Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Mosios, Spyridon"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Ανθεκτικότητα αερομεταφερόμενων μικροοργανισμών σε μόλυβδο και υδράργυρο.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Εφαρμοσμένων Επιστημών (Σ.Εφ.Ε), Τμήμα Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος Τ.Ε., 2011-10-21T12:19:18Z) Μόσιος, Σπυρίδων; Μπέης, Ιωάννης; Mosios, Spyridon; Mpeis, Ioannis
    Στην εργασία αυτή μελετήθηκε η ανάπτυξη και η αντοχή των αερομεταφερόμενων ζώντων μικροβίων (ετερότροφα βακτήρια , ακτινοβακτήρια και μεσόφιλοι μύκητες), παρουσία συγκεντρώσεων βαρέων μετάλλων (ανόργανο μόλυβδο και υδράργυρο). Αέρια δείγματα συλλέχθηκαν για τον προσδιορισμό της μικροβιακής συγκέντρωσης , με πρόσκρουση και χρήση του δειγματολήπτη αέρα (MAS 100, Merck, Germany). Διπλά επαναλαμβανόμενα δείγματα συλλέχθηκαν σε 14 δειγματοληψίες συνολικά σε μια προαστιακή , κατοικημένη περιοχή της πόλης των Χανίων ( Κρήτης, Ελλάδας) από τον Οκτώβρη 2009 έως τον Μάρτιο 2010. Οι μέσες τιμές των μετεωρολογικών συνθηκών του περιβάλλοντος κατά την περίοδο των μετρήσεων είχαν ως εξής : Θερμοκρασία 19,6 ± 3,6 o C, σχετική υγρασία 54,5 ± 10,8 %, τοπική ταχύτητα ανέμου 0,5 ± 0,3 m/sec. Η μέση συγκέντρωση των αερομεταφερόμενων καλλιεργήσιμων ετερότροφων βακτηρίων, ακτινοβακτηρίων και μεσόφιλων μυκήτων του ατμοσφαιρικού αέρα ήταν 179 ± 104 cfu/m 3 , 632 ± 856 cfu/m 3 και 114 ± 74 cfu/m 3 αντίστοιχα. Οι μέσες συγκεντρώσεις των αιωρούμενων σωματιδίων (PM) ήταν γενικά χαμηλές στο σημείο δειγματοληψίας κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες. Συγκεκριμένα , οι μετρήσεις των τριών κλασμάτων των εισπνεύσιμων αιωρούμενων σωματιδίων (PM 1 , PM 2,5 και PM 10 ) κατά την ίδια χρονική περίοδο έδειξε ότι οι μέσες συγκεντρώσεις μάζας των PM 10, PM 2,5 και PM 1 ήταν 30 ± 14 μ g/m 3 , 23 ± 12 μg/m 3 και 18 ± 9 μ g/m 3 αντίστοιχα, ενώ η μέση συγκέντρωση του αριθμού των σωματιδίων PM 1 ήταν 2.430 ± 1.224 σωματίδια/cm 3 . Η μικροβιακή αντοχή στην τοξικότητα των βαρέων μετάλλων των αερομεταφερόμενων καλλιεργήσιμων μικροβίων μελετήθηκε χωριστά με τη χρήση χλωριούχου μόλυβδου και χλωριούχου υδράργυρου , σε συγκεντρώσεις που κυμαίνονταν από 50 έως 1.000 μΜ και 5 έως 100 μΜ ανά θρεπτικό υπόστρωμα , αντίστοιχα. Η υψηλότερη ανθεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα παρατηρήθηκε για το μόλυβδο και στις τρεις ομάδες των μικροβίων. Η ανθεκτικότητα των μικροβίων στον μόλυβδο, ποικίλει μεταξύ 47 και 73 %, ακόμη και στις υψηλές συγκεντρώσεις των 1.000 μΜ. Παραδόξως , η πρόσθεση χλωριούχου μολύβδου σε συγκεντρώσεις μικρότερες των 200 μΜ ενίσχυε την ανάπτυξη μικροβίων σε πολλά δείγματα . Αντίθετα η τοξικότητα του υδραργύρου στα αερομεταφερόμενα ζώντα μικρόβια ήταν υψηλότερη από την τοξικότητα που προέκυψε από τον μόλυβδο. Αν και μέχρι 60 % του συνόλου των καλλιεργήσιμων μικροβίων ήταν ανεκτικά σε χαμηλές συγκεντρώσεις υδραργύρου (5-10 μΜ), μόνο 1 έως 5 % μπορούσαν να επιβιώσουν σε συγκεντρώσεις υδραργύρου 100 μΜ ανά μέσο ανάπτυξης. Συγκρίνοντας τις διαφορετικές κατηγορίες μικροβίων διαπιστώθηκε , ότι τα βακτήρια φάνηκαν να είναι πιο ανεκτικά σε ανόργανο υδράργυρο και μόλυβδο από τους μύκητες, παρόλο που η συνολική τους συγκέντρωση στον αέρα ήταν χαμηλότερη (179 ± 104 cfu/m 3 ) σε σύγκριση με τους μύκητες (632 ± 856 cfu/m 3 ).