προσομοίωσης της πανδημίας COVID 19, είτε απλού απεικονιστικού χαρακτήρα είτε πιο σύνθετου χαρακτήρα, με την χρήση δεδομένων εισόδου με επιδημιολογικές παραμέτρους και παραμέτρους παρεμβάσεων για την εξαγωγή αποτελεσμάτων πρόβλεψης και αξιολόγησης. Το κύριο κεφάλαιο μεθοδολογίας εν αρχή πραγματεύεται τον σχεδιασμό και την λειτουργία του διαδικτυακού μοντέλου CovidSIM 2.1 που χρησιμοποιήθηκε στην έρευνα για τις τρεις χώρες (Ελλάδα, Ιταλία και Σουηδία), οι οποίες αντιμετώπισαν την εξάπλωση της πανδημίας εντός χρονικής περιόδου ενός έτους από την εμφάνιση του πρώτου θετικού κρούσματος. Μετά από την απεικόνιση με σχεδιαγράμματα των εμπειρικών δεδομένων εξέλιξης της πανδημίας και την παράθεση του ιστορικού και των συνθηκών ανταπόκρισης των κυβερνήσεων των τριών χωρών απέναντι στον επιπολασμό της πανδημίας μέσα από επιλεγμένη επιστημονική βιβλιογραφία, ακολουθεί με στατιστικό έλεγχο t-Test η αξιολόγηση των εμπειρικών δεδομένων των εναλλακτικών σεναρίων των τριών ερευνητικών υποθέσεων της εργασίας, για
την ακρίβεια της πρόβλεψης της πορείας της πανδημίας COVID 19 και την αξιολόγηση εναλλακτικών σεναρίων μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων NPIs. Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από την έρευνα είναι ότι το Online μοντέλο προσομοίωσης CovidSIM 2.1 δικαιώνει πλήρως τον αρχικό σχεδιασμό του, ως πιο κατάλληλο και αποτελεσματικό εργαλείο αποτίμησης του κινδύνου εξάπλωσης της πανδημίας στις τρεις
χώρες μέσα από την αξιολόγηση των επιπτώσεων διαφορετικών σεναρίων NPIs σε αθροιστικούς θανάτους από την πανδημία COVID 19 παρά ως ακριβές εργαλείο πρόβλεψηςτης πορείας της πανδημίας. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τα διαφορετικά σενάρια και στις τρεις χώρες τις περισσότερες φορές έχουν λογική βάση και είναι αναμενόμενα, αν και δεν εκλείπουν οι ανορθόδοξες περιπτώσεις που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Αν και η εφαρμογή του μοντέλου CovidSIM 2.1 παρουσιάζει προβλήματα και περιορισμούς εξαιτίας του ατελούς σχεδιασμού του ή της ένδειας κατάλληλων δεδομένων, παρόλα αυτά δεν
μειώνεται η χρηστική του αξία ως εργαλείου υποστήριξης λήψης αποφάσεων. Εν κατακλείδι,με στόχο την συνέχιση της έρευνας στο μέλλον με διαφορετικές χώρες ή θεματικά αντικείμενα, συζητιέται η μοντελοποίηση της πανδημίας COVID 19 μέσα από άλλες μεθόδους πλην της προσομοίωσης και η αυξανόμενη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Συζητιούνται παράλληλα, η σημερινή κατάσταση στον απόηχο της πενταετούς επετείου της πανδημίας COVID 19 και η έλευση της επόμενης πανδημίας Χ, η οποία αχνοφαίνεται στον εγγύς χρονικό ορίζοντα και απαιτεί την παγκόσμια εγρήγορση και ετοιμότητα.
