Η πορεία του πένθους από την απώλεια του πατέρα: η ανάδειξη της οικογενειακής δυναμικής
Φόρτωση...
Ημερομηνία
2025-11-05
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης
Επιβλέπων
Περίληψη
Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία εξετάζει την εμπειρία του πένθους στην οικογένεια
μετά την απώλεια του πατέρα, εστιάζοντας στις αλλαγές στην οικογενειακή δυναμική και
στις στρατηγικές αντιμετώπισης αυτής της προσωπικής και συστημικής κρίσης. Το πένθος
αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο έντονες ψυχολογικές καταστάσεις που δύναται να βιώσει
ένας άνθρωπος. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία επικεντρώνεται κυρίως σε ατομικές εμπειρίες,
παραβλέποντας τη μελέτη της οικογένειας ως συστήματος διαπροσωπικών σχέσεων κατά τη
διάρκεια του πένθους.
Η έρευνα επικεντρώνεται σε χήρες με ανήλικα τέκνα, εξετάζοντας πώς αυτές επιδιώκουν να
αποκαταστήσουν τη συναισθηματική τους ισορροπία και να διατηρήσουν τη συνοχή της
οικογενειακής μονάδας, ενώ διαχειρίζονται το δικό τους πένθος και τον απαιτητικό ρόλο του
μόνου γονέα. Η επιλογή εστίασης σε γυναίκες αποσκοπεί στην ανάλυση του μοναδικού τους
ρόλου έναντι των συναισθηματικών, ψυχολογικών και πρακτικών προκλήσεων. Η
βιβλιογραφία υποδεικνύει ότι οι γυναίκες συχνά επωμίζονται το κύριο βάρος της
συναισθηματικής υποστήριξης και της διατήρησης της οικογενειακής σταθερότητας σε
περιόδους κρίσης, καθιστώντας τις κεντρικές φιγούρες στη διαδικασία προσαρμογής
.Η μεθοδολογία βασίζεται σε ποιοτική έρευνα, με τη χρήση ημιδομημένων συνεντεύξεων, οι
οποίες αναλύονται μέσω θεματικής ανάλυσης. Στόχος είναι η σε βάθος κατανόηση των
υποκειμενικών εμπειριών των συμμετεχουσών, με έμφαση στον ρόλο της διαπροσωπικής και
κοινωνικής υποστήριξης στην ανακούφιση των αρνητικών επιπτώσεων του πένθους.
Τα προκαταρκτικά ευρήματα καταδεικνύουν ότι το κοινωνικό στίγμα παραμένει σημαντικό
εμπόδιο, ενώ η αντίληψη του θανάτου ως λυτρωτικού γεγονότος και οι στενοί οικογενειακοί
δεσμοί ενισχύουν την ψυχολογική ανθεκτικότητα. Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της
ψυχολογικής υποστήριξης για την προώθηση της ανάρρωσης και της προσωπικής ανάπτυξης,
τονίζοντας την ανάγκη για ανοιχτό διάλογο σχετικά με τον θάνατο και την απώλεια.
This master’s thesis investigates the experience of grief within the family following the father’s death, focusing on changes in family dynamics and strategies for managing this personal and systemic crisis. Grief is recognized as one of the most intense psychological states a human can experience. Existing literature primarily focuses on individual experiences, often overlooking the study of the family as a system of interpersonal relationships during bereavement. The research centers on widows with minor children, exploring how they seek to restore emotional balance and maintain family cohesion while navigating their own grief and the demanding role of a single parent. The focus on women aims to examine their unique role in addressing emotional, psychological, and practical challenges. Literature suggests that women frequently bear the primary responsibility for emotional support and sustaining family stability during crises, positioning them as central figures in the adjustment process. The methodology employs qualitative research, utilizing semi-structured interviews analyzed through thematic analysis. The objective is to gain an in-depth understanding of the participants’ subjective experiences, emphasizing the role of interpersonal and social support in mitigating the adverse effects of grief. Preliminary findings indicate that social stigma remains a significant barrier, while perceiving death as a liberating event and strong family bonds enhance psychological resilience. The study highlights the importance of psychological support in promoting recovery and personal growth, underscoring the need for open dialogue about death and loss.
This master’s thesis investigates the experience of grief within the family following the father’s death, focusing on changes in family dynamics and strategies for managing this personal and systemic crisis. Grief is recognized as one of the most intense psychological states a human can experience. Existing literature primarily focuses on individual experiences, often overlooking the study of the family as a system of interpersonal relationships during bereavement. The research centers on widows with minor children, exploring how they seek to restore emotional balance and maintain family cohesion while navigating their own grief and the demanding role of a single parent. The focus on women aims to examine their unique role in addressing emotional, psychological, and practical challenges. Literature suggests that women frequently bear the primary responsibility for emotional support and sustaining family stability during crises, positioning them as central figures in the adjustment process. The methodology employs qualitative research, utilizing semi-structured interviews analyzed through thematic analysis. The objective is to gain an in-depth understanding of the participants’ subjective experiences, emphasizing the role of interpersonal and social support in mitigating the adverse effects of grief. Preliminary findings indicate that social stigma remains a significant barrier, while perceiving death as a liberating event and strong family bonds enhance psychological resilience. The study highlights the importance of psychological support in promoting recovery and personal growth, underscoring the need for open dialogue about death and loss.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Ψυχική ανθεκτικότητα, Πένθος, Χήρα, Ανήλικα παιδιά, Mental resiliency, Mourning, Widow, Minor children