Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Karampini, Niki"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Συλλογική μνήμη και ταυτότητα μέσα από αφηγήσεις ζωής κατοίκων αποστερημένων κοινοτήτων : η περίπτωση των Καμινίων στο Ηράκλειο Κρήτης
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Κοινοτική Εργασία και Κοινωνική Οικονομία, 2025-10-10) Καραμπίνη, Νίκη; Karampini, Niki; Ζαϊμάκης, Ιωάννης; Zaimakis, Ioannis
    Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει και να αναδείξει την κοινωνική και πολιτισμική καθημερινότητα του παρελθόντος στην κοινότητα των Καμινίων Ηρακλείου, εξετάζοντας τις βιογραφικές τροχιές των συνεντευξιαζόμενων. Σκοπός είναι να μελετηθούν οι προφορικές αναπλάσεις των κατοίκων, ώστε να ανασυνθέσουμε το κοινωνικό περιβάλλον των Καμινιών και να αναδείξουμε το βίωμα των υποκειμένων και τη νοηματοδότηση του παρελθόντος. Μέσα από την ανάλυση αυτών των αφηγήσεων αναδεικνύονται κοινές αντιλήψεις και πεποιθήσεις που έχουν επιβιώσει στη συλλογική μνήμη της κοινότητας. Με βάση το συγκεκριμένο σκοπό διατυπώθηκαν τα ερευνητικά ερωτήματα τα οποία εστιάζουν στο βίωμα της αποστέρησης και στις στρατηγικές επιβίωσης των κατοίκων, στη συλλογική ταυτότητα της συνοικίας, στις εργασιακές συνθήκες, την κοινωνική καθημερινότητα και τις δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου τους. Αναλύθηκε επίσης το αξιακό σύστημα της κοινότητας, όπως αναδεικνύεται μέσα από τις αναπλάσεις των αφηγητών1 . Μέσα από δευτερογενή βιβλιογραφική έρευνα έγινε προσπάθεια αποτύπωσης του ιστορικού πλαισίου μέσα στο οποίο εξετάστηκαν όλα τα παραπάνω ερωτήματα, καθώς και της κοινωνικής γεωγραφίας των Καμινίων. Η ποιοτική έρευνα θεωρήθηκε ως η καταλληλότερη για την εξυπηρέτηση του σκοπού της συγκεκριμένης έρευνας και το μεθοδολογικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν η αφήγηση ζωής, σε συνδυασμό με έναν οδηγό ημι-δομημένης συνέντευξης. Το δείγμα επιλέχθηκε μέσω της σκόπιμης δειγματοληψίας μέγιστης απόκλισης και αποτελείται από εφτά άτομα, τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, ηλικίας 67-89 ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζουν μία δεμένη εργατική συνοικία όπου το στοιχείο της αποστέρησης διατρέχει σχεδόν όλες τις προφορικές εκφορές των υποκειμένων. Διαμορφώθηκαν ως εκ τούτου συνθήκες αλληλεγγύης που συνδέονταν με την ανάγκη της κοινότητας να επινοήσει συμβιωτικές πρακτικές και στρατηγικές επιβίωσης. Μέσα από τις αναπλάσεις των αφηγητών τονίζεται επίσης το αξιακό σύστημα της κοινότητας, η κοινωνική ιεραρχία και οι έμφυλες σχέσεις της εποχής, ως βασικά χαρακτηριστικά του κοινωνικού κλίματος του παρελθόντος.