Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Mylonakos, Dimitrios"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Διατροφική παρέμβαση σε ασθενείς με ΣΔ2 και λιπώδη διήθηση ήπατος: αξιολόγηση γλυκαιμίας και ηπατικής λειτουργίας.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, 2016-02-08T10:07:50Z) Καρβούνης, Δημήτριος; Μυλωνάκος, Δημήτριος; Karvounis, Dimitrios; Mylonakos, Dimitrios
    Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι σήμερα μία από τις συχνότερες αιτίες χρόνιας ηπατοπάθειας παγκοσμίως. Στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (ΜΑΛΝΗ) περιλαμβάνονται δύο καταστάσεις: η μη αλκοολική ηπατοστεάτωση και η σοβαρότερη λόγω πιθανής κιρρώσεως η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Η ινσουλινοαντίσταση είναι ο κυριότερος παθολογικός μηχανισμός εκδήλωσης της ΜΑΛΝΗ με τις συχνότερες αιτίες παρουσίασής της να είναι η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2. Ιδιαιτέρως σημαντικό κρίνεται το γεγονός ότι παχύσαρκα άτομα με ινσουλινοαντίσταση τείνουν να εμφανίζουν μερικά έτη μετά τη διάγνωση λιπώδη κύτταρα στο ηπατικό παρέγχυμα. Συνεπώς, είναι δυνατόν να προκληθεί λιπώδης νόσος με εξελικτική πορεία προς μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα και τελικά κίρρωση και ηπατοκυτταρικός καρκίνος. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των πιθανολογούμενων οφελιών σε άτομα με εγκατεστημένη λιπώδη νόσο και ΣΔ2 μέσω μεσογειακού διατροφικού πλάνου. Υλικό-Μεθοδολογία : Στη μελέτη συμμετείχαν 42 ασθενείς με NAFLD. Η αξιολόγηση των διαιτητικών συνηθειών έγινε με ημιποσοτικό ερωτηματολόγιο συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων και ο βαθμός υιοθέτησης της ΜΔ εκτιμήθηκε με το δείκτη MedDietScore. Στο σύνολο του δείγματος πραγματοποιήθηκε λήψη ιατρικού ιστορικού, μέτρηση ανθρωπομετρικών παραμέτρων, ανάλυση σύστασης σώματος, αξιολόγηση επιπέδων σωματικής δραστηριότητας και προσδιορισμός βιοχημικών παραμέτρων. Αποτελέσματα: Με το πέρας της τρίμηνης παρέμβασης παρατηρήθηκε μείωση στις μέσες τιμές βάρους των ασθενών (85,25 σε 80,93 κιλά), διαστολικής και συστολικής πίεσης (134,79 σε 132,29 και 84,93 σε 83,52 mmHg αντίστοιχα), ALT (77,38 σε 65,05), AST (59,45 σε 52,21) και γ-GT (62,38 σε 51,81). Η τιμή της γλυκόζης αίματος μειώθηκε ανεξάρτητα από το βαθμό απώλειας βάρους (υψηλός ή χαμηλός βαθμός) κατά περίπου 10 μονάδες (146,38-137,98 mmHg) ενώ παρατηρείται ήπια αύξηση της HDL μετά το τρίμηνο ανεξάρτητα του βαθμού απώλειας βάρους. Το 35,7% των ασθενών άυξησαν το MDS τους κατά 5-10 μονάδες. Συμπεράσματα :Βελτιώσεις σε επίπεδο γλυκαιμίας, ηπατικών ενζύμων, λιπιδίων αίματος, αρτηριακής πιέσεως, γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, καθώς και αθηρωματικού δείκτη παρατηρήθηκαν στα πλαίσια της 3μηνης διαιτητικής φροντίδας γεγονός το οποίο θα μπορούσε να καταστήσει την άνωθεν ερευνητική διαδικασία ως ένα εξαίρετο εργαλείο τριτογενούς πρόληψης διαβήτου και ηπατικής νόσου μη αλκοολικής αιτιολογίας.