Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Papastylianou, Antonia"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η πορεία του πένθους από την απώλεια του πατέρα: η ανάδειξη της οικογενειακής δυναμικής
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης, 2025-11-05) Σασάκαρου, Δόμνα - Παναγιώτα; Sasakarou, Domna - Panagiota; Παπαστυλιανού, Αντωνία; Papastylianou, Antonia
    Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία εξετάζει την εμπειρία του πένθους στην οικογένεια μετά την απώλεια του πατέρα, εστιάζοντας στις αλλαγές στην οικογενειακή δυναμική και στις στρατηγικές αντιμετώπισης αυτής της προσωπικής και συστημικής κρίσης. Το πένθος αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο έντονες ψυχολογικές καταστάσεις που δύναται να βιώσει ένας άνθρωπος. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία επικεντρώνεται κυρίως σε ατομικές εμπειρίες, παραβλέποντας τη μελέτη της οικογένειας ως συστήματος διαπροσωπικών σχέσεων κατά τη διάρκεια του πένθους. Η έρευνα επικεντρώνεται σε χήρες με ανήλικα τέκνα, εξετάζοντας πώς αυτές επιδιώκουν να αποκαταστήσουν τη συναισθηματική τους ισορροπία και να διατηρήσουν τη συνοχή της οικογενειακής μονάδας, ενώ διαχειρίζονται το δικό τους πένθος και τον απαιτητικό ρόλο του μόνου γονέα. Η επιλογή εστίασης σε γυναίκες αποσκοπεί στην ανάλυση του μοναδικού τους ρόλου έναντι των συναισθηματικών, ψυχολογικών και πρακτικών προκλήσεων. Η βιβλιογραφία υποδεικνύει ότι οι γυναίκες συχνά επωμίζονται το κύριο βάρος της συναισθηματικής υποστήριξης και της διατήρησης της οικογενειακής σταθερότητας σε περιόδους κρίσης, καθιστώντας τις κεντρικές φιγούρες στη διαδικασία προσαρμογής .Η μεθοδολογία βασίζεται σε ποιοτική έρευνα, με τη χρήση ημιδομημένων συνεντεύξεων, οι οποίες αναλύονται μέσω θεματικής ανάλυσης. Στόχος είναι η σε βάθος κατανόηση των υποκειμενικών εμπειριών των συμμετεχουσών, με έμφαση στον ρόλο της διαπροσωπικής και κοινωνικής υποστήριξης στην ανακούφιση των αρνητικών επιπτώσεων του πένθους. Τα προκαταρκτικά ευρήματα καταδεικνύουν ότι το κοινωνικό στίγμα παραμένει σημαντικό εμπόδιο, ενώ η αντίληψη του θανάτου ως λυτρωτικού γεγονότος και οι στενοί οικογενειακοί δεσμοί ενισχύουν την ψυχολογική ανθεκτικότητα. Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της ψυχολογικής υποστήριξης για την προώθηση της ανάρρωσης και της προσωπικής ανάπτυξης, τονίζοντας την ανάγκη για ανοιχτό διάλογο σχετικά με τον θάνατο και την απώλεια.