Μια νέα ασθένεια της πατάτας: Χαρακτηρισμός του παθογόνου αίτιου.
Φόρτωση...
Ημερομηνία
2011-12-21T10:26:22Z
Συγγραφείς
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Φυτικής Παραγωγής
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Crop Science
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Agriculture
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Crop Science
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Agriculture
Επιβλέπων
Περίληψη
Το νέο παθογόνο βακτήριο, με τη δόκιμη ονομασία Dickeya solani, φαίνεται να αποτελεί μία αναδυόμενη απειλή για την καλλιέργεια της πατάτας τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για συγγενικό είδος του βακτηρίου D. dianthicola. Το νέο πιο μολυσματικό στέλεχος του γένους Dickeya spp. έχει κάνει την εμφάνισή του τα τελευταία χρόνια και έχει εγκατασταθεί σε καλλιέργειες πατάτας σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες αλλά και πρόσφατα το Ισραήλ. Το Dickeya solani είναι πολύ πιο μολυσματικό συγκριτικά με τα άλλα είδη του γένους Dickeya spp. (dianthicola, zeae, dandantii) και του Pectobacterium atrosepticum ή του Pectobacterium carotovorum. Το Dickeya solani είναι πιο μολυσματικό, πιθανά λόγω της ιδιαίτερης ικανότητας του να κινείται ταχύτερα στα αγγεία του φυτού. Τα συμπτώματα που προκαλεί το παθογόνο είναι παρόμοια με εκείνα της «μελάνωσης του λαιμού της πατάτας» και προσβάλει σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Στη διάρκεια του 2009-2011 πραγματοποιήθηκαν απομονώσεις στην Κρήτη, από φυτά πατάτας, τα οποία είχαν αναπτύξει τα τυπικά συμπτώματα της μελάνωσης του λαιμού της πατάτας. Από το βιοχημικό, φυσιολογικό, παθολογικό και μοριακό φαινότυπο των απομονωθέντων στελεχών προκύπτει ότι οι απομονώσεις του παθογόνου από την Κρήτη ταξινομούνται στη βιοποικιλία 3 του βακτηρίου Dickeya sp. Τα στελέχη της πατάτας βρέθηκαν να είναι βιοχημικά πανομοιότυπα με το ολλανδικό στέλεχος αναφοράς Dickeya sp. (IPO 2222), ενώ διαφοροποιούνται από το ελληνικό στέλεχος αναφοράς του D. dianthicola (BPIC 2098).