Μελέτη αποτίμησης γενικών νοσοκομείων του εθνικού συστήματος υγείας 2016-2023.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-03-31) Παπαδάκης, Εμμανουήλ; Papadakis, Emmanouil; Φανουργιάκης, Ιωάννης; Fanourgiakis, Ioannis
Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις βασικές εκροές όλων των δημόσιων νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) κατά την περίοδο 2016-2023, αποτυπώνοντας συστηματικά τη διαχρονική τους εξέλιξη. Η ανάλυση εστιάζει σε κρίσιμους δείκτες, όπως ο αριθμός επισκέψεων στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), στα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία (ΤΕΙ) και στην ολοήμερη λειτουργία, καθώς και στον συνολικό αριθμό νοσηλευθέντων ασθενών, τις ημέρες νοσηλείας και τη μέση διάρκεια νοσηλείας (ΜΔΝ). Παράλληλα, παρουσιάζονται βασικοί δείκτες κόστους, συμπεριλαμβανομένου του μέσου φαρμακευτικού κόστους ανά νοσηλευθέντα ασθενή, του μέσου κόστους ανά ημέρα νοσηλείας και του συνολικού κόστους νοσηλείας ανά ασθενή στα πέντε Πανεπιστημιακά Γενικά Νοσοκομεία της χώρας. Μέσα από τη σύγκριση αυτών των δεικτών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία, αναδεικνύεται η επίδραση της υγειονομικής κρίσης και των εφαρμοζόμενων πολιτικών στη λειτουργία και την αποδοτικότητα των νοσοκομείων. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, παρά τη σταδιακή ανάκαμψη, αρκετές εκροές δεν έχουν επανέλθει στα προ πανδημίας επίπεδα του 2019. Συγκεκριμένα, οι επισκέψεις στα ΤΕΠ το 2019 ανήλθαν σε 4.887.625, ενώ το 2020 μειώθηκαν κατά 32,21%, φτάνοντας τις 3.313.231. Το 2023, οι συνολικές επισκέψεις στα ΤΕΠ ήταν 4.612.058, καταγράφοντας μείωση 5,64% σε σχέση με το 2019. Αντίστοιχα, ο αριθμός των εξετασθέντων στα ΤΕΙ ήταν 7.616.194 το 2019, με μείωση 34,45% το 2020 (4.992.092 εξετασθέντες), ενώ το 2023 εξακολουθούσε να παραμένει χαμηλότερος κατά 19% συγκριτικά με το 2019. Στην ολοήμερη λειτουργία, οι εξετασθέντες ανήλθαν σε 615.696 το 2019, μειώθηκαν σε 396.969 το 2020 (-35,53%), ενώ το 2023 έφτασαν τους 577.895, καταγράφοντας μείωση 6,14% από το 2019. Ο αριθμός των νοσηλευθέντων ασθενών ανήλθε σε 2.537.750 το 2019, μειώθηκε σε 2.160.596 το 2020 (-14,86%) και το 2023 ήταν 2.509.691, με συνολική μείωση 1,11% σε σχέση με το 2019. Η παρούσα μελέτη προσφέρει πολύτιμα δεδομένα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τα στελέχη του τομέα υγείας και τους ερευνητές, παρέχοντας τεκμηριωμένα στοιχεία που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση της αποδοτικότητας του ΕΣΥ. Η ανάλυση υπογραμμίζει την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις, βασισμένες σε δεδομένα, με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του δημόσιου συστήματος υγείας απέναντι σε μελλοντικές κρίσεις.
Υπερβάλλουσα θνησιμότητα στην Ελλάδα, 2020-2022.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Διοίκησης και Οικονομίας (ΣΕΔΟ), ΠΜΣ Διοίκηση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός, 2025-03-31) Κολλιοπούλου, Θεοδώρα; Kolliopoulou, Theodora; Φανουργιάκης, Ιωάννης; Fanourgiakis, Ioannis
Ο αντίκτυπος στην υγεία, στην ψυχική υγεία αλλά και στο Ελληνικό Υγειονομικό Σύστημα (ΕΣΥ) είναι καταγεγραμμένα στη διεθνή βιβλιογραφία, ως αποτέλεσμα της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε σε όλο το δημόσιο τομέα ακόμα και στον ευαίσθητο τομέα της υγείας και που απέρρεε από τα μνημόνια. Η πλήρης κατάρρευση του ΕΣΥ αποφεύχθηκε, σταθεροποιήθηκε άρχισε να ενισχύεται μέχρι και την έξοδο της χώρας από την αυστηρή εποπτεία των δανειστών το 2018. Το 2020 η πανδημία και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν για την διαχείριση της επηρέασε την αποδοτικότητα όλων των υγειονομικών συστημάτων. Υπερβάλλουσα θνησιμότητα ορίζεται ως ο αριθμός των θανάτων από όλες τις αιτίες που υπερβαίνει τον μέσο ετήσιο αριθμό θανάτων σε σχέση με μια συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς και είναι στην κορυφή της ατζέντας αυτών που σχεδιάζουν πολιτική της υγείας. Η παρούσα μελέτη εκτιμά την ετήσια υπερβάλλουσα θνησιμότητα στην Ελλάδα για κάθε έτος της περιόδου 2020-2022, συνολικά, ανά φύλο, ανά ηλικιακή ομάδα και ανά Διοικητική Περιφέρεια. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε είναι η προτεινόμενη τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και η επικρατούσα στη διεθνή βιβλιογραφία, η χρήση του P-score, με περίοδο αναφοράς την περίοδο 2015-2019. Τα δεδομένα της θνησιμότητας ανακτήθηκαν από την Eurostat για την περίοδο 2015-2022, ανά φύλο, ηλικιακή ομάδα και Διοικητική Περιφέρεια. Η μεγαλύτερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα, για την περίοδο που μελετήθηκε βρέθηκε να είναι το 2021 με 21.977 συνολικά υπερβάλλοντες θανάτους και P Score 18.02 (11.430 άνδρες, 10.547 γυναίκες). Αναφορικά με τις ηλικιακές ομάδες οι μεγαλύτερες των 40
