Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Skoulidi, Virginia"
Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
Αποτελέσματα ανά σελίδα
Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Κοιλιοκάκη: διάγνωση, μακροχρόνιες επιπλοκές & διατροφική ενημέρωση για παιδιά και εφήβους με τη νόσο.(Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, 2016-02-05T13:35:02Z) Σκουλίδη, Βιργινία; Skoulidi, VirginiaΗ κοιλιοκάκη είναι μία χρόνια ανοσο-διαμεσολαβούμενη διαταραχή που σχετίζεται με ατροφία των λαχνών και φλεγμονή του λεπτού εντέρου. Προκαλείται από μία αυτοάνοση αντίδραση στη γλουτένη σε γενετικά προδιαθετειμένα άτομα. Ο επιπολασμός και η επίπτωση της κοιλιοκάκης αυξάνονται με μία εκτιμώμενη τρέχουσα επικράτηση του 0,5%-1,5%. Κάποτε θεωρείτο μία σπάνια εντεροπάθεια της παιδικής ηλικίας. Πλέον, η κοιλιοκάκη αναγνωρίζεται ως μία συχνή και σύνθετη αυτοάνοση διαταραχή που μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και να επηρεάσει πολλά οργανικά συστήματα. Η κοιλιοκάκη μπορεί να παρουσιαστεί με ένα μεγάλο εύρος συμπτωμάτων, τα οποία μπορεί να είναι τα τυπικά γαστρεντερικά (π.χ.: διάρροια, στεατόρροια, απώλεια βάρους, φούσκωμα, μετεωρισμός, κοιλιακό άλγος), είτε μη-γαστρεντερικές ανωμαλίες (π.χ.: ανωμαλίες στις λειτουργίες του ήπατος, σιδηροπενική αναιμία, οστική νόσος, δερματικές νόσοι). Είναι γεγονός ότι πολλά άτομα με κοιλιοκάκη μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα. Εκτός από τα γαστρεντερικά συμπτώματα, η κοιλιοκάκη σχετίζεται με διάφορες εξωεντερικές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένου της οστικής και δερματικής νόσου, της αναιμίας, των ενδοκρινικών διαταραχών και τις νευρολογικές ανεπάρκειες. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με βιοψίες του βλεννογόνου του δωδεκαδακτύλου. Ωστόσο, τόσο η ορολογία όσο και η βιοψία θα πρέπει να γίνονται σε μία δίαιτα που περιέχει γλουτένη και υπάρχει υποψία για κοιλιοκάκη. Η μόνη θεραπεία για την κοιλιοκάκη είναι μία δια βίου δίαιτα αυστηρά ελεύθερη γλουτένης. Η βρώμη δεν είναι τοξική σε παραπάνω από 95% των ασθενών με κοιλιοκάκη, με την προϋπόθεση ότι δεν έχει επιμολυνθεί. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει μία μικρή υποομάδα (μεγαλύτερο 5%) στην οποία η βρώμη δεν είναι ασφαλής. Νεότερες θεραπευτικές προσεγγίσεις μελετώνται σε κλινικές δοκιμές, αλλά δεν έχουν εγκριθεί ακόμα προς χρήση. Στο τέλος της εργασίας υπάρχει ένας ενημερωτικός οδηγός για παιδιά και εφήβους με τη νόσο αλλά και τους γονείς αυτών με σκοπό, την ενημέρωσή τους σχετικά με τα νεότερα δεδομένα της νόσου (διάγνωση, επιπλοκές, πρόληψη) και την καθοδήγηση τους στον χειρισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων των ασθενών εντός και εκτός σπιτιού.