Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Soulos, Nikolaos"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Βιοτεχνολογικές εφαρμογές στην γεωργία για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.
    (ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ., Σχολή Γεωπονικών Επιστημών (ΣΓΕΠ), ΠΜΣ Εφαρμοσμένη Επιστήμη και Τεχνολογία στη Γεωπονία, 2021-03-09) Σούλος, Νικόλαος; Soulos, Nikolaos
    Η γεωργία χαρακτηρίζεται από την συνεισφορά της στην αύξηση της έντασης του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, εξαιτίας των υψηλών εκπομπών ΑΘ που σχετίζονται με διάφορες γεωργικές δραστηριότητες και πρακτικές ή με αλλαγές στη χρήση της γης. Ταυτόχρονα, η γεωργία είναι άμεσα εξαρτώμενη από τις κλιματολογικές συνθήκες και ως άμεσος αποδέκτης των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, είναι εκτεθειμένη στην αυξημένη θερμοκρασία, στην εκδήλωση ακραίων κλιματολογικών φαινομένων, στην διαφοροποίηση των προτύπων βροχόπτωσης και στην μεταβολή της εποχικότητας. Καθώς απαιτείται η εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και των μέτρων προσαρμογής στις επιπτώσεις της, η γεωργία βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρόκληση της κάλυψης των αυξανόμενων παγκόσμιων διατροφικών αναγκών. Ταυτοχρόνως, οι συμβατικές μέθοδοι γενετικής βελτίωσης και οι τεχνολογίες και καλλιεργητικές πρακτικές που οδήγησαν στην Πράσινη Επανάσταση, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του προσεχούς μέλλοντος. Υπό αυτές τις συνθήκες, απαιτείται ο σχεδιασμός και η εφαρμογή καινοτόμων τεχνολογιών στην γεωργία, με στόχο την μεγιστοποίηση της αγροτικής παραγωγής, την μείωση των εισροών και την προσαρμογή στις νέες κλιματολογικές συνθήκες. Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μία βιβλιογραφική ανασκόπηση ενός πλήθους βιοτεχνολογικών εφαρμογών και πεδίων έρευνας στην γεωργία, που σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με τον μετριασμό και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Συγκεκριμένα, εκτιμάται η συμβολή των υφιστάμενων εμπορικών εφαρμογών στην μείωση των εκπομπών ΑΘ, ως έμμεσο όφελος από τον περιορισμό της χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Επιπλέον, αξιολογείται η δυνατότητα μείωσης των εισροών συνθετικών λιπασμάτων, η χρήση των οποίων οδηγεί στην μεγάλη αύξηση του ενεργειακού αποτυπώματος και του αποτυπώματος άνθρακα των καλλιεργειών. Ακόμα, διερευνάται η αξιοποίηση της αύξησης της ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης του CO2 στην άνοδο της καλλιεργητικής απόδοσης, μέσω της τροποποίησης των δομικών στοιχείων του φωτοσυνθετικού μηχανισμού. Τέλος, εξετάζεται η εκμετάλλευση των ενδογενών μηχανισμών αντοχής στην αβιοτική καταπόνηση, με στόχο την προσαρμογή των καλλιεργειών στις δυσμενείς κλιματολογικές μεταβολές και την αποδοτικότερη χρήση των υδατικών αποθεμάτων.