Υποξική-ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια (περιγεννητική ασφυξία).
Φόρτωση...
Ημερομηνία
2008-2-29T14:29:13Z
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Νοσηλευτικής
T.E.I. of Crete, School of Health and Welfare Services (SEYP), Nursing Department
T.E.I. of Crete, School of Health and Welfare Services (SEYP), Nursing Department
Επιβλέπων
Περίληψη
Η περιγεννητική ασφυξία, ή καλύτερα ΗΙΕ (Υποξική ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια) παραμένει μια σοβαρή παθολογική κατάσταση στις ανεπτυγμένες χώρες και είναι η κύρια αιτία θνησιμότητας κα νευρολογικής νοσηρότητας για τη περιγεννητική περίοδο, η οποία είναι κρίσιμη για την εξέλιξη και τη ποιότητα ζωής του ανθρώπου. Η ΗΙΕ, είναι επίκτητο σύνδρομο που χαραχτηρίζεται από κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα οξείας εγκεφαλικής βλάβης οφειλόμενης σε ασφυξία (υποξία-οξέωση). Τα φυσιολογικά τελειόμηνα και νεογνά μπορούν μέχρι κάποιο βαθμό να αντιμετωπίσουν ασφυκτικά επεισόδια (Α.Ε) και να επιβιώσουν. Εγκεφαλικές βλάβες προκαλούνται όταν το ΑΕ είναι αρκετά σοβαρό ώστε να επηρεάζει τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο. Σήμερα δυο είναι οι κλασικές μέθοδοι παρακολούθησης το εμβρύου κατά τον τοκετό η συνεχής παρακολούθηση των καρδιακών παλμών του με τη χρήση του καρδιογράφου και η παρακολούθηση της οξεοβασικής ισορροπίας σε δείγματα αίματος. Φαίνεται ότι ο συνδυασμός των δυο αυτών μεθόδων έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της συχνότητας με Π.Α. χωρίς αύξηση των καισαρικών τομών. Αιτία της περιγεννητικής ασφυξίας είναι η πλακουντιακή ανεπάρκεια κατά τον τοκετό ή πριν τον τοκετό (90%) και η ανεπάρκεια νευρολογική, στους πνεύμονες και το καρδιαγγειακό μετά τον τοκετό (10%). Τα κριτήρια διάγνωσης που καθορίζει η Αμερικανική παιδιατρική και μαιευτική γυναικολογική εταιρεία είναι: 1)Παρατεταμένη μεταβολική ή μικτή οξέωση (ΡΗ <7.00) σε αρτηριακό αίμα από τον ομφάλιο λώρο. 2)Apgar score <3 για περισσότερο από 5min 3)Κλινικά νευρολογικά ευρήματα όπως σπασμοί υποτονία-κώμα. 4)Δυσλειτουργία διαφόρων συστημάτων όπως αναπνευστικό, ΚΝΣ, καρδιαγγειακό, αιμοπτητικά γαστρεντερικό σε πρώιμη νεογνική περίοδο. Αμέσως μετά τη γέννηση, η απόφαση για παρέμβαση βασίζεται στην εκτίμηση της αναπνευστικής κατάστασης του νεογνού, στη καρδιακή του συχνότητα και το χρώμα του. Δεν υπάρχει καθορισμένο πρωτόκολλο περαιτέρω θεραπείας του ασφυκτικού νεογνού. Ίσως στο θεραπευτικό αυτό δίλημμα δοθεί απάντηση από τη χορήγηση φαρμάκων που αυτή τη στιγμή δοκιμάζονται ερευνητικά. Η βελτίωση των συνθηκών περίθαλψης της εγκύου και του νεογνού έχει μειώσει σημαντικά τους θανάτους με μόνιμα νευροαναπτυξιακό προβλήματα βέβαια παρ όλες τις προσπάθειες δεκαετιών δεν έχει γίνει κατορθωτό να εξαλειφθούν.