ετών βρέθηκαν να έχουν καταγράψει αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας, για όλα τα έτη της μελέτης. Πιο συγκεκριμένα η ηλικιακή ομάδα των 85+ ετών ήταν αυτή που εμφάνισε την μεγαλύτερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα με 7.723 το 2020, 12.792 το 2021 και 14.672 υπερβάλλοντες θανάτους το 2022. Οι Διοικητικές Περιφέρειες της χώρας με την μεγαλύτερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα ήταν οι Περιφέρειες της Κεντρικής Μακεδονίας, της Δυτικής Μακεδονίας της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η Περιφέρεια της Θεσσαλίας και η Περιφέρεια της Αττικής. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης είναι μοναδικά. Δεν υπάρχει αντίστοιχη μελέτη στη διεθνή βιβλιογραφία αναφορικά με την Ελλάδα σε αυτό το βαθμό ανάλυσης και είναι πολύτιμα για όλους αυτούς που σχεδιάζουν πολιτικές της υγείας, βάση πραγματικών δεδομένων. Στόχος είναι η εφαρμογή τεκμηριωμένων πολιτικών για τη βέλτιστη αποδοτικότητα του συστήματος αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής που σχετίζεται με την υγεία των πολιτών.
Η σχέση του χαμηλού εισοδήματος με την παχυσαρκία.
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Επιστημών Διατροφής και Διαιτολογίας, 2025-03-28) Λινάρδου, Μαρία-Ιωάννα; Λυγνού, Μαργαρίτα; Linardou, Maria-Ioanna; Lygnou, Margarita; Σφακιανάκη, Ειρήνη; Sfakianaki, Eirini
Σκοπός: Η παρούσα εργασία εξετάζει το χαμηλό εισόδημα και την παχυσαρκία, δύο φαινόμενα τα οποία έχουν διευρυνθεί σε τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο με ανησυχητικούς ρυθμούς. Συγκεκριμένα διερευνάται η σχέση ανάμεσα στις δύο αυτές παραμέτρους, μέσα από βιβλιογραφική ανασκόπηση και νέα έρευνα. Μέθοδοι: Η συλλογή των δεδομένων έγινε εφικτή μέσα από ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο, μέσα από το οποίο συλλέχθηκαν οι απαραίτητες πληροφορίες από Έλληνες κατοίκους της Πάτρας και της Σαντορίνης. Το δείγμα αφορούσε 152 συμμετέχοντες (εκ των οποίων Ν1=72 και Ν2=80 για κατοίκους από την Πάτρα και τη Σαντορίνη αντίστοιχα) και περιλάμβανε 88 γυναίκες και 64 άντρες. Αποτελέσματα: Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι το 32,9% του δείγματος ήταν υπέρβαρο και το 16,4% ήταν παχύσαρκο. Συνολικά, το 49,3% του δείγματος είχε βάρος που υπερέβαινε το φυσιολογικό εύρος. Το αυξημένο εισόδημα φάνηκε να σχετίζεται με αυξημένο δείκτη μάζας σώματος, και συγκεκριμένα στις γυναίκες. Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με την ευρύτερη βιβλιογραφία, στην οποία το φαινόμενο της φτώχειας είχε ισχυρή θετική συσχέτιση με αυτό της παχυσαρκίας. Οι γνώσεις των ατόμων πάνω στην παχυσαρκία και τη σοβαρότητά της κρίθηκαν ελλιπείς. Το κυριότερο κριτήριο επιλογής τροφίμων ήταν η αισθητηριακή προσέλκυση, και ακολούθησαν με φθίνουσα σειρά η ευκολία, η τιμή, η υγεία, η διάθεση, η φυσικότητα, η οικειότητα, η ηθική ανησυχία και ο έλεγχος βάρους. Το εισόδημα είχε σημαντική επίδραση στην τιμή του προϊόντος ως κριτήριο επιλογής, με τα υπόλοιπα κριτήρια να μην εμφανίζουν κάποια σημαντική διαφορά. Οι απόφοιτοι πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παρουσίαζαν προτίμηση στα κριτήρια τιμής, ευκολίας και διάθεσης, σε σχέση με τους απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το δείγμα εμφάνισε μία αποδεκτή συμμόρφωση στην Ελληνική-Μεσογειακή διατροφή. Συμπεράσματα: Κρίνεται απαραίτητη η βελτιστοποίηση ορισμένων παραμέτρων, με βασικότερες το μέγεθος και τη γεωγραφική θέση του δείγματος, για τη λήψη σαφέστερων αποτελεσμάτων. Επιπλέον, το ποσοστό ατόμων με υπερβάλλον βάρος και έλλειψη των βασικών γνώσεων πάνω στην παχυσαρκία καθιστά απαραίτητη την παρέμβαση του κράτους, για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας τόσο σε σχολικό όσο και σε πολιτικό πλαίσιο.
