Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Chondrogiannis, Nikos"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η ιστορία της μπλουζ.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Εφαρμοσμένων Επιστημών (Σ.Εφ.Ε), Τμήμα Μηχανικών Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής Τ.Ε. (Ρέθυμνο), 2013-06-28T09:58:53Z) Χονδρογιάννης, Νίκος; Chondrogiannis, Nikos
    Οι πρώτοι Αφρικανοί δούλοι έφτασαν στην Αμερική στις αρχές του 17ου αιώνα. Η κουλτούρα τους καταπιέστηκε από την λευκή κοινωνία, όμως μη υλικές πτυχές του αφρικανικού πολιτισμού, όπως η μουσική, κατάφεραν να διασωθούν. Οι Νέγροι συνέδεσαν το τραγούδι με την ομαδική δουλειά στα χωράφια και αργότερα, όταν άρχισαν να ασπάζονται τον Χριστιανισμό, με τις εκκλησιαστικές λειτουργίες. Μέσα από τις νέγρικες εκκλησίες εμφανίστηκαν τα σπιρίτσουαλς και τα γκόσπελ, τα οποία σταδιακά αναμίχθηκαν με τα τραγούδια της δουλειάς αλλά και επηρεάστηκαν από την αμερικανική και ευρωπαϊκή μουσική. Όταν η εργασία στα χωράφια μετατράπηκε από ομαδική σε ατομική, τα τραγούδια της δουλειάς αντικαταστάθηκαν από τα χόλερ. Η ανάπτυξη της κοινωνικής ζωής του Νέγρου προς τα τέλη του 19ου αιώνα έφερε επίσης αλλαγές στην μουσική του, αφού άρχισε να επηρεάζεται από τη λαϊκή μουσική της Ευρώπης και τις αφηγηματικές μπαλάντες. Με την απελευθέρωση των Νέγρων και τη δημοτικότητα της κιθάρας άρχισε να καθιερώνεται η δωδεκάμετρη μορφή των πρώιμων μπλουζ, τα οποία όμως διατήρησαν την ιδιαιτερότητα των χόλερ και των γκόσπελ. Η νέγρικη μουσική απέκτησε στοιχεία επαγγελματισμού όταν μικρές ορχήστρες άρχισαν να ενσωματώνονται στο νέγρικο θέατρο και στα μίντστρελ σόου, κάτι που βοήθησε και στη διάδοση των μπλουζ ασκώντας παράλληλα επιρροές στη διασκέδαση της λευκής κοινωνίας. Η ανάπτυξη της μουσικής βιομηχανίας και των ηχογραφήσεων βοήθησε τους νέγρους καλλιτέχνες να αποκτήσουν περισσότερα ακούσματα και επιρροές, κάτι που συντέλεσε στην εμφάνιση του ράγκταϊμ και των κλασικών μπλουζ. Οι στίχοι αποκτούν περιεχόμενο ευρύτερου ενδιαφέροντος και είναι πλέον λιγότερο δυσνόητοι στην λευκή κοινωνία, ενώ η μπλουζ παγιώνεται σαν μουσικό είδος. Στις αρχές του 20ου αιώνα ξεκινάει μια μαζική μετακίνηση των Νέγρων προς τον Βορρά όπου υπήρχαν περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες. Το 1920 ηχογραφείται για πρώτη φορά νέγρα τραγουδίστρια και εμφανίζονται οι φυλετικοί δίσκοι που απευθύνονται σε νέγρικο ακροατήριο και διαδίδουν τη μπλουζ ακόμα και στις πιο απομονωμένες αγροτικές περιοχές, στις οποίες αρχίζουν να αναπτύσσονται και τα επαρχιακά μπλουζ. Στα αστικά κέντρα, η μπλουζ αποκτά έναν πιο ιδιωτικό χαρακτήρα και αντλεί θεματολογία από την φτώχεια και τη σκληρή ζωή των μεγάλων πόλεων. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος συντελεί στο να ενταχθεί ο Νέγρος εμφανέστερα στην αμερικανική κοινωνία, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να δημιουργούνται εξεγέρσεις κατά του φυλετικού διαχωρισμού. Την ίδια περίοδο εμφανίζεται το πιανιστικό στιλ του μπούγκι-γούγκι και οι νέγροι καλλιτέχνες ηχογραφούνται σε μεγαλύτερη κλίμακα. Το Κραχ του 1929 προκάλεσε τεράστιες δυσκολίες στην οικονομική ζωή και τις ηχογραφήσεις των Νέγρων, όμως η μπλουζ συνεχίστηκε μέσα από τα πάρτι ενοικίου. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930 εμφανίζεται το σουίνγκ, ενώ η εξάπλωση των ενισχυτών συντελεί στην ανάπτυξη μεγαλύτερων ορχηστρών. Σταδιακά αρχίζει να χρησιμοποιείται η ηλεκτρική κιθάρα, οι ζωντανές εμφανίσεις γίνονται πιο εντυπωσιακές και εμφανίζεται το ρυθμ εν μπλουζ που σημειώνει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 εμφανίζεται το ροκ εν ρολ, το οποίο επισκιάζει τα παλιότερα στιλ των μπλουζ, μέχρι την αναβίωση των μπλουζ στα τέλη της δεκαετίας του 1950, κατά την οποία οι παλιότεροι καλλιτέχνες των μπλουζ επανήλθαν στο προσκήνιο. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 η μπλουζ αναμίχθηκε με την ροκ και συνέχισε μέχρι σήμερα να επηρεάζει πολλά μουσικά στιλ, όμως το μουσικό είδος που ορίζεται ως μπλουζ έχει αλλάξει ελάχιστα και εξακολουθεί να παραπέμπει σε παλιότερα παραδοσιακά στιλ.