Φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων.

Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας
Ημερομηνία
2018-12-05
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (Ηράκλειο)
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Business Administration (in Heraklion)
Επιβλέπων
Περίληψη
Γενικά, η φορολόγηση του εισοδήματος είναι ένα βασικό θέμα που ενδιαφέρει όχι μόνο τους φορολογούμενους που βλέπουν να χάνουν εξαιτίας της ένα μέρος των εισοδημάτων τους αλλά και το κράτος για το οποίο η φορολογία είναι μια σταθερή πηγή εσόδων. Η φορολόγηση των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων δέχεται συνεχώς κριτική καθώς θεωρείται άνιση, ετεροβαρής και υψηλή σε σχέση με τα διαθέσιμα εισοδήματα. Τα φυσικά πρόσωπα δύσκολα μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματα τους ούτε και έχουν τη δυνατότητα να τα μειώσουν συνυπολογίζοντας ένα μέρος των εξόδων τους. Όλες αυτές οι κριτικές όμως μπορεί να είναι μαχητές, όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι συνεχείς αλλαγές που γίνονται στη φορολογική νομοθεσία εμποδίζουν την ορθή εφαρμογή της καθώς κανένας δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά τι πραγματικά εφαρμόζεται. Η φορολογική νομοθεσία στηρίζεται σε πέντε διαφορετικά φορολογικά νομοθετήματα, τα οποία είναι : ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, ο Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών, ο νόμος του ΕΝΦΙΑ, ο νόμος του ΦΠΑ, και τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα. Αυτά τα νομοθετήματα έχουν υποστεί, από το 2013 μέχρι το έτος 2017, τροποποιήσεις με 106 διαφορετικούς νόμους και ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι τροποποιήσεις επηρεάζουν συνολικά 394 διαφορετικά άρθρα και 912 διαφορετικές παραγράφους. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι αλλαγές γίνονται με συχνότητα που πολλές φορές είναι μια κάθε 90 ημέρες (παράρτημα 7ο). Το άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι ο κώδικας φορολογίας εισοδήματος, που προβλέπει όλους τους συντελεστές φορολόγησης για φυσικά και νομικά πρόσωπα, αλλά και ο κώδικας φορολογικών διαδικασιών είναι νέα νομοθετήματα που ψηφίσθηκαν μόλις το 2013 και παρ’ όλα αυτά σε αυτά τα νομοθετήματα έχουν αλλάξει περισσότερες από 700 παράγραφοι με 60 διαφορετικούς νόμους. Οι συχνές αυτές αλλαγές καθιστούν ιδιαίτερα δυσχερή την ενημέρωση των φορολογουμένων ακόμη και των λογιστών, με αποτέλεσμα να γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη η παρακολούθηση τους και η ορθή εφαρμογή τους. Οι ανωτέρω παρατηρήσεις δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει τα κράτη να διατηρούν σε ισχύ φορολογικές νομοθεσίες ξεπερασμένες από τα γεγονότα αλλά οφείλουν να προσαρμόζουν τη φορολογική νομοθεσία στα νέα δεδομένα που κάθε φορά προκύπτουν και να προσπαθούν κάθε φορά να την απλουστεύσουν αξιολογώντας τη βαρύτητα της κάθε περίπτωσης. Έννοιες όπως το αφορολόγητο όριο, τα αντικειμενικά τεκμήρια, οι κλιμακωτοί συντελεστές είναι αναγκαίες να υπάρχουν ώστε να μην υπάρχει πολυπλοκότητα που τις περισσότερες φορές κοστίζει σε χρόνο και χρήμα χωρίς να ωφελεί κανένα. Από τα ανωτέρω παραδείγματα φαίνεται ότι η εφαρμογή του νόμου 4387/2016 επιβαρύνει όλα τα νοικοκυριά με μια επιπλέον φορολογική επιβάρυνση που μπορεί να φθάσει μέχρι και το 45% της συνολικής. Κυρίως επιβαρύνονται τα νοικοκυριά εκείνα που έχουν μια επιπλέον πηγή εισοδήματος, είτε πρόκειται για ενοίκια είτε για έσοδα από συμμετοχές και κινητές αξίες, καθώς πλέον αυτή προστίθεται και ανεβάζει όχι μόνο τους συντελεστές φορολόγησης αλλά και την εισφορά αλληλεγγύης. Εκτός από την ενσωμάτωση της φορολόγησης των επιπλέον πηγών εισοδήματος, ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του φορολογικού νόμου 4387/2016 είναι ότι επιβαρύνει όσους έχουν εισοδήματα από 9 έως 27 χιλιάδες ευρώ, δημιουργεί ελαφρύνσεις για όσους έχουν εισοδήματα που βρίσκονται στη περιοχή 27-43 χιλιάδες ευρώ και αναλογικές επιβαρύνσεις για τα υψηλότερα εισοδήματα. Βέβαια αυτό αφορά όσους έχουν ως πηγές εισοδημάτων μόνο μισθωτές υπηρεσίες . Καθώς οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα φορολογούνται με την κλίμακα των μισθωτών, χωρίς όμως την έκπτωση φόρου και το έμμεσο αφορολόγητο των 9.100 ευρώ, και δεδομένου ότι μέχρι την εφαρμογή του νόμου 4387/2016 προβλεπόταν φόρος 26% για εισοδήματα από το πρώτο ευρώ έως και τις 50.000 ευρώ και 33% για τα υψηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια, ακόμα και χωρίς αφορολόγητο, η νέα κλίμακα συμφέρει όσους ελεύθερους επαγγελματίες δηλώνουν εισοδήματα έως 32.000 ευρώ. Η πραγματικότητα όμως διαψεύδει ήδη τις προσδοκίες από την εφαρμογή του νέου νόμου 4387/2016. Μπορεί τα φορολογικά έσοδα που βεβαιώθηκαν να ήταν υψηλότερα ,τα έσοδα όμως που εισπράχθηκαν παρέμειναν στο ίδιο επίπεδο και επομένως χρειάζεται να επανεξετασθεί συνολικά η φορολογική πολιτική κάτω από το πρίσμα του ρεαλισμού καθώς αφαιρώντας με τη φορολόγηση εισοδήματα από τους φορολογούμενους αδυνατίζει την αγοραστική δύναμη τους που αποτελεί την ατμομηχανή για την ανάπτυξη.
