Από τον ιδρυματισμό προς την κοινοτική ψυχιατρική: η βιωματική εμπειρία επαγγελματιών ψυχικής υγείας στον Νομό Χανίων
| dc.contributor.advisor | Κουκούλη, Σοφία | el |
| dc.contributor.advisor | Koukouli, Sofia | en |
| dc.contributor.author | Κουρκούνα, Μαρία | el |
| dc.contributor.author | Kourkouna, Maria | en |
| dc.date.accessioned | 2025-02-21T10:19:50Z | |
| dc.date.available | 2025-02-21T10:19:50Z | |
| dc.date.issued | 2024-02-21 | |
| dc.description.abstract | Ο χώρος της ψυχικής υγείας χαρακτηρίζεται κρίσιμος τόσο λόγω της ιδιαίτερης ευαισθησίας των ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία όσο και λόγω της επίδρασης του συστήματος ψυχιατρικής περίθαλψης στην ισότιμη ένταξη αυτών των ανθρώπων στην κοινωνία και γενικότερα στην προστασία του αγαθού της ψυχικής υγείας. 1 Φεβρουαρίου 2006: Ημερομηνία σταθμός στην πορεία της Ψυχιατρικής στο Νομό Χανίων, καθώς κλείνει τις πύλες του το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο. Δεκαπέντε χρόνια μετά στο προσκήνιο έρχεται το πώς εξελίχθηκε η ψυχιατρική μεταρρύθμιση στα Χανιά. Η παρούσα ποιοτική μελέτη διερευνά μέσω συνεντεύξεων την εμπειρία 25 επαγγελματιών (Κ.Λ. Ψυχολόγων, Επισκεπτών Υγείας), οι οποίοι στελεχώνουν σήμερα δημόσιες υπηρεσίες/δομές ψυχικής υγείας και διαθέτουν μακρόχρονη, μικρή ή μηδενική εμπειρία εργασίας στο πρώην Θ.Ψ.Π.Χ. Επιδιώκεται να ξετυλιχτεί το κουβάρι της μετάβασης από το άσυλο στις κοινοτικές υπηρεσίες/δομές, να διαφανούν οι επιδράσεις του ασύλου και να αποτυπωθεί ολόκληρη η επαγγελματική ζωή των επαγγελματιών της πράξης μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Απώτερος σκοπός τίθεται ο βαθύτερος προβληματισμός και η αυτοβελτίωση των επαγγελματιών, η κριτική αποτίμηση της διαδικασίας κατάργησης του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου και η προοπτική για ένα καλύτερο σύστημα ψυχικής υγείας από τα κάτω με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις αξίες της κοινωνικής αλλαγής και κοινωνικής δικαιοσύνης. Στην έρευνα παρατηρείται μία έμφαση προς την ψυχοκοινωνική κατεύθυνση της ψυχιατρικής περίθαλψης, γεγονός που αποδίδεται και στις μη ιατρικές ειδικότητες των επαγγελματιών. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι οι συμμετέχοντες αναγνωρίζουν ως ένα βαθμό τη βελτίωση που επήλθε, την τάση ανοίγματος προς την κοινότητα, την υιοθέτηση μίας πιο ανθρωπιστικής κουλτούρας και την ευκαιρία να αξιοποιήσουν πιο αποτελεσματικά τον ρόλο τους. Από την άλλη, εξάγεται το συμπέρασμα ότι το άσυλο δεν είναι χώρος αλλά τρόπος και η νοοτροπία του ασύλου δεν έσβησε με το κλείσιμό του. Παρέμεινε να περιπλανάται ως κατάλοιπο μίας εποχής που το δίκαιο, η ισοτιμία, η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός καταπατούνταν, με υπαρκτό τον κίνδυνο αναπαραγωγής ασυλικών και ιατροκεντρικών πρακτικών σήμερα. Παρόλο που οι επαγγελματίες αγαπούν την εργασία τους, παράλληλα διαφαίνεται ο προβληματισμός, η κούραση και η απογοήτευσή τους λόγω των δυσκολιών του ίδιου του συστήματος ψυχικής υγείας να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις και στη διασφάλιση των ανθρωπίνων αξιών. Οι προσδοκίες αποδεικνύονται μεγαλύτερες από την πραγματικότητα, καθώς δεν υποστηρίχτηκε στην πράξη η μεταρρύθμιση και δεν αναδείχτηκαν, όπως αναμενόταν, οι ουσιαστικές διαφοροποιήσεις μεταξύ του ασύλου και των νεότερων υπηρεσιών/δομών. Οι επαγγελματίες υποστηρίζουν ότι καλούνται κυρίως να παλέψουν μόνοι τους χωρίς τη στήριξη του κράτους για να αντιμετωπίσουν τα αυξανόμενα και απαιτητικά αιτήματα των εξυπηρετούμενών τους, ενώ επιδρούν επιβαρυντικά και ταυτόχρονα πολύπλοκοι παράγοντες, όπως δυσλειτουργικά ή στερητικά οικογενειακά περιβάλλοντα, παρωχημένες αντιλήψεις και στάσεις στην κοινότητα και στο εσωτερικό των υπηρεσιών/δομών, δυσκολίες συνεργασίας, νομοθετικά κενά, μη παροχή εκπαίδευσης και εποπτείας και ανεπάρκεια του κοινοτικού δικτύου υπηρεσιών/δομών σε μέσα και πόρους τόσο λόγω νεοφιλελεύθερων πολιτικών όσο και λόγω της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης. Έτσι, καταλήγουν ότι είναι άμεση η ανάγκη για μία νέα εποχή στην Ψυχιατρική και συμπεραίνουν ότι το μέλλον της ψυχικής υγείας θα κριθεί από την ουσιαστική επένδυση στον άνθρωπο και τη χάραξη κοινοτικών πολιτικών, ώστε ο ιδρυματισμός που αιωρείται να μην κατακλύσει το σύστημα ψυχιατρικής περίθαλψης. Απαίτηση των επαγγελματιών είναι η προσπάθεια αποασυλοποίησης, που εκκίνησε πιο συστηματικά στα Χανιά στα τέλη της δεκαετίας του 90’ και κορυφώθηκε το 2006, να μην καταλήξει χαμένη στο παρόν και στο μέλλον αλλά να αποτελέσει ένα καλό μάθημα και βάση για το επόμενο καινοτόμο όραμα. | el |
