Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Naka, Eleftheria"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1 και 2 σε αθλητές.
    (ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ., ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ (ΣΕΥ), Τμήμα Επιστημών Διατροφής και Διαιτολογίας, 2021-07-12) Νάκα, Ελευθερία; Παύλου, Ελευθερία Ανδρομάχη; Naka, Eleftheria; Pavlou, Eleftheria Andromachi
    Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ), αποτελεί όπως οι ειδικοί επισημαίνουν, την επιδημία του αιώνα. Η νόσος θεωρείται πολυπαραγοντική, και χαρακτηρίζεται σε γενικό πλαίσιο ως διαταραχή του μεταβολισμού. Διακρίνεται κυρίως σε δύο τύπους, τον ΣΔ1 και ΣΔ2, με ιδιαίτερα διακριτές και υφιστάμενες διαφορές. Ο ΣΔ1 χαρακτηρίζεται από προοδευτική καταστροφή των β-παγκρεατικών κυττάρων, με συνεπακόλουθη ανεπάρκεια ενδογενούς παραγόμενης ινσουλίνης, και θεωρείται νόσος αυτοάνοσου χαρακτήρα. Ο ΣΔ2 αντιθέτως, χαρακτηρίζεται από χαμηλή, αλλά όχι ανεπαρκή, παραγωγή ινσουλίνης, σε συνδυασμό με γενικευμένη αντίσταση των κυττάρων στη δράση της. Ο ΣΔ2 δεν θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα, αλλά περισσότερο συνονθύλευμα ενός εκτεταμένου ανθυγιεινού τρόπου ζωής και γενετικής προδιάθεσης. Ολοένα και περισσότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις αποδεικνύουν τη θετική επίδραση της άσκησης στην πορεία του ΣΔ. Αν και στο παρελθόν πολλοί διαβητικοί ανησυχούσαν για τις αρνητικές επιδράσεις που θα μπορούσε να επιφέρει η άσκηση στην ιδιάζουσα κατάστασή τους, σήμερα είναι γνωστό και επιβεβαιωμένο πως οι διαβητικοί αθλητές έχουν κάθε δικαίωμα στον αθλητισμό, με ισότιμες δυνατότητες ακόμη και για πρωταθλητισμό. Η πρόοδος, αλλά και συνεργασία, των επιστημών της διατροφής, φαρμακευτικής και εργοφυσιολογίας, έχουν συνδράμει ομολογουμένως σημαντικά σε αυτό το επίτευγμα. Η καθοριστική σημασία που διαδραματίζει η διατροφή, στην αύξηση της αθλητικής απόδοσης και την εντατικοποίηση των προπονητικών προσαρμογών, είναι στις ημέρες μας αδιαμφισβήτητη, και έχει πάψει συνολικά να θεωρείται πλέον αμφιλεγόμενη. Η έντονη ωστόσο εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, έχει οδηγήσει στην αναζήτηση παραγόντων και βοηθημάτων που δύναται να αυξήσουν τις επιδόσεις σε ανώτερο βαθμό από τον φυσιολογικώς εφικτό μέσω της διατροφής. Παρουσιάζει συνεπώς ιδιαίτερο ερευνητικό, αλλά και πρακτικό ενδιαφέρον, η διερεύνηση εργογόνων βοηθημάτων και συμπληρωμάτων που θα μπορούσαν δυνητικά να επωφελήσου συγκεκριμένα τους διαβητικούς αθλητές, επιτρέποντάς την υπέρβαση κάθε φυσιολογικού περιορισμού που δυστυχώς τους χαρακτηρίζει.