Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Pedioti, Nektaria"
Τώρα δείχνει 1 - 2 of 2
Αποτελέσματα ανά σελίδα
Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Στρατηγικές αντιμετώπισης δυσκολιών και αντιλαμβανόμενη αποτελεσματικότητα εκπαιδευτικών δημοτικής εκπαίδευσης νησιωτικών περιοχών(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, 2025-11-05) Μπλέντζα, Μαριάννα; Περκάτη, Μαριτάνα; Blentza, Marianna; Perkati, Maritana; Πεδιώτη, Νεκταρία; Pedioti, NektariaΗ παρούσα μελέτη διερευνά τις στρατηγικές αντιμετώπισης δυσκολιών (coping strategies) που υιοθετούν οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε νησιωτικές περιοχές της Ελλάδας και την αντιλαμβανόμενη αποτελεσματικότητά τους. Στόχος είναι η αποτύπωση των προτιμούμενων μορφών στρατηγικών αντιμετώπισης και αντιλαμβανόμενης αποτελεσματικότητας εκπαιδευτικών δημοτικής εκπαίδευσης σε δύο χαρακτηριστικές νησιωτικές περιπτώσεις, την Κω και τη Μυτιλήνη, καθώς και η διερεύνηση διαφοροποιήσεων με βάση δημογραφικά χαρακτηριστικά (φύλο, ηλικία, έτη προϋπηρεσίας, τύπος σύμβασης, περιοχή υπηρεσίας). Η έρευνα υλοποιήθηκε με ποσοτική μεθοδολογία, χρησιμοποιώντας το Coping Strategies Inventory (CSI) των Tobin et al. (1989), προσαρμοσμένο στο ελληνικό εκπαιδευτικό πλαίσιο. Το δείγμα αποτελείται από 100 εκπαιδευτικούς που υπηρετούσαν κατά το σχολικό έτος 2024–2025 σε δημόσια δημοτικά σχολεία Κω και Μυτιλήνης. Το ερωτηματολόγιο περιείχε δημογραφικά που μετρούν την συχνότητα χρήσης των σρατηγικών αντιμετώπισης δυσκολιών των εκπαιδευτικών και την αντιλαμβανόμενη αποτελεσματικότητά του. Τα βασικά ευρήματα δείχνουν ότι οι εκπαιδευτικοί προτιμούν κυρίως ενεργητικές/προσαρμοστικές στρατηγικές (π.χ. λογική ανάλυση, άμεση δράση) και στρατηγικές κοινωνικής υποστήριξης (συζήτηση με συναδέλφους, έκφραση συναισθημάτων). Οι στρατηγικές αποφυγής, απομόνωσης και αυτοκατηγορίας εμφανίζονται στην έρευνα με χαμηλότερα επίπεδα χρήσης. Ο μέσος όρος αντιλαμβανόμενης αποτελεσματικότητας ήταν μέτριος έως σχετικά υψηλός (Μ=3,37), ενώ παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ συχνότητας χρήσης και αντιληπτής αποτελεσματικότητας (r = .478, p < .01). Στα δημογραφικά, η μόνη στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση στην αντιλαμβανόμενη αποτελεσματικότητα αφορά το φύλο, όπου οι γυναίκες ανέφεραν υψηλότερη εκτίμηση αποτελεσματικότητας σε σύγκριση με τους άνδρες (p < .001). Άλλες διαφοροποιήσεις ήταν οριακές ή μη στατιστικώς σημαντικές. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τη σημασία των ενεργητικών και δικτυακών μορφών υποστήριξης στην επαγγελματική ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε απομονωμένα σχολεία. Προτείνεται η ενίσχυση στοχευμένων προγραμμάτων επιμόρφωσης, mentoring και δικτύων συνεργασίας, με ειδική προσαρμογή στις ιδιαιτερότητες των νησιωτικών σχολικών μονάδων.Τεκμήριο Σχεδιασμός, εφαρμογή και αξιολόγηση καινοτόμου πιλοτικής παρέμβασης για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της οικογένειας μαθητών με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, 2024-07-12) Πεδιώτη, Νεκταρία; Pedioti, Nektaria; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΠαρά τον υψηλό επιπολασμό των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών (ΕΜΔ) στο γενικό πληθυσμό, πολλά παιδιά εξακολουθούν να παραμένουν αδιάγνωστα, λόγω έλλειψης προληπτικού ελέγχου, με τεράστια ατομική και οικογενειακή επιβάρυνση, ενώ την ίδια στιγμή οι υφιστάμενες παρεμβάσεις είναι περιορισμένες και με αντικρουόμενα αποτελέσματα. Σκοπός της μελέτης ήταν ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και η αξιολόγηση μιας καινοτόμου πιλοτικής παρέμβασης, σε γονείς μαθητών με ΕΜΔ, με στόχο τη βελτίωση του γονικού τύπου και της ποιότητας ζωής της οικογένειας. Μέθοδος: Σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (randomized controlled trial), με δύο ομάδες (παρέμβασης και ελέγχου) και υιοθετήθηκε ένα σχέδιο αξιολόγησης που περιελάμβανε μετρήσεις πριν και μετά την παρέμβαση. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη στρατολογήθηκαν από τον πληθυσμό που απευθύνθηκε στην Κινητή Μονάδα του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου (ΕΛΜΕΠΑ), η οποία έχει ως αντικείμενο την αξιολόγηση παιδιών για ΜΔ, σε επίπεδο Περιφέρειας Κρήτης. Συνολικά 71 άτομα πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη από τα 158 που αξιολογήθηκαν στην Κινητή Μονάδα (42 ομάδα παρέμβασης; 29 ομάδα ελέγχου). Η συμμόρφωση στη μελέτη υπολογίστηκε σε ποσοστό 67.6%. Για την αξιολόγηση του γονικού τύπου και της ποιότητας ζωής της οικογένειας των συμμετεχόντων χρησιμοποιήθηκαν το “Ερωτηματολόγιο Γονικού Στυλ” (“Parenting Style Questionnaire”; Robinson, Mandleco, Olsen & Hart, 1995) και το “Ερωτηματολόγιο Ποιότητας Ζωής της Οικογένειας” (The Family Quality of Life Scale, FQOL; Hoffman, Marquis, Poston, Summers & Turnbull, 2006). Η παρέμβαση που εφαρμόστηκε στην παρούσα μελέτη χρησιμοποίησε, κατόπιν αδείας, μια προσαρμοσμένη έκδοση του προγράμματος “A Six Week Parenting Program For Child Compliance”(Cipani, 2005). Για τους σκοπούς της μελέτης, πραγματοποιήθηκαν ατομικές συνεδρίες με έναν εκ των δύο γονέων (4 συνεδρίες, κατανεμημένες σε 2 φάσεις και συνολική διάρκεια έξι εβδομάδων). Ευρήματα: Από τις αναλύσεις που αφορούν την επίδοση της ομάδας παρέμβασης, πριν και μετά την παρέμβαση, προκύπτει ότι κανένας γονικός τύπος και αντίστοιχα καμία διάσταση της ποιότητας ζωής της οικογένειας δε βρέθηκε να μεταβάλλεται μετά από την παρέμβαση, σε στατιστικώς σημαντικό επίπεδο, σε σχέση με πριν. Από τη σύγκριση της ομάδας παρέμβασης και της ομάδας ελέγχου, μετά την παρέμβαση, βρέθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά σε όλες τις διαστάσεις της «Ποιότητας ζωής της Οικογένειας» («Οικογενειακή αλληλεπίδραση», «Γονεϊκή ικανότητα», «Συναισθηματική ευμάρεια», «Φυσική/Υλική ευμάρεια» και «Υποστήριξη που σχετίζεται με τη μαθησιακή δυσκολία»). Σε ό,τι αφορά το «Γονικό τύπο», τόσο ο «Διαλεκτικός γονικός τύπος», όσο και ο «Αυταρχικός γονικός τύπος» είχαν διαφορετικές μέσες τιμές για τις δύο ομάδες, ενώ ο «Ανεκτικός γονικός τύπος» δεν είχε καμία διαφορά στις μέσες τιμές. Παρά το γεγονός ότι, η σύγκριση Πριν και Μετά την παρέμβαση, για την ομάδα Παρέμβασης δεν οδήγησε σε στατιστικώς σημαντικές μεταβολές, από την ανάλυση βρέθηκε ότι υπήρξε αύξηση σε όλες τις διαστάσεις της ποιότητας ζωής της οικογένειας και σε συγκεκριμένους γονικούς τύπους ΜΕΤΑ την παρέμβαση, αλλά δεν ήταν στατιστικά σημαντική, στο επίπεδο σημαντικότητας 95%. Αυτό αποτέλεσε κίνητρο για να διεξαχθεί ανάλυση συστάδων στο δείγμα (ομάδα παρέμβασης), προκειμένου να ταξινομηθούν οι περιπτώσεις με στατιστικά σημαντική βελτίωση, μετά την παρέμβαση. Η συγκεκριμένη συμπληρωματική ανάλυση έδειξε ότι η «Οικογενειακή αλληλεπίδραση» [F=20.71; p=0.000], η «Γονεϊκή Ικανότητα» [F=20.112; p=0.000], η «Συναισθηματική ευμάρεια» [F=74.491; p=0.000], η «Φυσική/Υλική ευμάρεια» [F=19.029; p=0.000] και η «Υποστήριξη σχετική με τη μαθησιακή δυσκολία» [F=38.208; p=0.000] διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των αρχικών και τελικών συστάδων, όπως υποδεικνύεται από μια υψηλή στατιστική F-Τιμή και τη χαμηλή p-Τιμή. Όσον αφορά τους γονικούς τύπους, ο «Διαλεκτικός γονικός τύπος» βρέθηκε να έχει σημαντική διαφορά, μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, με μέτρια στατιστική F (5.574) και τιμή p (0.021), υποδηλώνοντας μια λιγότερο σημαντική διαφορά, σε σύγκριση με άλλες μεταβλητές. Ο «Αυταρχικός γονικός τύπος» δεν έδειξε σημαντική διαφορά, μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, καθώς η στατιστική F είναι σχετικά χαμηλή (2.34) και η τιμή p είναι υψηλότερη από το συμβατικό επίπεδο σημαντικότητας 0.05 (0.130). Παρόμοια με τον «Αυταρχικό γονικό τύπο», ο «Ανεκτικός γονικός τύπος» δεν παρουσιάζει σημαντική διαφορά, μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, με μέτρια στατιστική F (40.187) και πολύ χαμηλή τιμή p (0.000). Η μεταβλητή «Διαλεκτικός γονικός τύπος» συν τη νέα διάσταση δείχνει μια σημαντική διαφορά μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, με μέτριας σημαντικότητας δείκτη F (9.421) και τιμή p 0.003. Συμπέρασμα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της πρόσβασης των γονέων σε υπηρεσίες συμβουλευτικής υποστήριξης και της σημαντικής επίδρασης των εξατομικευμένων παρεμβάσεων στις διαπροσωπικές σχέσεις και την ποιότητα ζωής της οικογένειας παιδιών με ΕΜΔ.