Ο ρόλος των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ηλικιωμένων: μια μελέτη στα πλαίσια προσχολικής ηλικίας

Απλή σελίδα τεκμηρίου
dc.contributor.advisorΡίκος, Νικόλαοςel
dc.contributor.advisorRikos, Nikolaosen
dc.contributor.authorΒαμβουκάκη, Ελένηel
dc.contributor.authorVamvoukaki, Elenien
dc.date.accessioned2025-10-30T11:32:50Z
dc.date.available2025-10-30T11:32:50Z
dc.date.issued2025-10-30
dc.description.abstractΕισαγωγή: Οι εφαρμογές των διαγενεακών προγραμμάτων, αναφέρονται επίσης και ως «κοινωνικά οχήματα που δημιουργούν σκόπιμη και συνεχή ανταλλαγή πόρων και μάθησης μεταξύ μεγαλύτερων και νεότερων ηλικιακά γενεών». Άλλοι, λιγότερο σαφείς ορισμοί στη βιβλιογραφία, υποδηλώνουν ότι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ατόμων είναι αμοιβαία επωφελείς και λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες και τις προσδοκίες όλων των εμπλεκομένων. Σκοπός: Η παρούσα ερευνητική μελέτη, σκοπεύει να διερευνήσει συγκεκριμένα ζητήματα αναφορικά με τον ρόλο των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ηλικιωμένων και ειδικότερα μέσα από μια μελέτη - παρέμβαση στα πλαίσια της προσχολικής ηλικίας, προκειμένου να καλύψει ένα ερευνητικό κενό και να παράσχει ενημερωτικές πληροφορίες που μπορεί να βοηθήσουν στη δημιουργία παρεμβάσεων για την περαιτέρω προώθηση των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ατόμων. Μεθοδολογία: Στο πλαίσιο της μεταπτυχιακής εργασίας υλοποιήθηκε ένα διαγενεακό πρόγραμμα στον ξενώνα ηλικιωμένων, με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής σύνδεσης και της διαγενεακής αλληλεπίδρασης. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν συνολικά 30 παιδιά προσχολικής ηλικίας (23 κορίτσια και 7 αγόρια, όλα νήπια ηλικίας 5 ετών) και 50 ηλικιωμένοι, ηλικίας 67 ετών και άνω. Η δραστηριότητα περιλάμβανε διάφορες φάσεις, σχεδιασμένες ώστε να προάγουν την επικοινωνία, τη συνεργασία και την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των δύο γενεών. Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος της συνολικής βαθμολογίας της κλίμακας GDS ήταν 16,78 για το πριν και το 9,8 για το μετά. Το 74% των ερωτηθέντων ήταν καταθλιπτικοί και το υπόλοιπο 26% ήταν μη καταθλιπτικοί. Το 86% των ερωτηθέντων ήταν μη καταθλιπτικοί και το υπόλοιπο 14% ήταν καταθλιπτικοί. Βλέπουμε ότι προκύπτει στατιστική σημαντικότητα στις ερωτήσεις από 11-20 του ερωτηματολογίου καθώς p<0,05, με εξαίρεση τις ερωτήσεις 13. “Σας απασχολεί συχνά το μέλλον”,14. “Πιστεύετε ότι έχετε μεγαλύτερο πρόβλημα μνήμης από την πλειοψηφία των ανθρώπων;” & 16. «Αισθάνεσθε συχνά απογοητευμένοι και θλιμμένοι;», καθώς p>0,05. Τέλος, βλέπουμε ότι προκύπτει στατιστική σημαντικότητα στις ερωτήσεις από 21-29 του ερωτηματολογίου καθώς p<0,05, με εξαίρεση την ερώτηση 25.“ Δυσκολεύεσθε να συγκεντρωθείτε; ” καθώς p>0,05. Συμπεράσματα: Το προσωπικό, οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά που συμμετείχαν στο διαγενεακό πρόγραμμα εξέφρασαν έντονα την επιθυμία τους να συνεχίσουν τη συμμετοχή τους σε αντίστοιχες δράσεις και στο μέλλον. Μετά από σχετική συνεννόηση μεταξύ των υπηρεσιών προσχολικής αγωγής και των ηλικιωμένων συμμετεχόντων, συμφωνήθηκε ότι όσοι ηλικιωμένοι επιθυμούν να συνεχίσουν να εμπλέκονται, μπορούν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στις δομές αυτές. Μέσα από αυτή τη δυνατότητα, οι ηλικιωμένοι έχουν την ευκαιρία να διατηρήσουν τον δεσμό που ανέπτυξαν με τα παιδιά, να νιώσουν ότι συνεχίζουν να έχουν ενεργό ρόλο και σκοπό, και να ενισχύσουν τη συνολική τους υγεία και ψυχολογική ευεξία σε βάθος χρόνου.el
dc.description.abstractIntroduction - The implementation of intergenerational programs is also described as “a social vehicle that intentionally creates continuous and purposeful exchange of resources and learning between older and younger generations.” Other, less specific definitions in the literature suggest that interactions among participants are mutually beneficial and designed to respond to the needs and expectations of all individuals involved. Purpose - The present research study aims to explore specific issues concerning the role of intergenerational programs in enhancing the psychological well-being of older adults. More specifically, it investigates this relationship through an intervention study conducted within the context of early childhood education. The study seeks to address a gap in the existing research and provide informative insights that may assist in designing future interventions to further promote intergenerational programs as a pathway to psychological well-being. Methodology - As part of a postgraduate research project, an intergenerational program was implemented at a residential facility for older adults, aiming to strengthen social connectedness and intergenerational interaction. The program involved a total of 30 preschool-aged children (23 girls and 7 boys, all aged 5 years) and 50 older adults aged 67 and above. The activity was structured into several phases, each designed to foster communication, collaboration, and exchange of experiences between the two generations. Results - The average score on the Geriatric Depression Scale (GDS) before the intervention was 16.78, while after the intervention it decreased to 9.8. Before the program, 74% of participants were classified as experiencing depressive symptoms, and 26% were not. After the program, 86% were not depressive, while 14% remained depressive. Statistically significant differences were found in responses to questions 11–20 on the questionnaire (p < 0.05), except for questions 13 (“Do you frequently worry about the future?”), 14 (“Do you believe you have more memory problems than most people?”), and 16 (“Do you often feel discouraged and sad?”), where p > 0.05. Additionally, significant changes were observed in questions 21–29 (p < 0.05), except for question 25 (“Do you have difficulty concentrating?”), which did not reach statistical significance (p > 0.05). Conclusions - The staff, older adults, and children who participated in the intergenerational program strongly expressed their desire to remain involved in similar initiatives in the future. Following a mutual agreement between early childhood services and the elderly participants, it was decided that those who wished to remain engaged could do so on a voluntary basis within the facilities. This opportunity allows older adults to maintain the relationships they developed with the children, preserve a sense of active contribution and purpose, and further enhance their overall health and psychological well-being over time.en
dc.identifier.urihttps://apothesis.hmu.gr/handle/123456789/11462
dc.language.isoel
dc.publisherΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης
dc.subjectΨυχολογική ευεξία
dc.subjectΔιαγενεακό πρόγραμμα
dc.subjectΗλικιωμένος
dc.subjectΠαιδί
dc.subjectPsychological well-being
dc.subjectIntergenerational program
dc.subjectElderly
dc.subjectChild
dc.titleΟ ρόλος των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ηλικιωμένων: μια μελέτη στα πλαίσια προσχολικής ηλικίαςel
dc.titleThe role of intergenerational programs in promoting the psychological well-being of older adults: a study within the context of early childhood educationen
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβή
heal.academicPublisherIDΕΛΜΕΠΑ Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο
Αρχεία
Πρωτότυπος φάκελος/πακέτο
Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
VamvoukakiEleni2025.pdf
Μέγεθος:
1016.29 KB
Μορφότυπο:
Adobe Portable Document Format
Λήψη
Φάκελος/Πακέτο αδειών
Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
Δεν υπάρχει διαθέσιμη μικρογραφία
Ονομα:
license.txt
Μέγεθος:
2.17 KB
Μορφότυπο:
Item-specific license agreed upon to submission
Περιγραφή:
Λήψη
Συλλογές
Μεταπτυχιακές εργασίες / Master Theses