Η επίδραση της ψυχοπαθολογίας στη βελτίωση των στάσεων και συμπεριφορών των ατόμων που παρακολουθούν πρόγραμμα ποινικής διαμεσολάβησης εξαιτίας εμπλοκής τους σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας
Φόρτωση...
Ημερομηνία
2025-07-24
Συγγραφείς
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας
Επιβλέπων
Περίληψη
Η παρούσα πτυχιακή εργασία επικεντρώνεται στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας,
η οποία αναμφισβήτητα αποτελεί ζοφερό κοινωνικό φαινόμενο με ολοένα αυξανόμενα ποσοστά.
Το περιεχόμενό της εστιάζει στην ανάλυση του προφίλ, της συμπεριφοράς και της ψυχολογικής
κατάστασης των δραστών ενδοοικογενειακής βίας. Εξετάζει με ποιους τρόπους η ποινική
διαμεσολάβηση, ως εναλλακτική, εξωδικαστική μέθοδος παρέμβασης, δύναται να συμβάλλει στη
βελτίωση των στάσεων και της συμπεριφοράς τους, ύστερα από την παρακολούθηση του
προγράμματος, στο οποίο παραπέμπονται. Μέσα από την ανάλυση δεδομένων κατά την άφιξη
των ατόμων στο πρόγραμμα και ύστερα από έξι μήνες έως έναν χρόνο παρακολούθησης,
παρατηρήθηκε μια γενική βελτίωση στους δράστες, ενώ ταυτόχρονα διερευνήθηκε αν τα
ψυχοπαθολογικά συμπτώματα, όπως παρουσιάζονται στο Symptoms Checklist 90, συνδέονται με
τη βελτίωση αυτή ή αν δύναται να λειτουργήσουν ως προβλεπτικοί παράγοντες για τη βελτίωση.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι, αν και υπήρξαν κάποιες οριακά σημαντικές σχέσεις με συγκεκριμένα συμπτώματα (όπως ο παρανοϊκός ιδεασμός και ο ψυχωτισμός), καμία από αυτές
δεν αποδείχθηκε αρκετά ισχυρή για να γενικευθεί, ως προβλεπτικός παράγοντας. Η έρευνα
επιβεβαιώνει τη σημασία της ποινικής διαμεσολάβησης στην τροποποίηση της συμπεριφοράς των
δραστών, παρέχοντας επίσης χρήσιμα δεδομένα για την κατανόηση της πολυπλοκότητας του
φαινομένου της βίας. Παράλληλα, τονίζονται τα όρια της μελέτης και προτείνονται κατευθύνσεις
για μελλοντική έρευνα, ώστε να επιτευχθεί μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση και διαχείριση του
φαινομένου.
This thesis focuses on the issue of domestic violence, an undeniably grim social phenomenon with steadily increasing rates. Its content centers on analyzing the profile, behavior, and psychological state of domestic violence perpetrators. It examines the ways, which criminal mediation, as an alternative intervention method, can contribute to improving their attitudes and behavior, following participation in the referred program. Through the analysis of data collected upon the participants’ admission to the program and after six months to one year of attendance, a general improvement among the perpetrators was observed. Simultaneously, the study explored whether psychopathological symptoms, as presented in the Symptoms Checklist 90, are associated with this improvement or whether they could serve as predictive factors for such progress. The findings revealed that, although there were some marginally significant relationships with specific symptoms (such as paranoid ideation and psychoticism), none proved strong enough to be generalized as predictive factors. The research highlights the significance of criminal mediation in modifying the behavior of perpetrators, while also providing valuable insights into the complexity of the phenomenon of violence. Additionally, the study underscores its limitations and offers directions for future research to achieve a more comprehensive understanding and handling of this issue.
This thesis focuses on the issue of domestic violence, an undeniably grim social phenomenon with steadily increasing rates. Its content centers on analyzing the profile, behavior, and psychological state of domestic violence perpetrators. It examines the ways, which criminal mediation, as an alternative intervention method, can contribute to improving their attitudes and behavior, following participation in the referred program. Through the analysis of data collected upon the participants’ admission to the program and after six months to one year of attendance, a general improvement among the perpetrators was observed. Simultaneously, the study explored whether psychopathological symptoms, as presented in the Symptoms Checklist 90, are associated with this improvement or whether they could serve as predictive factors for such progress. The findings revealed that, although there were some marginally significant relationships with specific symptoms (such as paranoid ideation and psychoticism), none proved strong enough to be generalized as predictive factors. The research highlights the significance of criminal mediation in modifying the behavior of perpetrators, while also providing valuable insights into the complexity of the phenomenon of violence. Additionally, the study underscores its limitations and offers directions for future research to achieve a more comprehensive understanding and handling of this issue.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Ψυχοπαθολογία, Ενδοοικογενειακή βία, Κοινωνική επανένταξη, Ποινική διαμεσολάβηση, Psychopathology, Domestic violence, Social reintegration, Criminal mediation