Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Zaravinou, Maria"
Τώρα δείχνει 1 - 2 of 2
Αποτελέσματα ανά σελίδα
Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Μελέτη της κινητικής του φωσφόρου κατά τη διάρκεια συνεδρίας αιμοκάθαρσης - συσχέτιση διαιτητικής πρόσληψης ασβεστίου και φωσφόρου με κλινικές και εργαστηριακές παραμέτρους.(Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, 2012-06-28T15:08:53Z) Ζαραβίνου, Μαρία; Μαράκη, Κυριακή; Zaravinou, Maria; Maraki, KyriakiΤα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο αποσχολεί την επιστημονική κοινότητα το φαινόμενο της κινητικής του φωσφόρου κατά την διάρκεια μιας συνεδρίας αιμοκάθαρσης. Πιο συγκεκριμένα η απομάκρυνση του φωσφόρου χαρακτηρίζεται αρχικά από απότομη μείωση της συγκέντρωσής του στον ορό, η οποία στην συνέχεια σταθεροποιείται και λίγο πριν το τέλος της ΑΜΚ έχουμε έναρξη του φαινομένου. Αυτό το φαινόμενο υποδηλώνει ότι ο φώσφορος μετακινείται συνεχώς από το ενδοκυττάριο προς το εξωκυττάριο διαμέρισμα για να καλύψει την απώλεια φωσφόρου προς το διάλυμα ΑΜΚ, διατηρώντας σταθερή ή και αυξημένη τη συγκεντρωσή του στον ορό. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να μελετηθεί η κινητική του φωσφόρου κατά την διάρκεια της συνεδρίας αιμοκάθαρσης, να συσχετισθεί με την διαιτητική πρόσληψη του ασθενούς αλλά και με διαφορετικές μεθόδους αιμοκάθαρσης, (HD και HDF). Στην μελέτη συμμετείχαν 14 αιμοκαθαρόμενοι ασθενείς (8 άνδρες και 6 γυναίκες) με Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, η ηλικία τους κατά μέσο όρο ήταν 66.07 έτη και ο μέσος χρόνος σε αιμοκάθαρση ήταν 53.07 μήνες. Στους συγκεκριμένους ασθενείς μετρήθηκαν τα επίπεδα φωσφόρου στην έναρξη και στην συνέχεια ανά 60 λεπτά μέχρι το πέρας της αιμοκάθαρσης και 1 ώρα μετά το τέλος της συνεδρίας αιμοκάθαρσης. Επιπλέον μετρήθηκαν η γαλακτική δευδρογονάση (LDH, σαν διορθωτικός δείκτης) και ο ρυθμός κάθαρσης ουρίας (Urea Redaction Rate-URR). Επιπλέον, τους χορηγήθηκε κλασσικό γεύμα, που χρησιμοποιείται για τη σίτιση των ασθενών κατά την διάρκεια της αιμοκάθαρσης. Μετά τη λήψη των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών εξετάσεων σχεδιάστηκαν οι καμπύλες κινητικής του φωσφόρου. Η πρόσληψη ασβεστίου και φωσφόρου, που λήφθηκε μέσω του γεύματος δεν φαίνεται να επηρέασε την τελική έκβαση της αποβολής του φωσφόρου (P= 0.354 και 0.371 αντίστοιχα). Βρέθηκε ότι η συνεχής αιμοδιαδιήθηση (HDF) συνέβαλε στην μεγαλύτερη αποβολή του φωσφόρου σε σχέση με την κλασσική αιμοκάθαρση (HD), αν και οι διαφορές δεν είναι στατιστικά σημαντικές. (P= 0.257). Οι ασθενείς που παρουσίαζαν διαστολική δυσλειτουργία κοιλίας, είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα φωσφόρου στην διάρκεια της αιμοκάθαρσης (P= 0,019). Επιπλέον, κατά την διάρκεια της θεραπείας τα επίπεδα φωσφόρου εμφάνισαν φθίνουσα πορεία, ενώ μετά το τέλος της πρώτης ώρας θεραπείας παρατηρήθηκε μείωση του φαινόμενου έως την τελευταία ώρα της αιμοκάθαρσης και αύξηση έως και μία ώρα μετά την θεραπεία. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η διαστολική δυσλειτουργία κοιλίας, επηρέασε σημαντικά τα επίπεδα φωσφόρου. Οι άλλες πράμετροι που χρησιμοποιήθηκαν δεν μας έδωσαν επαρκή αποτελέσματα, πιθανόν λόγω του μικρού δείγματος που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη. Είναι λοιπόν απαραίτητο να διενεργηθούν και άλλες έρευνες με μεγαλύτερο δείγμα ασθενών έτσι ώστε να έχουμε αξιόπιστα αποτελέσματα που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον.Τεκμήριο Νοσοκομειακές λοιμώξεις.(Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Νοσηλευτικής, 2008-2-29T14:29:13Z) Βουλκίδης, Μάριος; Ζαραβίνου, Μαρία; Πολυράκη, Ευρυδίκη; Voulkidis, Marios; Zaravinou, Maria; Poliraki, EvrydikiΟι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις αποτελούν ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα στην σύγχρονη πραγματικότητα των νοσοκομείων. Είναι συνήθως οι λοιμώξεις που εμφανίζονται σε νοσοκομειακούς ασθενείς ως επιπλοκή της υποκειμενικής νόσου, του λόγου δηλαδή της εισαγωγής των ασθενών στο νοσοκομείο.