Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Stavropoulou, Iliana"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Διερεύνηση του βαθμού διαίσθησης και λήψη κλινικής απόφασης στο νοσηλευτικό προσωπικό ενός γενικού δημόσιου νοσοκομείου στη νήσο Κρήτη.
    (ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ., ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ (ΣΕΥ), Τμήμα Νοσηλευτικής, 2021-07-07) Αλεξάκη, Αικατερίνη; Σταυροπούλου, Ηλιάνα; Alexaki, Aikaterini; Stavropoulou, Iliana
    Υπόβαθρο: Ο νοσηλευτής αναπτύσσει ή καλλιεργεί διαίσθηση μέσα από την εμπειρία, την μνήμη, τη συμπόνοια κ.α. Δεν αρκεί μόνο η κατανόηση των αντικειμενικών δεδομένων για την παροχή βέλτιστης φροντίδας στον ασθενή, αλλά κυρίως η χρήση της διαίσθησης είναι αυτή που κάνει τον νοσηλευτή να λαμβάνει τις πιο σωστές αποφάσεις για τον κάθε ασθενή εξατομικευμένα. Αν και πολύ συχνά η διαίσθηση σαν δεξιότητα υποτιμάται στον κλινικό χώρο, ωστόσο αναμφισβήτητα δεν θα παρεχόταν η ιδανική φροντίδα, αν αυτή δεν υπήρχε. Σκοπός: Ο προσδιορισμός των επιπέδων διαίσθησης στο νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και η επίδρασή της στη λήψη κλινικής απόφασης. Μέθοδοι: Για τους σκοπούς της παρούσας μελέτης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Smith Intuition Instrument, το οποίο αποτελείται από 18 ερωτήσεις κλειστού τύπου, πέντε ερωτήσεις σχετικά με τη λήψη κλινικής απόφασης που απαντώνται σε πενταβάθμια κλίμακα Likert type, βασισμένες στην κλίμακα της Rew (2000) “Use of Intuition in Clinical Decision Making” (7 items), αλλά και μία ενότητα για την συλλογή των δημογραφικών χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων. Το δείγμα της έρευνας αποτελούνταν από 185 νοσηλευτές από 24 Κλινικές-Τμήματα. Αποτελέσματα: Ο βαθμός διαίσθησης του νοσηλευτικού προσωπικού ήταν σε μεσαία επίπεδα (43-66/p=<0,05). Θετική ήταν η συσχέτιση μεταξύ εμπειρίας και διαίσθησης (r=0,256/p=<0,05), αλλά και μεταξύ των κλιμάκων διαίσθησης και λήψης κλινικής απόφασης (p=<0,001). Δε βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των επιπέδων διαίσθησης και της μορφής του Τμήματος (ανοιχτά-κλειστά). Συμπεράσματα: Η διαίσθηση αποτελεί αξιόπιστο εργαλείο στη νοσηλευτική επιστήμη. Χρησιμοποιείται έντονα από το νοσηλευτικό προσωπικό κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης και συνδέεται στενά με τα έτη προϋπηρεσίας. Ωστόσο, δεν αποτελεί μεμονωμένα ισχυρή πηγή γνώσης, γι‘ αυτό και θα πρέπει να συνδυάζεται με την τεκμηριωμένη πρακτική, ώστε να υπάρχουν ευχαριστημένοι ασθενείς από τη μια και ικανοποιημένοι νοσηλευτές από την άλλη.