Generally, the taxation of income is an important issue not only for the taxpayers who realize that due to it lose a part of their incomes, but also for the state which taxation is a stable source of incomes for. The taxation of incomes of natural persons is constantly criticized as long as it is regarded unequal, unilateral and high in relation to available incomes. The natural persons cannot easily hide their incomes as well as have no possibility to decrease them counting also a part of their expenses. All these criticisms may be harsh, however no one can deny that the constant changes in tax legislation prevent its correct application as nobody surely knows what it is correctly applied. The tax legislation is based on five different legislative instruments, which are; Code of Income Tax, Tax Procedure Code, the Law of single tax of property ownership, the law of VAT and the Greek Accounting Standards. These legislative instruments, since 2013 till today 2017, have been incurred modifications with 106 different laws and it is typically referred that the modifications affect totally 394 different articles and 912 different paragraphs. It is also characteristic that changes become with such frequency that many times there is one every 90 days (annex 7th). Another special characteristic of them is that the Code of Income Tax, which observes all tax rates for natural and legal persons, and the Tax Procedure Code are new legislative instruments voted just in 2013 and despite this, they have changed more than 700 paragraphs with 60 different laws. These frequent changes render the information of taxpayers and even of accountants quite difficult; as a result, it is also quite difficult both their observation and correct application. According to above observations, it is not meant that states should not keep in force outdated tax legislations but they had better adjust the tax legislation into the new data which arise as well as try every time to simplify it assessing the importance of each case. Senses like non-taxable limit, objective documents, graduated factors , need to exist so that there is not complexity, something which costs, the most times, both to time and money without profit for no one. Taking into account the above examples, it seems that the application of the new law 4387/2016 burdens all households with an additional tax burden which can reach the 45% of the total one. This additional tax usually burdens the households which have an additional source of income, such as rent moneys or incomes from participations and securities, after it is added and it raises not only the tax factors but also the solidarity contribution. Other than the inclusion of taxation of the additional sources of income, another special characteristic of the new tax law 4387/2016 is that it burdens whoever has incomes from 9 to 27 thousand euros, creates benefits for them who have incomes from 27 to 43 thousand euros and proportional charges for the higher incomes, too. It definitely refers to them who have the employment as source of income as own-account workers will be taxed by the scale of employees without the tax discount and the indirect non-taxable limit of 9.100 EUR. And given that it was predicted a tax of 26% for incomes from the first euro till 50.000 EUR and 33% for the higher income brackets, even without non-taxable limit, until the application of law 4387/2016, the new scale is advantageous for the own-account workers who declare an income by 32.000 EUR. The reality, however, disproves the expectations from the application of new law 4387/2016. The tax incomes might have been higher, but incomes collected remained in the same level. Therefore, the tax policy is needed to be totally reanalyzed in the light of realism, as due to taxation extracting incomes from the taxpayers weakens their purchasing power which constitutes the "puffer" for the development.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Παραπομπή