Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Kaffatou, Eleni-Maria"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Εκτίμηση της γνωστικής λειτουργίας των ηλικιωμένων ατόμων που λαμβάνουν κατ' οίκον φροντίδα.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Νοσηλευτικής, 2018-09-10) Γιαννακοπούλου, Ιουλία; Κασαμπά, Αργυρώ-Μαρία; Καφφάτου, Ελένη-Μαρία; Giannakopoulou, Ioulia; Kasampa, Argyro-Maria; Kaffatou, Eleni-Maria
    Εισαγωγή: Τόσο η γνωστική δυσλειτουργία, όσο και η ευπάθεια αποτελούν τους βασικότερους παράγοντες κινδύνου έλλειψης αυτονομίας και περιορισμού των ηλικιωμένων ατόμων στο σπίτι. Ωστόσο, η πιθανή τους σχέση δεν έχει πλήρως διερευνηθεί στην κατ’ οίκον φροντίδα. Σκοπός: Να διερευνηθεί η επίδραση της ευπάθειας στη γνωστική λειτουργικότητα ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών, καθώς και η εξάρτηση από άλλους παράγοντες όπως, ο βαθμός ανεξαρτησίας, συννοσηροτήτων και δημογραφικών χαρακτηριστικών. Μεθοδολογία: Διενεργήθηκε προ-συμπτωματικός έλεγχος διαλογής (screening) για νοητική διαταραχή σε ηλικιωμένα άτομα - εγγεγραμμένα μέλη 12 Προγραμμάτων κατ’ οίκον Φροντίδας «Βοήθεια στο Σπίτι» στην ευρύτερη περιοχή του Ηρακλείου Κρήτης. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν κατά την χρονική περίοδο (Μάϊος - Οκτώβριος, 2017) με τη χρήση αξιολογημένων εργαλείων. Ειδικότερα, η νοητική διαταραχή και το σύνδρομο της ευπάθειας εκτιμήθηκαν με το ερωτηματολόγιο Montreal Cognitive Assessment (MoCA) και τον δείκτη SHARE-FI, αντιστοίχως, ενώ ο βαθμός ανεξαρτησίας με την κλίμακα (Barthel -Activities of Daily Living). Η συννοσηρότητα και η κατάθλιψη επίσης εκτιμήθηκαν με τον Charlson Comorbidity Index και τη Geriatric Depression Scale (GDS) και ελέγχθηκαν για πιθανές συγχυτικές επιδράσεις. Τιμές p<0,05 θεωρήθηκαν στατιστικά σημαντικές. Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία των 191 συμμετεχόντων (66% γυναίκες) ήταν 78,04±8,01 έτη. Με γνωστική διαταραχή και ευπάθεια ταυτοποιήθηκε το 93,7% και 45,9% αντίστοιχα, ενώ με σοβαρή κατάθλιψη 14,7% και συννοσηρότητα 67,8%. Με τη χρήση της ευπάθειας ως εξαρτημένη μεταβλητή, η πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση αποκάλυψε ότι τα άτομα με ευπάθεια (frail) έναντι των μη ευπαθών (non-frail), που ενώ στο αρχικό λογιστικό μοντέλο σχετίσθηκαν σημαντικά (β’=-5,23, p=0,018), στο διορθωμένο μοντέλο ως προς την κατάθλιψη και την πολυνοσηρότητα η σχέση αυτή έπαψε να είναι σημαντική (β’=2,37. P=0,247). Ως αναμενόμενο, η αύξηση της ηλικίας (β’=-0,20, p=0,001) και η κατάθλιψη (β’=-2,61, p=0,031) έδειξαν να είναι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για έκπτωση γνωστικής λειτουργίας, ενώ οι έχοντες ετήσιο ατομικό εισόδημα άνω των 4500 (κατώφλι φτώχειας) έναντι των ατόμων με ατομικό εισόδημα κάτω των 4500 ευρώ (β’=2,31, p=0,005) και το επίπεδο εκπαίδευσης ΠΕ, ΤΕ, έναντι ΔΕ, αγράμματος (β’=2,94, p=0,019) βρέθηκαν να συνδέονται ανεξάρτητα με βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας, γεγονός που υποδηλώνει ότι αποτελούν «προστατευτικούς» παράγοντες για την εξέλιξη της σε άνοια. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η διαχείριση της κατάθλιψης αποτελεί τη βέλτιστη πρακτική παρέμβασης για την πρόληψη της νοητικής διαταραχής στη κατ’ οίκον φροντίδα.