Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Zafeiriou, Terpsithea"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Διερεύνηση της συχνότητας εμφάνισης παιδιών με διαταραχές σίτισης και κατάποσης.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Νοσηλευτικής, 2020-07-23) Ζαφειρίου, Τερψιθέα; Ζερβουδάκη, Χριστοθέα; Κορέτση, Μαρία; Zafeiriou, Terpsithea; Zervoudaki, Christothea; Koretsi, Maria
    Εισαγωγή: Η κατάποση ορίζεται ως μια αντανακλαστική νευρομυϊκή λειτουργία, η οποία αποτελείται από τα εξής στάδια: το προπαρασκευαστικό, το στοματικό, το φαρυγγικό και το οισοφαγικό. Ως διαταραχές σίτισης και κατάποσης ή δυσφαγία ορίζεται οποιαδήποτε διαταραχή ή δυσλειτουργία συμβαίνει σε ένα ή περισσότερα στάδια της φυσιολογικής κατάποσης. Τις περισσότερες φορές η δυσφαγία εμφανίζεται σε συνδυασμό με άλλες παθολογικές καταστάσεις του ατόμου. Σκοπός: Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η καταγραφή της συχνότητας εμφάνισης πιθανών διαταραχών σίτισης και κατάποσης σε παιδιά με νευρολογικές διαταραχές στην Περιφέρεια της Κρήτης, όπως επίσης και η καταγραφή των αιτιών από τις οποίες προκύπτουν. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε μια συγχρονική μελέτη με δείγμα 268 παιδιών και εφήβων που εξετάστηκαν στα παιδονευρολογικά ιατρεία του Βενιζέλειου Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου και του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου στο χρονικό διάστημα μεταξύ 31.10.2017 έως 27.04.2018. Χρησιμοποιήθηκε φόρμα καταγραφής κλινικών συμπτωμάτων που σχετίζονται άμεσα με τη δυσφαγία, η οποία συμπληρώθηκε σε πραγματικό χρόνο από τους ερευνητές κατά τη διάρκεια της παιδιατρικής εκτίμησης. Αποτελέσματα: Το 42,5% των εξεταζόμενων, δηλαδή 114 παιδιά, εμφάνισε δυσφαγία. Ποσοστό 14,2% εμφάνισε 1 σύμπτωμα, 11,9% εμφάνισε 2-3 συμπτώματα και το 16,4% τουλάχιστον 4. Συχνότερες σε εμφάνιση διαγνώσεις είναι οι ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς (37,3%) και ακολουθούν οι παθήσεις του νευρικού συστήματος (36,6%) καθώς και τα συμπτώματα, σημεία και παθολογικά κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα που δεν ταξινομούνται αλλού (17,5%), κατηγορία στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η δυσφαγία. Με στατιστικά σημαντικότερη διαφορά, μεγαλύτερη συχνότητα δυσφαγίας εμφανίζουν παιδιά με πρόωρη γέννηση. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι η συχνότητα δυσφαγίας εμφανίζεται σημαντικά αυξημένη στις μικρότερες ηλικίες σε σχέση με τις μεγαλύτερες και μειωμένη σε παιδιά που έχουν αδέρφια. Συμπεράσματα: Η δυσφαγία σε παιδιά με νευρολογικές νόσους είναι ένα μείζον ζήτημα που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης στην Ελλάδα. Πέραν από το γεγονός ότι η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη αντιμετώπιση της δυσφαγίας θα βοηθούσε στην μείωση των κρατικών δαπανών, είναι εξίσου σημαντικό να διερευνηθεί και η ποιότητα ζωής των πασχόντων. Επιτακτική κρίνεται η ανάγκη δημιουργίας και στελέχωσης κατάλληλων δομών για την αξιολόγηση και την παροχή βοήθειας σε παιδιατρικούς πληθυσμούς με διαταραχές σίτισης, αλλά και η ενημέρωση του γενικού πληθυσμού επί του θέματος.