Κατανεμημένο Δίκτυο Αισθητήρων με Raspberry και επικοινωνία MQTT .
(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Μηχανικών (ΣΜΗΧ), Τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών, 2024) Τσίτκανος , Εμμανουήλ; Tsitkanos, Emmanouel; Αντωνιδάκης, Εμμανουήλ; Antonidakis, Emmanouel
Στην παρούσα διπλωματική εργασία, το αντικείμενο είναι η σχεδίαση και ανάλυση ενός δικτύου με μικροεπεξεργαστές τύπου Raspberry PI με χρήση πρωτοκόλλου MQTT παίρνοντας δεδομένα από αισθητήρες αλλά και στη μεταφορά μηνυμάτων όπου αλλάζουν καταστάσεις σε ένα LED όπου θα γίνονται με ένα server.
Στην αρχή, γίνεται ανάλυση της ανάγκης να έχουμε ένα ασύρματο δίκτυο αισθητήρων σε ένα κτίριο και που μπορεί να μας ωφελήσει.
Στη συνέχεια, η μελέτη ένα αριθμό αισθητήρων, από τους οποίους δύο από τους οποίους θα μας βοηθήσουν στη συγκεκριμένη εργασία καθώς και τους μικροεπεξεργαστές αλλά και τι τύπου θα χρησιμοποιήσουμε.
Παράλληλα, γίνεται γενικευμένη περιγραφή του πρωτοκόλλου MQTT, για τους τρεις ρόλους που έχει (subscriber, publisher, broker) καθώς και τα τρία επίπεδα της ποιότητας της υπηρεσίας, αλλά και την εφαρμογή Mosquitto που θα μας βοηθήσει να χρησιμοποιήσουμε το συγκεκριμένο πρωτόκολλο κάνοντας έναν υπολογιστή server.
Στη συνέχεια θα γίνει ανάλυση για το Node-Red, ένα εργαλείο ανάπτυξης χαμηλού κώδικα για οπτικό προγραμματισμό από την IBM, για τους κόμβους, για διάφορες εργαλειοθήκες και συγκεκριμένα για το dashboard για την απεικόνιση των δεδομένων με γραφήματα και μετρητές. Επίσης, και για το Thonny, μια εφαρμογή με χρήση της γλωσσάς Python για τον προγραμματισμό των μικροεπεξεργαστών.
Κατόπιν ανάλυση και η κατασκευή του συστήματος χρησιμοποιώντας όλες τις εφαρμογές και τις τεχνολογίες που αναφέρθηκαν αρχικά καθώς και η συναρμολόγηση των αισθητήρων, οι οποίοι θα συνδεθούν στο μικροεπεξεργαστή με ειδικά εξαρτήματα, συνδεμένα όλα μέσω του δικτύου Wi-Fi με τη χρήση του πρωτοκόλλου MQTT καθώς και οι κόμβοι που χρησιμοποιήθηκαν στο Node-Red και επεξήγηση τους κώδικες που εφαρμόστηκαν στους μικροεπεξεργαστές, θα γίνει περιγραφή για το πως έγινε στην πράξη και ανάλυση των πρώτων μετρήσεων που θα πάρει το σύστημα. Πριν από αυτό όμως, θα γίνει μια δοκιμή για το αν λειτουργεί σωστά, αυτόνομα, δηλαδή χωρίς τους αισθητήρες.
Στο τέλος, γίνεται ανάλυση των αποτελεσμάτων και θα εξάγονται κάποια συμπεράσματα καθώς και προτάσεις για το πώς θα γίνει πιο αποδοτικό και πιο ποιοτικό, αλλά και πως μπορεί να λειτουργήσει και σε εξωτερικό δίκτυο.