Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Nathena, Agni-Marina"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Καταγραφή της διατροφικής παρέμβασης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 από το συμβουλευτικό γραφείο διατροφής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου.
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Επιστημών Διατροφής και Διαιτολογίας, 2024-10-16) Νάθενα, Αγνή-Μαρίνα; Nathena, Agni-Marina; Σφακιανάκη, Ειρήνη; Sfakianaki, Eirini
    Εισαγωγή: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) είναι μια χρόνια μεταβολική διαταραχή η οποία παρουσιάζει ετερογένεια και χαρακτηρίζεται από διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών, εξαιτίας της έλλειψης ινσουλίνης με αποτέλεσμα την αύξηση των επιπέδων γλυκόζης αίματος και τον κίνδυνο επιπλοκών μακροπρόθεσμα. Σκοπός: Διερεύνηση των αποτελεσμάτων των μεταβολών σε επίπεδο ανθρωπομετρικών και βιοχημικών δεικτών σε δείγμα ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2), οι οποίοι έλαβαν διατροφική παρέμβαση στο Συμβουλευτικό Γραφείο Διατροφής (ΣΓΔ) του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ). Μέθοδοι: Για τη διεξαγωγή της έρευνας, η συλλογή του δείγματος πραγματοποιήθηκε με εντοπισμό και καταγραφή των ενήλικων περιστατικών ανδρών και γυναικών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, μέσα από ιατρικούς φακέλους στο ΣΓΔ του ΠΑΓΝΗ. Επιλέχθηκαν 179 περιστατικά ατόμων με ΣΔτ2, οι οποίοι είχαν επισκεφθεί το ΣΓΔ του νοσοκομείου, εκ των οποίων τα 87 επισκέφθηκαν είχαν τουλάχιστον δύο επισκέψεις και ήταν δυνατή η σύγκριση των μεταβολών των αρχικών και τελικών δεικτών τους. Καταγράφηκαν δείκτες όπως το σωματικό βάρος, η περίμετρος μέσης, η γλυκόζη νηστείας και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, καθώς και άλλα ατομικά και ιατρικά στοιχεία του κάθε ασθενούς. Αποτελέσματα: Στην έρευνα εντοπίστηκαν συνολικά 179 άτομα, εκ των οποίων το 63,7% ήταν γυναίκες και το 36,3% άνδρες, με μέση ηλικία τα 59,5 έτη. Το 93,3% βρισκόταν στις κατηγορίες του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας, ενώ το 71% είχε αυξημένο ή πολύ αυξημένο κίνδυνο λόγω αυξημένης περιμέτρου μέσης. Στο δείγμα των 87 ατόμων το 78,2% λάμβανε κάποια φαρμακευτική αγωγή, με το 42,5% να παίρνει μετφορμίνη, ενώ το 19,5% έκανε λήψη ινσουλίνης. Από τη σύγκριση των αρχικών και τελικών τιμών των ανθρωπομετρικών και βιοχημικών δεικτών του συνόλου του τελικού δείγματος προέκυψε μείωση σε όλους τους αυξημένους δείκτες, η οποία είχε υψηλή στατιστικά σημαντική διαφορά για το βάρος, το ΔΜΣ, την περίμετρο μέσης και τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (p<0,001), ωστόσο η γλυκόζη νηστείας είχε στατιστικά σημαντική διαφορά (p=0,008). Συμπεράσματα:Με την πραγματοποίηση της διατροφικής παρέμβασης υπήρξε σημαντική μείωση ανθρωπομετρικών και βιοχημικών δεικτών με στατιστικά σημαντική διαφορά. Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη έπεσε κάτω από το όριο του 7% κατά μέσο όρο στο γενικό σύνολο του δείγματος, επιτυγχάνοντας τον στόχο του καλού γλυκαιμικού ελέγχου, για την αποφυγή ή τη μείωση των επιπλοκών που θα μπορούσαν να σχηματιστούν από τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης αίματος στο σώμα μακροπρόθεσμα.