| dc.description.abstract | The field of mental health is characterized as critical both because of the particular sensitivity of people with psychiatric experience and because of the impact of the psychiatric care system on the equal integration of these people in society and in general in order to protect the good of mental health. February 1, 2006: A milestone in the course of Psychiatry in the Prefecture of Chania, as the Psychiatric Hospital closes its gates. Fifteen years later, comes to the fore, how the psychiatric reform in Chania evolved. This qualitative study explores through interviews, the experience of 25 professionals (Social Workers, Psychologists, Health Visitors), who currently staff public services / mental health structures and have long-term, short or zero work experience in the former IFRS. . The aim is to unravel the tangle of the transition from asylum to community services / structures, to make the effects of asylum visible and to capture the entire professional life of practitioners through their thoughts and feelings. The ultimate goal is the deeper reflection and self-improvement of professionals, the critical evaluation of the process of abolition of the Psychiatric Hospital and the perspective for a better mental health system from below with a focus on man and the values of social change and social justice. The research shows an emphasis on the psychosocial direction of psychiatric care, a fact that is also attributed to the non-medical specialties of professionals. The results show that participants recognize to some extent the improvement that has taken place, the tendency to be open to the community, the adoption of a more humanitarian culture and the opportunity to make the most of their role. On the other hand, it is concluded that asylum is not a place but a way and the asylum mentality did not disappear with its closure. It remained wandering as a remnant of a time when law, equality, dignity and respect were being trampled upon, with the real danger of reproducing asylum and medical-centric practices today. Although professionals love their work, at the same time their concern, fatigue and frustration are evident due to the difficulties of the mental health system itself to meet modern requirements and to ensure human values. The expectations turned out to be higher than the reality, as the reform was not supported in practice and the substantial differences between the asylum and the newer services / structures did not emerge as expected. Professionals argue that they are mainly called upon to fight on their own, without state support to meet the growing and demanding demands of their clients, while aggravating and at the same time complex factors, such as dysfunctional or deprived family environments, outdated perceptions and attitudes in the community. internal services / structures, difficulties of cooperation, legislative gaps, lack of training and supervision and insufficiency of the Community network of services / structures in means and resources due to both neoliberal policies and the socio-economic crisis. Thus, they conclude that there is an urgent need for a new era in Psychiatry and also that the future of mental health will be determined by substantial investment in people and the formulation of Community policies so that the hovering institution does not overwhelm the psychiatric care system. What the professionals demand is the effort of deinstitutionalization, which started more systematically in Chania in the late 90's and culminated in 2006, not to end up lost in the present and in the future but to be a good lesson and basis for the next innovative vision | en |
| dc.identifier.uri | https://apothesis.hmu.gr/handle/123456789/11243 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης | |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | |
| dc.subject | Άσυλο | |
| dc.subject | Επαγγελματίας υγείας | |
| dc.subject | Κοινοτική ψυχιατρική | |
| dc.subject | Ψυχική υγεία | |
| dc.subject | Ψυχική διαταραχή | |
| dc.subject | Ψυχιατρικό νοσοκομείο | |
| dc.subject | Asylum | |
| dc.subject | Health professional | |
| dc.subject | Community psychiatry | |
| dc.subject | Mental health | |
| dc.subject | Mental disorder | |
| dc.subject | Psychiatric hospital | |
| dc.title | Από τον ιδρυματισμό προς την κοινοτική ψυχιατρική: η βιωματική εμπειρία επαγγελματιών ψυχικής υγείας στον Νομό Χανίων | el |
| dc.title | From institutionality to community psychiatry: the experience of mental health professionals in the Prefecture of Chania | en |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | |
| heal.academicPublisherID | ΕΛΜΕΠΑ Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο |
Αρχεία
Πρωτότυπος φάκελος/πακέτο
1 - 1 of 1
Φάκελος/Πακέτο αδειών
1 - 1 of 1
Δεν υπάρχει διαθέσιμη μικρογραφία
- Ονομα:
- license.txt
- Μέγεθος:
- 2.17 KB
- Μορφότυπο:
- Item-specific license agreed upon to submission
- Περιγραφή: