Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Zografakis - Sfakianakis, Michail"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η επίδραση ενός προγράμματος αποκατάστασης στη λειτουργική δραστηριότητα και στην πρόληψη δευτερογενών πτώσεων, σε ηλικιωμένους με χειρουργηθέν κάταγμα ισχίου, σε νοσοκομειακό περιβάλλον
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Νοσηλευτικής, 2025-10-16) Παντουβάκη, Άννα; Pantouvaki, Anna; Ζωγραφάκης - Σφακιανάκης, Μιχαήλ; Zografakis - Sfakianakis, Michail
    Οι πτώσεις σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών αποτελούν τον πιο σημαντικό παράγοντα που οδηγεί σε σοβαρούς τραυματισμούς, σε αυξημένο ποσοστό θανάτων με σοβαρές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις. Επιδημιολογικά διαπιστώνεται ότι το αυξημένο ποσοστό πτώσεων σχετίζεται με φυσιολογικές αλλαγές της γήρανσης και πλήθος άλλων παραγόντων όπως και ένα ακατάλληλο εργονομικά περιβάλλον. Τα κατάγματα ισχίου είναι ο πιο συχνός τραυματισμός μετά από πτώση σε άτομα άνω των 65 ετών γεγονός που προκαλεί έκπτωση στη λειτουργική τους ικανότητα και ανεξαρτησία. Κρίνεται αναγκαία για την αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος, η εφαρμογή ενός κατάλληλου προγράμματος αποκατάστασης βασισμένο στην άσκηση και εκπαίδευση του ασθενούς, που θα μειώνει τον κίνδυνο δευτερογενών πτώσεων και θα αυξάνει την αυτοπεποίθηση του στις καθημερινές του δραστηριότητες. Εισαγωγή: Τα κατάγματα μετά από πτώση, σε άτομα άνω των 65 ετών, είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν τους ερευνητές στο πεδίο της Γηριατρικής επιστήμης. Έχουν γίνει πολλές μελέτες σχετικά με τις ηλικιακές παθοφυσιολογικές αλλαγές, με τις πτώσεις και τα κατάγματα που τις συνοδεύουν όπως επίσης και για τα κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση και διαχείριση. Κοινό χαρακτηριστικό των ατόμων που καταλήγουν σε πτώση με κάταγμα ισχίου φαίνεται να είναι η μυϊκή ατροφία που παρατηρείται, ανεξάρτητα από την αιτιολογία της και η παρούσα παρέμβαση στοχεύει στην μείωσή της μέσα από την άσκηση ενδυνάμωσης και ισορροπίας που εφαρμόζεται στο πρόγραμμα της παρέμβασης. Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση ενός εξειδικευμένου προγράμματος αποκατάστασης βασισμένο στο πρόγραμμα άσκησης OTAGO, στη βελτίωση της λειτουργικής δραστηριότητας και στην μείωση δευτερογενών πτώσεων σε άτομα τρίτης ηλικίας με χειρουργηθέν κάταγμα ισχίου. Μεθοδολογία: Στο περιβάλλον του νοσοκομείου και σε νοσηλευόμενους ασθενείς με χειρουργηθέν κάταγμα ισχίου από πτώση, έγινε αξιολόγηση και παραπομπή των ασθενών στο ιατρείο πρόληψης πτώσεων για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα παρέμβασης. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν μετά το εξιτήριό τους στο ιατρείο πρόληψης πτώσεων στις 8 εβδομάδες μετά το χειρουργείο τους με τη χρήση ερωτηματολογίων αλλά και με αντικειμενικές μετρήσεις και στη συνέχεια διαχωρίστηκαν τυχαιοποιημένα σε δύο γκρουπ. Στο πρώτο γκρουπ (ή ελέγχου) υποβλήθηκαν τα ερωτηματολόγια, τα αντικειμενικά τεστ αξιολόγησης δύναμης και ισορροπίας καθώς και οι εργαστηριακές μετρήσεις στην πρώτη επίσκεψη (6-8 εβδομάδες μετά το χειρουργείο), στους 5 και 9 μήνες. Στους 12 μήνες έγινε τηλεφωνική συνέντευξη για την αξιολόγηση της λειτουργικής τους δραστηριότητάς τους. Οι ασθενείς που παρακολούθησαν το πρόγραμμα αποκατάστασης (γκρουπ παρέμβασης) αξιολογήθηκαν με τη χρήση ερωτηματολογίων, εξειδικευμένων τεστ αξιολόγησης και μέτρησης δύναμης και ισορροπίας πριν και μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης στους 6 και 9 μήνες επίσης. Στους 12 μήνες έγινε τηλεφωνική συνέντευξη για την αξιολόγηση της λειτουργικής τους δραστηριότητάς τους. Το πρόγραμμα αποκατάστασης περιελάμβανε πρόγραμμα άσκησης OTAGO (12 εβδομάδων από 2 συνεδρίες 45-60 λεπτών ,την εβδομάδα) καθώς έχει αποδειχθεί από διάφορες έρευνες η αποτελεσματικότητά του στην βελτίωση της δύναμης και της ισορροπίας των ασθενών στα άτομα τρίτης ηλικίας. Η παρέμβαση συνοδευόταν από εκπαιδευτικές διαλέξεις ειδικών σε θέματα διατροφής, και εργονομίας που γίνονταν στο τέλος των συνεδριών άσκησης με σκοπό την διευκόλυνση των ασθενών να διαχειριστούν την κινητικότητά τους με ασφάλεια. Η χρήση επίσης των βιοδεικτών βιταμίνη D, B12, αλβουμίνη, κρεατινίνη, οιστρογόνα, τεστοστερόνη, CRP, IGF-1, πριν και μετά την παρέμβαση θεωρήθηκε ένας αντικειμενικός δείκτης μέτρησης που παρουσιάζει ερευνητικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συσχέτισή του με την άσκηση και τη μυϊκή ατροφία Αποτελέσματα: Στην ομάδα παρέμβασης φαίνεται να βελτιώνονται οι δείκτες που σχετίζονται με την λειτουργική δραστηριότητα, όπως οι LEFS και ED-5Q-5L, που αξιολογούν τη γενική υγεία των ασθενών με χειρουργηθέν κάταγμα ισχίου, ενώ αυξάνεται επίσης και ο δείκτης της μυίκής ατροφίας (Sarc-F), (p = 0,342). Συμπέρασμα: Ένα πολυπαραγοντικό πρόγραμμα άσκησης με εκπαιδευτικές διαλέξεις και συνεργασία διεπιστημονικής ομάδας, έχει θετική επίδραση στη λειτουργική δραστηριότητα και πρόληψη των δευτερογενών πτώσεων, μετά από ένα χειρουργηθέν κάταγμα ισχίου.