Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Pidiktaki, Pelagia"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Επιβάρυνση περιθαλπόντων ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας στην πόλη του Ηρακλείου.
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, 2024-08-27) Παπαϊωάννου, Θωμαή; Πηδηκτάκη, Πελαγία; Papaioannou, Thomai; Pidiktaki, Pelagia; Ιατράκη, Ελισάβετ; Iatraki, Elisavet
    Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣκΠ) είναι μια χρόνια νευρολογική νόσος η οποία εμφανίζεται συνήθως σε νεαρά ενήλικα άτομα που βρίσκονται στην παραγωγική τους ηλικία. Παρουσιάζεται με μεγαλύτερη συχνότητα σε ευρωπαϊκές χώρες και είναι από τις πιο συνήθεις νευρολογικές παθήσεις. Τα άτομα της οικογένειας καλούνται να φροντίσουν το άτομο που νοσεί και έρχονται αντιμέτωποι με αυτή την δύσκολη διαδικασία, διαδραματίζοντας ζωτικό ρόλο σε όλη την πορεία της υγείας του ασθενούς. Οι ασθενείς με ΣκΠ εξαρτώνται περισσότερο από τη φροντίδα των άλλων, η οποία είναι μια σωματικά, συναισθηματικά και οικονομικά απαιτητική εργασία, που προκαλεί υψηλή επιβάρυνση στους φροντιστές τους. Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό την διερεύνηση της επιβάρυνσης των φροντιστών ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας στην πόλη του Ηρακλείου. Η μελέτη ήταν ποσοτική με βασικό εργαλείο της τα ερωτηματολόγια. Ο πληθυσμός μελέτης αποτελείται από ένα δείγμα 30 φροντιστών όπου αντλήθηκαν από το Σωματείο της Ελληνικής Εταιρείας για την Σκλήρυνση κατά Πλάκας στο Ηράκλειο, αλλά και από ιδιωτικά ιατρεία της πόλης. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν πλήρως ενημερωμένοι για την ανωνυμία της έρευνας και την χρήση δεδομένων αποκλειστικά για ακαδημαϊκό σκοπό. Χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα «Burden Interview» (Zarit et al, 1980) για την εκτίμηση της επιβάρυνσης του φροντιστή. Η πλειονότητα των φροντιστών ήταν έγγαμες γυναίκες, 51-61 έτη με μέτρια οικονομική κατάσταση. Οι περισσότερες είχαν αναλάβει την φροντίδα των συζύγων τους που νοσούν με Σκλήρυνση κατά Πλάκας, οι οποίοι κατά πλειοψηφία είναι περιπατητικοί. Οι συμμετέχοντες απέκτησαν γνώση για την ασθένεια μετά από δική τους αναζήτηση και δεν είχαν δεχτεί κάποια εκπαίδευση για τον χειρισμό των συμπτωμάτων της ασθένειας και την ποιοτικότερη φροντίδα των ασθενών με Πολλαπλή Σκλήρυνση. Η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων αισθάνονταν πως δεν είναι αρκετή η φροντίδα που παρέχουν και παρουσιάζουν μέτρια επιβάρυνση. Η παρούσα μελέτη επιβεβαιώνει την ανάγκη ενδυνάμωσης των φροντιστών ασθενών με Σκλήρυνση κατά Πλάκας ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επιβάρυνση που βιώνουν με διάφορες στρατηγικές κοινωνικής πολιτικής. Θα ήταν πολύ αποτελεσματική η δημιουργία ομάδων ψυχοκοινωνικής στήριξης για τους φροντιστές αλλά και δομές ημερήσιας φροντίδας των ασθενών 6 που θα αποφορτίσουν τους περιθάλποντες τους, δημιουργώντας τους χώρο και χρόνο ώστε να ελαχιστοποιηθεί το βάρος που επιφέρει η φροντίδα.