Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Krontiris, Anastasios"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Πως τα αναβολικά επηρεάζουν την υγεία, την ψυχολογία και τις διατροφικές συνήθειες των ατόμων.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, 2017-12-05) Γκαντουλούδης, Αποστόλης; Κροντήρης, Αναστάσιος; Gkantouloudis, Apostolis; Krontiris, Anastasios
    Τα αναβολικά στεροειδή είναι υποκατάστατα βασισµένα σε ανδρικές ορµόνες που ονοµάζονται ανδρογόνα (NIDA, 2000). Συνήθως χρησιµοποιούνται για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών όπως αναιµία, οστεοπόρωση, αλλά και σε καταστάσεις που υπάρχει µεγάλη απώλεια βάρους, όπως στην ανορεξία ή στο AIDS, και µειωµένη παραγωγή τεστοστερόνης (Lin and Erinoff, 1990; NIDA, 2005; Kanyama et al., 2010). Στις µέρες µας όµως όλο και περισσότερα άτοµα, από επαγγελµατίες αθλητές µέχρι εφήβους και ενήλικες που απλά γυµνάζονται για ευχαρίστηση, φαίνεται να κάνουν χρήση αναβολικών. Ο λόγος είναι η απόκτηση ενός οπτικά ωραίου και γυµνασµένου σώµατος. Συνήθως τα άτοµα αυτά έχουν εµµονή µε το βάρος τους και δεν είναι ευχαριστηµένα µε την εικόνα του σώµατός τους. Συνεπώς, καταφεύγουν σε αλλαγές των διατροφικών τους συνήθειών, σε κατανάλωση άλλων φαρµάκων όπως λιποδιαλύτες για µεγαλύτερη µείωση του βάρους τους και σε χρήση αναβολικών µαζί µε έντονη φυσική δραστηριότητα για ταχύτερα αποτελέσµατα στην εικόνα του σώµατός τους. Αυτό ονοµάζεται σύνδροµο του Άδωνη (Irving et al., 2002; Hartgens and Kuipers, 2004). Έτσι λοιπόν άτοµα που δεν τα χρειάζονται αρχίζουν να τα καταναλώνουν συχνότερα και σε µεγάλες ποσότητες. Η κατάχρηση αυτή των αναβολικών οδηγεί σε διάφορα σωµατικά και ψυχολογικά- συµπεριφορικά προβλήµατα. Τα σωµατικά µπορεί να είναι εγκεφαλικά, καρδιαγγειακά, ηπατικά προβλήµατα, λοιµώξεις, ασθένειες του δέρµατος, όµως συµβαίνουν κι άλλα σωµατικά προβλήµατα τα οποία επηρεάζουν διαφορετικά το ανδρικό και το γυναικείο φύλο (NIDA,2006; Frahm, 2011). Μερικά από τα προβλήµατα που προκύπτουν στους άνδρες είναι η σµίκρυνση των όρχεων, η τριχόπτωση µε αποτέλεσµα τη δηµιουργία φαλάκρας, η πιθανότητα εµφάνισης καρκίνου του προστάτη και η µεγέθυνση στήθους. Ενώ στις γυναίκες έχουµε αλλαγή της χροιάς της φωνής, τριχόπτωση, µεταβολές ή ακόµα και παύση της έµµηνου ρύσεως καθώς και ανάπτυξη των τριχών του προσώπου (NIDA, 2005). Όσον αφορά τα ψυχολογικά-συµπεριφορικά προβλήµατα, έχει βρεθεί από έρευνες, που έγιναν 6 κυρίως σε ζώα µε παρόµοιο γενετικό υλικό µε τον άνθρωπο, πως η κατάχρηση αναβολικών οδηγεί σε ανάπτυξη της επιθετικής συµπεριφοράς, γνωστή και ως “roid rage”- οργή των στεροειδών. Οι έρευνες αυτές αποτέλεσαν σηµαντικό επίτευγµα στην κατανόηση της δράσης των αναβολικών στο νευρικό σύστηµα και στο πως οδηγούν στην επιθετική συµπεριφορά (NIDA, 2006; Kanyama, 2010; Ricci et al., 2013; Morison et al., 2016). Τα αναβολικά εκτός από την επιθετική συµπεριφορά, µπορούν να προκαλέσουν διάφορα προβλήµατα στον εγκέφαλο, όπως η απώλεια µνήµης, διότι τα στεροειδή έχουν την τάση να µειώνουν την ποσότητα των νευρικών κυττάρων (Kanyama et al., 2013; Kaufman et al., 2015) . Όµως τα προβλήµατα από τα αναβολικά, δε σταµατούν εδώ, καθώς πολλά ψυχολογικά και σωµατικά προβλήµατα εµφανίζονται µε τη διακοπή της χρήσης τους. Έρευνες έδειξαν πως κατάθλιψη, απώλεια όρεξης, αϋπνία, εναλλαγές στη διάθεση, µανία, σχιζοφρένια, αυτοκτονικές και δολοφονικές τάσεις είναι µερικά από τα προβλήµατα που εµφανίζονται µε τη διακοπή της χρήσης (Corrigan, 1996; Carroll and Carroll, 2007; NIDA, 2006; Morison et al., 2016). Επιπλέον τα σωµατικά προβλήµατα όπως µεγάλη απώλεια µυϊκής µάζας και η παύση παραγωγής τεστοστερόνης από τον οργανισµό, διότι ο οργανισµός για πολύ καιρό την λάµβανε τεχνητά, προκύπτουν στο άτοµο κατά τη διακοπή της χρήσης. Στις δύο αυτές περιπτώσεις το άτοµο αρχίζει πάλι τη χρήση τεχνητής τεστοστερόνης διότι στη µία περίπτωση έχει χάσει µεγάλο µέρος της µυϊκής του µάζας, στην άλλη ο οργανισµός του δεν µπορεί να παράξει τεστοστερόνη και πρέπει να την αναπληρώσει (Di Pasquale, 1995;Corrigan, 1996; Alves et al., 2008). Τέλος κάποιες έρευνες έδειξαν πως τα άτοµα που διακόπτουν τη χρήση των αναβολικών εθίζονται σε διάφορες άλλες ουσίες-ναρκωτικά όπως το όπιο και η µαριχουάνα ή µπορεί να ξαναρχίσουν τα αναβολικά αλλά σε µεγαλύτερες ποσότητες από πριν (Johnson et al., 1989; NIDA, 2001; Alves et al., 2008). Έτσι ένας τρόπος θεραπείας που θα µπορούσαν να ακολουθήσουν τα άτοµα αυτά µετά τη διακοπή χρήσης αναβολικών είναι η φαρµακευτική αγωγή, µε τη χρήση αντικαταθλιπτικών και αναλγητικών φαρµάκων, ενώ ένας άλλος τρόπος είναι µέσω της συµπεριφορικής θεραπείας (NIDA, 2006).