Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Chatzi, Vasiliki"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η διαιτητική και φαρμακευτική αντιμετώπιση της εμμηνόπαυσης: Διερεύνηση στις στάσεις των ειδικών.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, 2012-05-29T10:45:52Z) Κάπαρη, Νικολέττα; Χατζή, Βασιλική; Kapari, Nikoletta; Chatzi, Vasiliki
    Η οστική απώλεια, σα συνέπεια της μειωμένης ωοθηκικής λειτουργίας, κατέχει εξέχουσα θέση στην εμμηνοπαυσιακή συμπτωματολογία. Στόχος της παρούσας μελέτης υπήρξε η προσπάθεια διερεύνησης του βαθμού συνεργασίας μεταξύ ιατρών και διαιτολόγων. ΜΕΘΟΔΟΣ:Για το σκοπό αυτό δόθηκε αυτοσχέδιο ερωτηματολόγιο σε 130 ιδιώτες και νοσοκομειακούς ιατρούς 4 ειδικοτήτων (γυναικολόγους, ορθοπεδικούς, ενδοκρινολόγους και ρευματολόγους), σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το τελικό δείγμα αντιστοιχούσε στο 64% της αρχικής διανομής. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ •71.1% των ερωτηθέντων ιατρών δε φαίνεται να συνιστά προληπτική θεραπεία σε υγιείς εμμηνοπαυσιακές γυναίκες. •78.3% του δείγματος φαίνεται να συγχορηγεί διαιτητική σε συνδυασμό με τη θεραπευτική αγωγή. •44.6% των ιατρών φαίνεται να αναθέτει σε ανεξάρτητο διαιτολόγο τη χορήγηση διαιτητικών οδηγιών, ενώ το 37.3% αναλαμβάνει εξολοκλήρου τη διαιτητική αγωγή, χορηγώντας κυρίως απλές διαιτητικές συστάσεις (73.5%). •Σε συνδυασμό με τα διατροφικά σκευάσματα, 66,3% των ιατρών φαίνεται να ενθαρρύνει την αύξηση της κατανάλωσης γαλακτοκομικών, τη στιγμή που το 41% αυτών κατά μέσο όρο, φαίνεται να συστήνει αύξηση λαχανικών, φρούτων, οσπρίων και ψαριών, ενώ αντίστοιχα το 37.4% μείωση της πρόσληψης κρέατος, ψωμιού και δημητριακών. •94.4% των ερωτηθέντων φαίνεται να υποστηρίζει ότι μόνο σε συνεργασία με το γιατρό μπορεί ένας διαιτολόγος να συνεισφέρει στην εμμηνόπαυση. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Με εξαίρεση την ομάδα των γαλακτοκομικών, όπου συστήνεται αύξηση, η επικρατούσα τάση από την πλευρά των ιατρών φαίνεται να συμπίπτει με την τήρησης ενός υγιούς και ισορροπημένου διαιτολογίου, χωρίς ωστόσο να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στους διατροφικούς παράγοντες που σχετίζονται με την οστική απώλεια. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές παρατηρείται η προσπάθεια προαγωγής της συνεργασίας μεταξύ των ερωτηθέντων ιατρικών ειδικοτήτων και των διαιτολόγων, που αφορά όμως περισσότερο τη θεραπεία και λιγότερο την πρόληψη της εμμηνοπαυσιακής συμπτωματολογίας.