Επίδραση των δραστικών ουσιών ΜCPA και thiram στυλικό του βιοδείκτη Mytilus galloprovincialis.
Φόρτωση...
Ημερομηνία
2003-08-14T15:25:14Z
Συγγραφείς
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Φυτικής Παραγωγής
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Crop Science
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Agriculture
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Crop Science
T.E.I. of Crete, School of Agriculture, Food and Nutrition (STeGTET), Department of Agriculture
Επιβλέπων
Περίληψη
Η οικοτοξικολογία ασχολείται με την επίδραση του εκάστοτε ρύπου σε επίπεδο πληθυσμού ή οικοσυστήματος. Στην οικοτοξικολογία μπορεί να μην υπάρχει άμεση τοξική δράση σε ένα είδος, αλλά παρόλα αυτά αυτό το είδος να απειλείται λόγω διαταραχής του φυσικού του περιβάλλοντος. Αντίθετα σε περιπτώσεις που ένας ρύπος προκαλεί το θάνατο ακόμη και στο 50% μπορεί να είναι άνευ ή περιορισμένης οικοτοξιλογικής σημασίας σε σχέση με έναν άλλο ρύπο που μπορεί να μην προκαλεί το θάνατο σε επίπεδο οργανισμού, αλλά να καθυστερεί σημαντικά την αύξηση του πληθυσμού. Η επικρατέστερη και ορθότερη άποψη είναι να χαρακτηρίζονται ως περιβαλλοντικοί ρύποι ουσίες που ανιχνεύονται σε συγκεντρώσεις οι οποίες προκαλούν ανεπιθύμητες επιδράσεις σε οργανισμούς ή πληθυσμούς ή στην ισορροπία του οικοσυστήματος. Είναι προφανές λοιπόν ότι όταν μια ουσία βρίσκεται στο περιβάλλον κάτω από μιασυγκέντρωση, η οποία αποδεδειγμένα δεν αναμένεται να προκαλέσει ανεπιθύμητες επιδράσεις ή περιβαλλοντικές βλάβες, τότε δεν χαρακτηρίζεται ως περιβαλλοντικός ρύπος. Ένα πολύ σημαντικό σημείο διαφωνίας αποτελεί ο καθορισμός των επιδράσεων που χαρακτηρίζονται ως περιβαλλοντικές βλάβες. Οι απόψεις που επικρατούν ανήκουν σε αυτούς που θεωρούν ως περιβαλλοντικές βλάβες τις μη αναστρέψιμες αλλαγές σε βιοχημικές λειτουργίες και σε εκείνους που λαμβάνουν υπόψη τους μόνο τις επιδράσεις σε επίπεδο μείωσης πληθυσμών (Μαχαίρα, 2002).