Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Stavrakaki, Anna-Maria"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Συχνότητα εμφάνισης (επιπολασμός) καριδαγγειακών νοσημάτων και ποιότητα ζωής ατόμων ηλικίας 50+ετών σε 13 χώρες της Ευρώπης-μελέτη Share 2006-2007.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Νοσηλευτικής, 2018-11-15) Σταυρακάκη, Άννα-Μαρία; Τζουμουτία, Νάτια; Stavrakaki, Anna-Maria; Tzoumoutia, Natia
    Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμηθεί ο επιπολασμός των καρδιαγγειακών νοσημάτων καθώς και η ποιότητα ζωής των ατόμων >50 ετών σε 13 χώρες της Ευρώπης. Με σκοπό αυτό, αναλύθηκε ένα υποσύνολο των στοιχείων της έρευνας για την υγείας, γήρανση και συνταξιοδότηση στην Ευρώπη (SHARE), τα οποία συλλέχθηκαν από 31.253 άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών κατά τη διάρκεια του 2ου κύματος της μελέτης SHARE 2006-2007 στις 13 Ευρωπαϊκές χώρες. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν, πως η συχνότητα εμφάνισης των καρδιαγγειακών νοσημάτων άγγιζε το 14,4%(95%ΔΕ: 12,2-16,9) του δείγματος μελέτης. Ειδικότερα, το 12,3%(95%ΔΕ:10,3-14,6) των συμμετεχόντων ανέφερε κάποια καρδιακή πάθηση, ενώ το 3,2%(95%ΔΕ:2,7-3,8) ανέφερε εγκεφαλικό επεισόδιο ή άλλη νόσο των αγγείων του εγκεφάλου. Όσον αφορά το φύλο, οι άνδρες εμφάνισαν μεγαλύτερο ποσοστό επιπολασμού των αναφερομένων νοσημάτων σε σχέση με αντίστοιχο ποσοστό των γυναικών (16,5% έναντι 12,7%). Επίσης, παρατηρήθηκαν διαφοροποιήσεις του επιπολασμού των καρδιαγγειακών νοσημάτων μεταξύ χωρών που συμμετείχαν. Πιο συγκεκριμένα, φάνηκε πως ο επιπολασμός της καρδιακής νόσου ήταν υψηλότερος και στα δύο φύλα στη Πολωνία (22,7% στους άνδρες και 22,5% στις γυναίκες)και χαμηλότερος και στα δύο φύλα στην Ελβετία (8,7% στους άνδρες και 6,8% στις γυναίκες). Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως οι συμμετέχοντες με καρδιαγγειακό νόσημα εμφάνισαν υψηλότερη ποιότητα ζωής έναντι εκείνων χωρίς νοσήματα (αθροιστική βαθμολογία 27,05(0,11) έναντι 26,81(0,06)). Συμπερασματικά, η μελέτη έδειξε πως τα καρδιαγγειακά νοσήματα διαφέρουν από τα εγκεφαλοαγγειακά νοσήματα ως προς το επιπολασμό, την ηλικία διάγνωσης και το χρόνο επιβίωσης. Επίσης, το γεγονός ότι τα άτομα που νοσούσαν είχαν καλύτερο έλεγχο της κατάστασης υγείας τους σε σχέση με αυτούς που δεν νοσούσαν μπορεί να αποδοθεί, στη πρώιμη διάγνωση, στη τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου και στην κατάλληλη εκπαίδευση διαχείρισης αυτών των νοσημάτων.