Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Fragkioudaki, Chrysi"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Αξιολόγηση της θρέψης και ποιότητας ζωής σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα υπό ανοσοθεραπεία.
    (ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ., Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Προηγμένη Κλινική Πρακτική στις Επιστήμες Υγείας, 2020-11-16) Φραγκιουδάκη, Χρυσή; Fragkioudaki, Chrysi
    Εισαγωγή. Οι ασθενείς με μεταστατικό, μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα (ΜΜΚΠ) βιώνουν συχνά διαταραχές θρέψης και άλλα προβλήματα ως συνέπεια της ταχείας εξέλιξης της νόσου και της εφαρμογής διαφόρων θεραπειών, που επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα ζωής τους (ΠΖ). Η ανοσοθεραπεία με τη μορφή χορήγησης αναστολέων του μονοπατιού PD1/PDL1 φαίνεται ότι βελτιώνει τα συνοδά συμπτώματα της νόσου και αυξάνει την επιβίωση του ασθενούς. Επιπρόσθετα, η διατροφή έχει δείξει ότι πιθανόν να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο όσον αφορά στην ανταπόκριση των ασθενών αυτών σε αναστολείς PD1/ PDL1. Σκοπός. Η διερεύνηση των διατροφικών συνηθειών και η εκτίμηση της ΠΖ ασθενών με ΜΜΚΠ που υποβάλλονται σε ανοσοθεραπεία κατά την έναρξή της, καθώς και τρεις μήνες μετά. Υλικό και μέθοδος. Πραγματοποιήθηκε προοπτική μελέτη παρατήρησης το χρονικό διάστημα Ιούλιος 2018 έως τον Αύγουστο 2019. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 60 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην παθολογική ογκολογική κλινική και στο τμήμα ημερήσιας νοσηλείας μεγάλου επαρχιακού γενικού νοσοκομείου και αξιολογήθηκαν σε 2 φάσεις, κατά την έναρξη της ανοσοθεραπείας(με την ένταξη - 1η φάση), και 3 μήνες αργότερα (2η φάση). Αξιολογήθηκε η κατάσταση θρέψης τους με το ερωτηματολόγιο Mini Nutritional Assessment (MNA) και η ΠΖ με το EORTC QLQ-C30 και το EORTCQLQ-LC13. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 25.0. Ως αποδεκτό επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε το 0,05. Αποτελέσματα. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων που εντάχθηκαν στη μελέτη (1ηφάση) ήταν άντρες (75%), η μέση ηλικία όλων ήταν τα 65,6±10,3χρόνια, το 76,7% ήταν άνω των 60 ετών και το 53,3% είχαν φυσιολογικό βάρος. Απεβίωσαν (25%)ή αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους (23,3%)κατά το χρονικό διάστημα επανελέγχου, με αποτέλεσμα στην 2η φάση να συμμετείχαν τελικά 31 ασθενείς (51,7%). Το 64,5% των ασθενών στην έναρξη της θεραπείας βρέθηκε με κακή θρέψη, ενώ στους τρεις μήνες το σχετικό ποσοστό μειώθηκε στο 32,3% (p=0,001). Ανάλογα, το 3,2% των ασθενών με καλή θρέψη αυξήθηκε σε 19,4% στους τρεις μήνες. Η κλίμακα ΜΝΑ είχε σημαντική αύξηση 3,8 μονάδων (μέση τιμή από 15,5 σε 19,3 μέγιστο 30 βαθμοί) δείχνοντας σημαντική βελτίωση στη διατροφική αξιολόγηση των ασθενών στους τρεις μήνες (p<0,001).Όσον αφορά στην αξιολόγηση της ΠΖ μέσω QLQ-C30 &LC-13, από την έναρξη έως τους τρεις μήνες αργότερα, σημαντική βελτίωση διαπιστώνεται στη βαθμολογία της ολικής κατάστασης υγείας (48,4 σε 64,2, p=0,004) , στη φυσική (43,2 σε 59,4, p=0,001), στη ρόλων (34,9 σε 51,1, p=0,03), στη συναισθηματική (48,1 σε 65,1, p=0,005) και στην κοινωνική ενότητα (44,6 σε 68,8, P<0,001).Στην ενότητα της συμπτωματολογίας του QLQ-C30 και τα εννιά συμπτώματα μειώνονται σημαντικά στους τρεις μήνες θεραπείας (p≤0,05). Αντίθετα, στη συμπτωματολογία του LC-13 επέρχεται σημαντική βελτίωση στη δύσπνοια (-9,7), την αλωπεκία (-18,3) και τον πόνο σε άλλα μέρη (-16,1), με p<0,005. Συμπεράσματα. Από την παρούσα έρευνα γίνεται φανερό ότι η προσθήκη της ανοσοθεραπείας στους συγκεκριμένους ασθενείς που έχουν μικρό προσδόκιμο επιβίωσης, βελτιώνει τόσο την ποιότητα ζωής όσο και τη διατροφική τους κατάσταση. Κατά συνέπεια βελτιώνει τη καθημερινή λειτουργικότητα και αποτελεί μια καλή θεραπευτική επιλογή. Περαιτέρω έρευνα θα διαπιστώσει και την επίδραση της στο προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών.