Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Lydaki, Marina"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η καλλιέργεια πατάτας (solanum tuberosum l.) στην Ελλάδα-Από την άφιξη του φυτού στη χώρα έως σήμερα.
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Γεωπονικών Επιστημών (ΣΓΕΠ), ΠΜΣ Εφαρμοσμένη Επιστήμη και Τεχνολογία στη Γεωπονία, 2024-07-25) Γιατζάκη, Σταυρούλα-΄Ολγα; Giatzaki, Stavroula-Olga; Λυδάκη, Μαρίνα; Lydaki, Marina
    Η καλλιέργεια της πατάτας (Solanum tuberosum L.) είναι μια από τις κυριότερες καλλιέργειες παγκοσμίως. Οι κόνδυλοι αποτελούν βασικό είδος διατροφής του πληθυσμού, εδώ και χιλιετίες. Ωστόσο, ποικίλες είναι οι αντιλήψεις που ακολουθούν την ιστορία της, από λατρευτή θεότητα στον πολιτισμό των Ίνκας σε αντικείμενο φόβου και προκατάληψης στο μεσαίωνα. Αυτό που μένει όμως είναι ότι σταδιακά έγινε ένα από τα βασικότερα τρόφιμα στον πλανήτη. Στην Ευρώπη η συστηματική καλλιέργεια του φυτού συναντάται 260 χρόνια περίπου πριν καταφθάσει στη χώρα μας. Καταγράφεται να καλλιεργείται το 1567 στα Κανάρια νησιά, όπως μεταφέρθηκε με τους Ισπανούς κατακτητές από τον τόπο καταγωγής και εξημέρωσής του (περιοχή των Άνδεων, μεταξύ Νοτίου Περού και Βορειοανατολικής Βολιβίας). Η άφιξη του φυτού στη χώρα μας, υπό την κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια, έμελλε να σημάνει τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν την αμέριστη βοήθεια λόγιων φιλελλήνων έτσι ώστε να εισαχθεί η καλλιέργεια της πατάτας σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, παρά τις αρχικές δυσκολίες. Στις μέρες μας, για την κάλυψη των αναγκών του καταναλωτή και της βιομηχανίας καλλιεργείται υπαίθρια σε τρεις εποχές φύτευσης, άνοιξη, καλοκαίρι ή φθινόπωρο, ανάλογα εάν αφορά (όχι όμως κατά κανόνα) τη νότια, τη βόρεια ή την κεντρική Ελλάδα. Οι ποικιλίες οι οποίες προτιμώνται διαχρονικά και κατά συνέπεια καλλιεργούνται μέχρι σήμερα έχουν μέτριους-μεγάλους κονδύλους με κιτρινόχρωμη επιδερμίδα και σάρκα κονδύλου. Η παραγόμενη ποσότητα αφορά κυρίως συμβατικές καλλιέργειες, ωστόσο σε πολύ μικρό ποσοστό παράγονται και πατάτες βιολογικής καλλιέργειας. Επίσης, γίνεται παραγωγή πατάτας ως ΠΓΕ (Προϊόν Γεωργικής Ένδειξης): «Πατάτα Νάξου» και «Πατάτα Κάτω Νευροκοπίου». Στην παρούσα εργασία, μελετήθηκαν τα διαθέσιμα στατιστικά δεδομένα εξέλιξης της πατατοκαλλιέργειας. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η διακύμανση των εκτάσεων και της παραγωγής πατάτας στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1961 έως 2021. Αξιοσημείωτη είναι η φθίνουσα πορεία η οποία παρατηρείται. Πιο συγκεκριμένα η μείωση του αριθμού των καλλιεργούμενων εκτάσεων είναι αισθητή, από 410 χιλιάδες περίπου στρέμματα (το 1961) σε 124 χιλιάδες περίπου στρέμματα (το 2021). Η μείωση οφείλεται στο υψηλό κόστος παραγωγής του προϊόντος, κόστος το οποίο συμπεριλαμβάνει την αγορά του πιστοποιημένου πατατόσπορου για την εγκατάσταση της καλλιέργειας και τις πολυδάπανες καλλιεργητικές φροντίδες. Η προμήθεια πιστοποιημένου πατατόσπορου είναι ένα δισήμαντο φαινόμενο. Από τη μια, αποτελεί το βασικότερο βήμα για την έναρξη της εκμετάλλευσης και από την άλλη, το μείζον κόστος παραγωγής. Ωστόσο, λόγω των δυσχερειών της εγχώριας παραγωγής πατατόσπορου, η προμήθειά του για να καλυφθούν οι ανάγκες προέρχεται με εισαγωγή είτε Ενδοκοινοτικά είτε από Τρίτες Χώρες. Το γεγονός ότι οι εκτάσεις και η παραγόμενη ποσότητα έχουν γενικά πτωτική πορεία στο πέρασμα των ετών μέχρι σήμερα, δεν έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τον κλάδο στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, για την εγχώρια σποροπαραγωγική δραστηριότητα, αποτελούν σημαντική τροχοπέδη οι υψηλές δαπάνες λειτουργίας των κέντρων παραγωγής πατατόσπορου. Σήμερα, πέρα από την αναγκαιότητα διεξαγωγής περαιτέρω ερευνητικής μελέτης για την καλλιέργεια πατάτας, επιβάλλεται να αυξηθούν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις, με σκοπό την κάλυψη τουλάχιστον των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης Επιπροσθέτως, η αδυναμία κάλυψης με εγχώριο πολλαπλασιαστικό υλικό χρήζει άμεσης στήριξης, ενώ παράλληλα, είναι απαραίτητο να διευκολυνθούν οι διαδικασίες εισαγωγής, εμπορίας και νόμιμης διακίνησης του πατατόσπορου έτσι ώστε να ανακάμψει συνολικά η πατατοκαλλίεργεια.