Ανάλυση και αξιολόγηση των ειδικών ρυθμίσεων του Υπουργείου Οικονομικών για την φορολογία ακινήτων.
Φόρτωση...
Ημερομηνία
2013-05-20T10:06:17Z
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Λογιστικής
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Accounting
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Accounting and Finance
Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας (Σ.Δ.Ο), Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Accounting
T.E.I. of Crete, School of Management and Economics (SDO), Department of Accounting and Finance
Επιβλέπων
Περίληψη
Ένα μέτρο που επέβαλλε το κράτος με σκοπό να εκπληρώσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις, ήταν η επιβολή φόρου στα ακίνητα. Η φορολογία αυτή όμως διαχρονικά είχε πολλές μετατροπές, καθώς έψαχνε να βρει την δικαιότερη αντιμετώπιση προς τους φορολογούμενους. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα εισήχθη η φορολογία της ακίνητης περιουσίας το 1975 με τον Ν. 11/1975. Η φορολογία αυτή καταργήθηκε το 1980 με τον Ν. 1078/1980, διότι κρίθηκε ότι αποτελούσε ανασχετικό παράγοντα στην οικονομική δραστηριότητα, χωρίς να προσφέρει στο Δημόσιο αξιόλογα έσοδα.Το 1982 επαναφέρθηκε σε ισχύ με τον Ν. 1249/1982, αλλά καταργείται και αυτή η φορολογία από το οικονομικό έτος 1993 με τον Ν. 2065/1992, με την προοπτική να μην επαναλειτουργήσει καθώς με τον Ν. 2130/1993 από 01/01/1993 επιβάλλεται το τέλος ακίνητης περιουσίας,το οποίο κατά κυριολεξία αποτελεί έσοδο των δήμων και κοινοτήτων. Ο φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας είναι ο φόρος που επιβάλλεται κάθε χρόνο πάνω στην ακίνητη περιουσία των φορολογουμένων,με βάση την ονομαστική αξία, τον όγκο, ή άλλα χαρακτηριστικά της. Η έννοια της μεγάλης ακίνητης περιουσίας καθορίζεται συνήθως από το νόμο. Το άρθρο 948 του Αστικού Κώδικα ορίζει ότι ‘ακίνητα πράγματα’, είναι το έδαφος και τα συστατικά αυτού μέρη. Κατά το αστικό δίκαιο, συστατικά είναι τα πράγματα που δεν μπορούν να αποχωριστούν από το κύριο πράγμα χωρίς να υποστούν βλάβη τα ίδια, ή το κύριο πράγμα, ή να αλλοιωθεί η ουσία ή ο προορισμός τους (953 Α.Κ.). Η φορολογία ακίνητης περιουσίας που ισχύει εισήχθη από το οικονομικό έτος 1997 με τον Ν. 2459/1997 (από το άρθρο 21 έως το άρθρο 35) ως Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.Αφού πρώτα προηγήθηκε απογραφή όλων των ακινήτων με το έντυπο Ε9. Ο νόμος 2459/1997 τροποποιήθηκε και μεταγενέστερα συμπληρώθηκε με τους Ν. 2515/1997, Ν. 2579/1998, Ν. 2648/1998, Ν. 2676/1999, Ν. 2682/1999, Ν. 2753/1999 και Ν. 2873/2000. Κατά τα έτη 2008 και 2009 στα οποία εφαρμόστηκε το Ε.Τ.ΑΚ.,ομοίως με τον προηγούμενο φόρο, φορολογεί την ακίνητη περιουσία με διαφορά ένα και μοναδικό συντελεστή για την οικοδομημένη ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα. Όταν εφαρμόστηκε το Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε., το έτος 2011, τα κριτήρια με τα οποία υπολογίζεται ο φόρος διαφοροποιήθηκαν. Ο όγκος της ακίνητης περιουσίας δεν ήταν ποια το μόνο κριτήριο, αλλά προστέθηκαν δύο νέοι συντελεστές που είναι με βάση την τιμή ζώνης και την παλαιότητα του δομημένου ακινήτου.