Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Zachou, Kalliopi"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Σιωπηρή αποχώρηση και ποιότητα επαγγελματικής ζωής του νοσηλευτικού προσωπικού σε ένα Δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο – Μελέτη περίπτωσης
    (ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-07-11) Ζάχου, Καλλιόπη; Zachou, Kalliopi; Ροβίθης, Μιχαήλ; Rovithis, Michail
    Η παρούσα μελέτη εξετάζει το φαινόμενο της σιωπηρής αποχώρησης (quiet quitting) και την επίδρασή του στην ποιότητα της επαγγελματικής ζωής του νοσηλευτικού προσωπικού σε ένα Δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο. Η σιωπηρή αποχώρηση αφορά τη σταδιακή μείωση της δέσμευσης των εργαζομένων χωρίς επίσημη παραίτηση και αποτελεί ένα αυξανόμενο φαινόμενο στον χώρο της υγειονομικής περίθαλψης. Η έρευνα ανέδειξε ότι η σιωπηρή αποχώρηση εκτιμήθηκε σε μέτρια προς χαμηλά επίπεδα, με την Έλλειψη Κινήτρων να καταγράφεται σε σημαντικά υψηλότερη μέση τιμή σε σχέση με την Έλλειψη Πρωτοβουλίας και την Αποστασιοποίηση - Αδιαφορία (p<0,001). Ως προς την Ποιότητα Επαγγελματικής Ζωής, η Ικανοποίηση από Συμπόνια εμφάνισε υψηλότερη μέση τιμή (μέτρια προς υψηλά επίπεδα), σε σύγκριση με την Επαγγελματική Εξουθένωση (μέτρια επίπεδα) και το Δευτερογενές Τραυματικό Στρες (μέτρια προς χαμηλά επίπεδα, p<0,001). Λιγότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες εμφάνισαν αυξημένη σιωπηρή αποχώρηση, ενώ 1 στους 5 νοσηλευτές ανέφερε υψηλά επίπεδα ικανοποίησης από συμπόνια. Αντίθετα, κανείς/καμία δεν ανέφερε υψηλά επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης. Επιπλέον, η έλλειψη κινήτρων ήταν σημαντικά υψηλότερη σε νοσηλευτές/νοσηλεύτριες με παιδιά, περισσότερα έτη προϋπηρεσίας ή θέση ευθύνης (p<0,05). Σχετικά με τις συσχετίσεις, υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από συμπόνια σχετίζονταν με χαμηλότερα επίπεδα συνολικής σιωπηρής αποχώρησης (b=-0,568, p<0,001), ενώ αντίθετα, υψηλότερα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης και δευτερογενούς τραυματικού στρες σχετίζονταν με υψηλότερα επίπεδα συνολικής σιωπηρής αποχώρησης (b=0,468, p<0,001 και b=0,299, p=0,001 αντίστοιχα). Επιπλέον, το γυναικείο φύλο συσχετίστηκε με υψηλότερα επίπεδα δευτερογενούς τραυματικού στρες (b=0,264, p=0,004). Η μείωση του εργασιακού φόρτου, η ενίσχυση της οργανωσιακής υποστήριξης και η βελτίωση των εργασιακών συνθηκών προτείνονται ως βασικές στρατηγικές για την ενίσχυση της επαγγελματικής ποιότητας ζωής των νοσηλευτών και τον περιορισμό της εργασιακής αποστασιοποίησης.