Ο διεθνής τουρισμός ως μοχλός οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της Ελλάδας - ειδική αναφορά στην Κρήτη.
Φόρτωση...
Αρχεία
Ημερομηνία
2008-11-26T10:43:24Z
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (Ηράκλειο)
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Tourism Management
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Business Administration (in Heraklion)
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (Ηράκλειο)
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Tourism Management
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Business Administration (in Heraklion)
Επιβλέπων
Περίληψη
Η βιομηχανία του τουρισμού αυξήθηκε ραγδαία, ειδικά στους προορισμούς νησιών και τις περιοχές με τα ιστορικά μνημεία, όπως καταδεικνύονται μέσα από τη χωρική ανάλυση του τουρισμού. Η Ελλάδα είναι μια από τις πιό απομακρυσμένες, νησιωτικές και φτωχές οικονομικά περιοχές της ΕΕ. Ο τουρισμός της απαιτεί την άμεση στρατηγική διοικητική δραστηριοποίηση, προκειμένου να ανταγωνιστεί με τους εναλλακτικούς προορισμούς και να μεγιστοποιηθεί η ευημερία του πληθυσμού οικοδεσποτών. Παρόμοιες στρατηγικές ασκήσεις αναλαμβάνονται από τους ανταγωνιστικούς προορισμούς σε όλη την υδρόγειο, δεδομένου ότι προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν τις νέες επιχειρησιακές πραγματικότητες. Η μεταπολεμική εποχή, εκτός από το γεγονός ότι έκανε τον τουρισμό ως φαινόμενο, πιο δημοκρατικό και προσιτό ακόμα και στις λαϊκές μάζες, δηλαδή των πολλών ατόμων, έκανε τους ανθρώπους πιο ανοιχτόμυαλους και πρακτικούς, καθώς με τα ταξίδια ξεκούραζαν και ανανέωναν τις σωματικές και ψυχικές τους δυνάμεις. Αποτέλεσμα του εκδημοκρατισμού είναι, ο τουρισμός να έχει πάρει ένα πιο μαζικό χαρακτήρα, γεγονός που τον διαφοροποιεί από τις παλαιότερες μορφές που αφορούσαν μόνο τους πλούσιους και τους αριστοκράτες, δηλαδή τους λίγους. Παρ’ όλα αυτά, ο τρόπος με τον οποίον εκδηλώνεται, δηλαδή με την μετακίνηση των ανθρώπων από τον τόπο διαμονής τους σε κάποιον άλλον, παραμένει ο ίδιος όπως ακριβώς πριν 100 ή 1000 χρόνια. Η διαφορά των παλαιότερων μορφών τουρισμού και των σημερινών είναι οπωσδήποτε τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα.