Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Zampitoglou, Christos"

Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
  • Μικρογραφία εικόνας
    Τεκμήριο
    Η ινουλίνη και η συμβολή της στην υγεία μέσω της διατροφής.
    (Τ.Ε.Ι. Κρήτης, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων (Σ.Τε.Γ.Τε.Τ), Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, 2016-01-18T11:09:19Z) Ζαμπίτογλου, Χρήστος; Χαραλαμπόπουλος, Ευάγγελος; Zampitoglou, Christos; Charalampopoulos, Evaggelos
    Η διατροφή του ανθρώπου συνδέεται στενά με την υγεία του, την οποία και επηρεάζει . Η επιλογή καλής και ισορροπημένης διατροφής αποτελεί προϋπόθεση για την υγεία του ατόμου και βελτιώνει τις δραστηριότητες του, ενώ παράλληλα συντελεί στη μακροζωία και στην ευτυχία του (Χουρδάκης & Κούβελας, 2007). Η σωστή διατροφή, δηλαδή διατροφή που περιέχει όλες τις θρεπτικές και συμπληρωματικές ουσίες και στις αναγκαίες ποσότητες (ισορροπημένη διατροφή), απαιτεί και τον κατάλληλο σχεδιασμό των γευμάτων, που πρέπει απαραίτητα να λαμβάνει υπ' όψη τις ιδιαίτερες συνθήκες ζωής του ατόμου (εργασία, περιβάλλον, συνήθειες κ.τ.λ.) και τις ενεργειακές ανάγκες του οργανισμού σε συνδυασμό με την ηλικία και τη σωματική διάπλαση του (Κατσιλάμπρος, 2010; Μανιός, 2006). Σημαντικό ρόλο στην προώθηση της υγείας μέσω της διατροφής έχουν οι διαιτητικές ίνες οι οποίες δεν είναι μία απλή ουσία, αλλά αποτελούνται βασικά από ένα μείγμα δύο ομάδων ουσιών. Μία είναι η κυτταρίνη (ένας πολυσακχαρίτης), μία άλλη η λιγνίνη, που σχηματίζει το ξυλώδες μέρος των φυτών και είναι το μοναδικό μέρος των ινών που δεν είναι υδατάνθρακας. Κάποτε οι όροι “ίνες” και “κυτταρίνη” ήταν έννοιες ταυτόσημες, αλλά τώρα είναι γνωστό ότι η κυτταρίνη δεν αποτελεί παρά μόνο ένα από τα λιγότερο σημαντικά συστατικά των φυτικών ινών. Πλέον, η σπουδαιότητά τους και η σημασία τους στη σωστή λειτουργία του οργανισμού είναι αναγνωρισμένη και περιλαμβάνονται σε όλα τα διαιτολόγια (Burkitt, 1979; Τζελέπογλου, 1983). Στην εργασία πιο συγκεκριμένα θα ασχοληθούμε με την ινουλίνη η οποία συμβάλει στην ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης και της αρτηριακής πίεσης επίσης έχει αποδειχθεί πως μειώνει την χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια και τέλος επιδρά θετικά σε αθηροσκληρωτικά καρδιαγγειακά νοσήματα, οστεοπόρωση και παχυσαρκία. Σημαντικές φυσικές πηγές ινουλίνης είναι οι Ρίζες κιχωρίου (15 - 20%), ρίζα πικραλίδας (15 – 20%), κολλιτσίδα (3,5 - 4%), λαγόχορτο (4 - 11%), yacon (3- 19%), βολβοί κρεμμυδιών (2 - 6%), σκόρδο (9 - 16%), πράσο (3 - 10%), μπανάνες (0,3 - 0,7% βάρους), σίκαλη και κριθάρι (0,5 - 1,5%) (Robefroid, 2007).