Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Fasoulakis, Ioannis"

Τώρα δείχνει 1 - 2 of 2
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η διεπιστημονική συνεργασία ιατρών, νοσηλευτών και κοινωνικών λειτουργών σε δομές υγείας.
    (ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ., Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης, 2022-05-16) Φασουλάκης, Ιωάννης; Fasoulakis, Ioannis
    Οι επαγγελματίες του χώρου της υγείας, μέσα από την ολιστική προσέγγιση της βοήθειας στον εξυπηρετούμενο, πρέπει να μην εργάζονται για αυτόν ως μονάδα, αλλά να πετυχαίνουν την συνεργασία με άλλους επαγγελματίες, ξεπερνώντας τα όρια και τις αγκυλώσεις του επαγγέλματος τους. Οι επαγγελματίες του χώρου της υγείας, μέσω της αρμονικής και της ανεμπόδιστης συνεργασίας τους, μπορούν να επιτύχουν καλύτερη προσφορά και ποιότητα φροντίδας για τον εξυπηρετούμενο. Η παρούσα εργασία έχει σκοπό να διερευνήσει τις απόψεις και εμπειρίες των κοινωνικών λειτουργών, των γιατρών και των νοσηλευτών, οι οποίοι εργάζονται σε δημόσιες δομές υγείας της Κρήτης για το θέμα της διεπιστημονικής συνεργασίας. Επίσης, γίνεται προσπάθεια να διερευνηθούν οι απόψεις των επαγγελματιών αυτών για τις αρμοδιότητες τους, την συνεργασία τους, την ομαδικότητα, που επιδεικνύουν, την ευθύνη τους απέναντι στις οικογένειες των εξυπηρετούμενων και πιθανά σημεία σύγκρουσης μεταξύ των επαγγελματιών υγείας. Η έρευνα είναι ποσοτική. Το δείγμα της έρευνας περιλαμβάνει 110 κοινωνικούς λειτουργούς, γιατρούς και νοσηλευτές, που εργάζονται σε δημόσιες δομές Υγείας της Κρήτης. Η συλλογή του δείγματος έγινε με σκόπιμη δειγματοληψία. Για την καταγραφή των απόψεων των επαγγελματιών χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο με κλειστές και ανοιχτές ερωτήσεις. Η έρευνα κατέδειξε ότι η αξιολόγηση της συνεργασίας μεταξύ των εργαζόμενων στην υπηρεσία τους ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στην καλή έως πολύ καλή και ανάμεσα στην μέτρια έως κακή. Γεγονός, που αποδεικνύει ότι η συνεργασία δεν είναι επαρκής ανάμεσα στις ειδικότητες στις δομές υγείας. Ως προς την συνεργασία διαπιστώθηκε ότι το 1/4 του δείγματος δεν έχει συνεργαστεί ποτέ με Κοινωνικό Λειτουργό. Οι κυριότεροι λόγοι σύγκρουσης των επαγγελματιών υγείας και μη εύρυθμης λειτουργίας της διεπιστημονικής ομάδας συνοψίζονται στον μεγάλο φόρτο εργασίας, στην έλλειψη προσωπικού στις δομές υγείας, στα ασαφή όρια λειτουργίας της ομάδας και στην μη κατανόηση του ρόλου και των στόχων του κάθε επαγγελματία από τους υπολοίπους. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας αποδεικνύουν ότι υπάρχουν αρκετές δυσχέρειες και δυσκολίες στην ανάπτυξη συστηματικής διεπιστημονικής συνεργασίας μεταξύ ιατρών, Κοινωνικών Λειτουργών και Νοσηλευτών/τριών, αλλά παράλληλα υπάρχουν και περιθώρια βελτίωσης της συνεργασίας στο μέλλον.
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Ο θεσμός της παράλληλης στήριξης και των τμημάτων ένταξης για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, 2017-04-04) Κουρκούνα, Μαρία; Μαμαλάκη, Ευαγγελία; Φασουλάκης, Ιωάννης; Kourkouna, Maria; Mamalaki, Evangelia; Fasoulakis, Ioannis
    Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα λειτουργούν οι θεσμοί της παράλληλης στήριξης (Π.Σ.) και των τμημάτων ένταξης (Τ.Ε.), προκειμένου να εφαρμοστεί η συνεκπαίδευση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (Ε.Ε.Α.) με τους μαθητές τυπικής ανάπτυξης μέσα στο κοινό περιβάλλον των γενικών σχολείων. Συχνά, όμως, δεν ξέρουμε πώς λειτουργούν στην πράξη οι παραπάνω θεσμοί. Η ποιοτική αυτή έρευνα βασίζεται σε συνεντεύξεις 13 δασκάλων ειδικής αγωγής που εργάζονται σε γενικά σχολεία και έρχεται να δείξει πώς αξιολογούν εκείνοι μέσα από τις εμπειρίες τους την εφαρμογή της συνεκπαίδευσης. Διατυπώνονται οι απόψεις τους για το κατά πόσο επωφελούνται οι μαθητές με Ε.Ε.Α. από τη φοίτησή τους στα γενικά σχολεία. Συγκρίνονται μεταξύ τους οι θεσμοί της ειδικής αγωγής και φαίνονται τα δυνατά και αδύνατα σημεία του καθενός. Διαπιστώνονται οι πολλές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ερωτώμενοι. Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για την έλλειψη ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και γονέων. Επισημαίνονται τα εμπόδια που προκύπτουν κατά τη συνεργασία μεταξύ των δασκάλων γενικής και ειδικής αγωγής και μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων. Αποκαλύπτεται η ανελαστικότητα της στάσης ορισμένων απέναντι στη συνεκπαίδευση. Εκφράζεται η ανάγκη για μεγαλύτερη αποδοχή της διαφορετικότητας, επαναπροσδιορισμoύ του ρόλου του ειδικού παιδαγωγού, βελτίωσης της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων. Προτείνεται η στελέχωση των σχολείων και με άλλους ειδικούς (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.τ.λ.). Επομένως, προκύπτει το συμπέρασμα για το πλήθος των αλλαγών που χρειάζεται να γίνουν ακόμα για να λειτουργούν οι θεσμοί Π.Σ. και Τ.Ε. αποδοτικότερα, αποτελεσματικότερα και να δίνονται ίσες ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές να εξελιχθούν.