Η νοσηλευτική διάγνωση απαραίτητη προϋπόθεση για τον σχεδιασμό και την παροχή ολοκληρωμένης νοσηλευτικής φροντίδας - Ελληνική πραγματικότητα
Φόρτωση...
Αρχεία
Ημερομηνία
2008-2-29T14:29:13Z
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Νοσηλευτικής
T.E.I. of Crete, School of Health and Welfare Services (SEYP), Nursing Department
T.E.I. of Crete, School of Health and Welfare Services (SEYP), Nursing Department
Επιβλέπων
Περίληψη
Στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα πολύ λίγο έχει διερευνηθεί η αναγκαιότητα για εφαρμογή της Νοσηλευτικής Διάγνωσης ως απαραίτητη προϋπόθεση για τον σχεδιασμό και την παροχή ολοκληρωμένης νοσηλευτικής φροντίδας. Ακόμα λιγότερο έχουν διερευνηθεί ζητήματα που σχετίζονται με τις διαδικασίες εφαρμογής της, και τις απαραίτητες γνώσεις που απαιτούνται για την υλοποίηση του σκοπού μας. Η διερεύνηση για την εφαρμογή της Νοσηλευτικής Διάγνωσης στην Κρήτη, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο προβληματικής, πλαίσιο το οποίο απαρτίζεται από δύο κυρίως θεαματικούς άξονες. Ο πρώτος άξονας αφορά τις γνώσεις που έχουν οι Έλληνες νοσηλευτές γύρω από τη νοσηλευτική διάγνωση, ενώ ο δεύτερος άξονας επικεντρώνεται στο να καταγραφούν οι απόψεις σχετικά με την εφαρμογή της στα ελληνικά νοσοκομεία. Έπειτα, γίνεται αναλυτική αναφορά στους δύο αυτούς θεαματικούς άξονες, άξονες που αποτελούν και το ευρύτερο πλαίσιο προσέγγισης της αναγκαιότητας για εφαρμογή της Ν.Δ. Πιο συγκεκριμένα, οι άξονες αυτοί περιλαμβάνουν ατομικά στοιχεία των ατόμων και κοινό στοιχείο και των δύο αξόνων αποτελεί το «εκπαιδευτικό ιστορικό» καθώς και η επαγγελματική εξέλιξη, «συμπεριφορά», των νοσηλευτών. Η εμπειρική, αυτή, λοιπόν διερεύνηση στηρίζεται σε έναν σχεδιασμό βασισμένο στο αντικείμενο, στους στόχους και στη μέθοδο της έρευνας και παράλληλα στα αποτελέσματα και στα συμπεράσματα που αφορούν την διερεύνηση της αναγκαιότητας για εφαρμογή της Ν.Δ. Η έρευνά μας περιλαμβάνει τη διερεύνηση των προοπτικών της επαγγελματικής εξέλιξης αλλά και την πιθανή ανοδική ή καθοδική πορεία των ατόμων μετά την «εκπαίδευση τους» ύστερα από προσωπική επαφή με τους ίδιους τους νοσηλευτές.