Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Stavroulaki, Angeliki"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Διερεύνηση των αιτίων εργασιακής σιωπής στο νοσηλευτικό προσωπικό. Μελέτη περίπτωσης.
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-10-20) Σταυρουλάκη, Αγγελική; Stavroulaki, Angeliki; Ρίκος, Νικόλαος; Rikos, Nikolaos
    Εισαγωγή: Η σιωπή είναι το «κίνητρο του εργαζομένου να αποκρύψει ή να εκφράσει ιδέες, πληροφορίες και απόψεις σχετικά με την βελτίωση της εργασίας». Στον τομέα της Υγείας η εργασιακή ικανοποίηση αποτελεί πρόκληση για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης καθώς θεωρείται σημαντική μεταβλητή στην αξιολόγηση της επαγγελματικής υγείας και ένας από τους σημαντικότερους δείκτες ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται στους ασθενείς, αφού οι συνέπειές της, έχουν σημαντικό αντίκτυπο τόσο στους ίδιους τους λειτουργούς, όσο και στους ασθενείς. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης ήταν η διερεύνηση της εργασιακής σιωπής σε ένα γενικό νοσοκομείο στην Ελληνική περιφέρεια και πως αυτή σχετίζεται με την εργασιακή ικανοποίηση και ανία των νοσηλευτών όλων των ειδικοτήτων. Μέθοδος: Στην παρούσα συγχρονική μελέτη παρατήρησης, έγινε συλλογή ενός δείγματος 123 νοσηλευτών, όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο τον Ιανουάριο του 2024. Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε αρχικά κοινωνικοδημογραφικά στοιχεία καθώς και κλίμακες αξιολόγησης Σιωπηλότητας Εργαζομένου (ESS) και την κλίμακα Επαγγελματικής Ικανοποίησης (WSS). Καθώς και την Κλίμακα Επαγγελματικής Ανίας – ΚΕΑ (SWRB) Οι αναλύσεις έγιναν με το στατιστικό πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (SPSS). Αποτελέσματα: Από τα αίτια παρουσίας Σιωπηλότητας Εργαζομένου, φαίνεται ότι με την υψηλότερη συχνότητα παρατηρείται η αιτίαση «… γιατί έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει» (39,8%) ενώ η Σιωπηλότητα βρέθηκε γενικά με μέτρια προς χαμηλά επίπεδα (μέση τιμή 36,3±13,5). Η Επαγγελματική Ικανοποίηση βρέθηκε επίσης μέτρια επίπεδα και Επαγγελματική Ανία με πολύ χαμηλά επίπεδο. Μεταξύ των 4 υποκλιμάκων Σιωπηλότητας Εργαζομένου, με σημαντικά υψηλότερα μέσα επίπεδα ή παρουσία σιωπηλότητας βρέθηκε η Προκοινωνική έναντι χαμηλότερης της Ευκαιριακής (p<0,001). Η αυξημένη Επαγγελματική Ικανοποίηση σχετίζεται με χαμηλότερη Σιωπηλότητα Εργαζομένου ή με χαμηλότερη Ήρεμη Σιωπηλότητα, Προκοινωνική, Ευκαιριακή ή Συγκαταβατική αλλά και με χαμηλότερα επίπεδα Ανίας (p<0,05). Η Ανία δεν σχετίζεται με την Σιωπηλότητα (p>0,05). Στους κοινωνικούς ή δημογραφικούς προσδιοριστικούς ή προγνωστικούς παράγοντες, η παρουσία Σιωπηλότητας Εργαζομένου σχετίζεται με τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα όπως καθορίζεται από τα επίπεδα εκπαίδευσης (p<0,05) ενώ η Ευκαιριακή Σιωπηλότητα τα χαμηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης (p<0,05) ή τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα (p<0,05). Επίσης η αυξημένη Συγκαταβατική Σιωπηλότητα σχετίζεται με τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα (p<0,05) αλλά και τα περισσότερα χρόνια εργασίας στο συγκεκριμένο Τμήμα (p<0,05). Μέσω πολλαπλής γραμμικής ιεραρχικής συσχέτισης, η αυξημένη Σιωπηλότητα Εργαζομένου έδειξε να σχετίζεται σημαντικά με τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα και συμπληρωματικά με τη χαμηλότερη Επαγγελματική Ικανοποίηση (p<0,05) ενώ στην από κοινού επίδραση της Επαγγελματικής Ικανοποίησης & της Ανίας διαπιστώθηκε η ισχυρή σχέση της Σιωπηλότητας μονάχα με τη χαμηλότερη Επαγγελματική Ικανοποίηση (p<0,05). Ανάλογα, στις υποκλίμακες της Σιωπηλότητας Εργαζομένου και την από κοινού επίδραση της Επαγγελματικής Ικανοποίησης & Ανίας, διαπιστώθηκε μονάχα η σημαντική σχέση της χαμηλότερης Επαγγελματικής Ικανοποίησης με την αυξημένη Ήρεμη Σιωπηλότητα, την Ευκαιριακή ή την Συγκαταβατική (p<0,05). Συμπεράσματα: Οι σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας είναι δυναμικές, συνεχώς εξελισσόμενες, χωρίς να αποτελούν κεκτημένο. Αυτό συνεπάγεται ευαισθησία σε οποιαδήποτε οργανωσιακή αλλαγή, πόσο μάλλον σε μια πολυεπίπεδη κρίση, που απαιτεί υψηλά επίπεδα ετοιμότητας, σύμπνοια, ισχυρά ψυχικά αποθέματα δυνάμεων, ικανότητα συντονισμού εντός του οργανισμού και αποτελεσματικότητα. Ο σύγχρονος νοσηλευτής έχει ανάγκη από κίνητρο που θα κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του για το επάγγελμά του, δεν θα βιώνει εργασιακή ανία και θα του εξασφαλίσει εργασιακή ικανοποίηση μέσα από υγιή εργασιακή φωνή, με το βάρος της ευθύνης να πέφτει στους υπεύθυνους διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων αλλά κα σε ατομικό επίπεδο.