Το βίωμα της κοινότητας που αντιμετωπίζει ψυχοκοινωνικές δυσκολίες αναφορικά με την κοινωνική και εργασιακή επανένταξη με την μέθοδο Photovoice.

dc.contributor.advisorΚούτρα, Κλειώel
dc.contributor.advisorKoutra, Kleioen
dc.contributor.authorΚωστάκη, Δέσποιναel
dc.contributor.authorKostaki, Despoinaen
dc.date.accessioned2025-02-12T15:22:13Z
dc.date.available2025-02-12T15:22:13Z
dc.date.issued2025-02-11
dc.description.abstractΗ παρούσα ερευνητική εργασίας εκτυλίσσεται γύρω από τρία καίρια ζητήματα που απασχολούν το σύνολο της ψυχιατρικής κοινότητας. Όσο το ιατρικό μοντέλο της ψυχικής υγείας εξελίσσεται, τόσο παρατηρούνται κενά στα δομικά χαρακτηριστικά των κοινοτήτων που βασίζονται στον αποκλεισμό και στην διάκριση. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναλογιζόμενοι τον όρο «στίγμα», η σκέψη στρέφεται στην ψυχική νόσο άρα και τον αποκλεισμό των ατόμων που βιώνουν ψυχικές δυσκολίες. Η αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού ζητήματος αποτελεί ακρογωνιαίο λίθος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, που με την σειρά της αποτελεί μία εξελισσόμενη ατέρμονη διαδικασία καθώς οι κοινωνικές μεταβολές δεν σταματούν αλλά αντίθετα πολλαπλασιάζονται. Σε αυτές τις συνθήκες η κοινότητα που βιώνει ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, καλείται πέρα από την θεραπεία, να προσπαθήσει να επιτύχει την κοινωνική και την εργασιακή επανένταξη της. Σε αυτό το σημείο, η παρούσα εργασία που δομείται με ποιοτικά χαρακτηριστικά, έχει σκοπό να διερευνήσει το βίωμα της κοινότητας των ατόμων που βιώνουν ψυχοκοινωνικές δυσκολίες αναφορικά με την κοινωνική επανένταξη και την επαγγελματική αποκατάσταση, στον Δήμο Ρεθύμνου. Εύλογο επομένως είναι ότι τα ερευνητικά ερωτήματα στοχεύουν ακριβώς σε αυτές τις δύο θεματικές συν επιπρόσθετη την θεματική του στίγματος και του αποστιγματισμού, που θεωρείται ότι βρίσκονται στον πυρήνα της επιτυχούς ή ανεπιτυχούς ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης. Είναι σημαντικό να παρατηρηθεί ότι στην προσπάθεια να επιστρέψει ο ψυχικά πάσχων στην κοινότητα, δεν απαιτεί μοναδική ευθύνη του ίδιου να το επιτύχει αυτό, αλλά αντίθετα χρειάζεται να δημιουργηθεί και να διατηρείται ένα συμπεριληπτικό κοινωνικό πλαίσιο με -ευχής έργον-μηδενική ανοχή στον αποκλεισμό. Λαμβάνεται υπόψη ο Δήμος Ρεθύμνου αποτελεί μία μικρή πόλη, το κέντρο της οποίας εκτείνεται σε μικρό γεωγραφικό χώρο, ενώ ταυτόχρονα διακατέχεται από ισχυρούς οικογενειακούς και πελατειακούς δεσμούς. Ταυτόχρονα στον ίδιο Δήμο παρατηρούνται πολλαπλές μονάδες ψυχικής υγείας, με τις θετικές και τις ελλειπτικές τους μεριές, γεγονός όμως που δεν συνεπάγεται με την χαμηλή παρατήρηση του στιγματισμού. Στην παρούσα έρευνα φαίνεται ότι το στίγμα αποτελεί κύριο εμπόδιο στην επανένταξη των ατόμων, ενώ εντυπωσιακό συμπέρασμα προκύπτει το γεγονός ότι τα άτομα έχουν αναπτύξει ισχυρή ανθεκτικότητα απέναντι στην ετικετοποίηση. Επιπλέον παρατηρείται ότι τα άτομα μεριμνούν με διάφορους τρόπους για να επιτύχουν την κοινωνική επανένταξη, την οποία σηματοδοτούν ως φροντίδα προς τον εαυτό, ως αποδοχή, ως κοινωνικοποίηση/κοινωνική συναναστροφή και κοινωνική συμμετοχή αλλά και ως θεραπεία και υγεία. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες δίνουν ιδιαίτερη αξία στην εργασία καθώς το αναγνωρίζουν ως μέσο αποφυγής υποτροπών αλλά και ως τρόπος προσωπικής ανέλιξης, βελτίωσης και αυτοπεποίθησης. Η παρούσα μελέτη έφτασε σε αυτά τα συμπεράσματα με ένα πρωτότυπο και συνεχώς εξελισσόμενο εργαλείο έρευνας, δηλαδή την μέθοδο Photovoice, που βασίζεται στο γνωμικό "Οι άνθρωποι απεικονίζουν που βιώνουν». Πιο συγκεκριμένα, αποτελεί μία μέθοδο που έχει ως στόχο να μεταφέρει την παράθεση της εμπειρίας στα χέρια των συμμετεχόντων, ενώ ο ερευνητής αποτελεί υποστηρικτικό πλαίσιο αλλά και διοργανωτής της δράσης. Αυτό έχει ως σκοπό την μεταφορά της ακραιφνούς εμπειρίας, με όσο το δυνατό λιγότερη διαρροή και με λιγότερα φίλτρα εκ μέρους του ερευνητή. Η διαδικασία αφορά την λήψη φωτογραφιών (σεβόμενοι τα προσωπικά δεδομένα όλων και τους κώδικες δεοντολογίας) που αντικατοπτρίζουν την εμπειρία των ατόμων σχετικά με την κάθε προ-δομημένη θεματική. Έπειτα από την συλλογή των εικόνων, ακολουθεί ποιοτική έρευνα με ημιδομημένες συνεντεύξεις, με σκοπό την αξιολόγηση επιμέρους θεματικών αξόνων που προκύπτουν κατά την διάρκεια της έρευνας αλλά και την δημιουργία λεζάντων που αφενός θα επεξηγούν την εικόνα και αφετέρου θα την πλαισιώνουν. Η εργασία δομείται σε δύο κυρίως μέρη ως εξής: α) το πρώτο μεγάλο μέρος αφορά το θεωρητικό υπόβαθρο περί ψυχικής υγείας, ψυχικής ασθένειας, επανένταξης, αποκατάστασης, στίγματος, ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και μονάδων ψυχικής υγείας, ενώ β) το δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνει το σύνολο της έρευνας (από την επεξήγηση του μεθοδολογικού πλαισίου έως και τα αποτελέσματα.el
dc.description.abstractThe present research paper revolves around three critical issues that concern the entire psychiatric community. As the medical model of mental health evolves, gaps are observed in the structural characteristics of communities based on exclusion and discrimination. It is not uncommon for the term "stigma" to be associated with mental illness and thus the exclusion of individuals experiencing mental difficulties. Addressing this social issue is a cornerstone of psychiatric reform, which in turn is an evolving and never-ending process as social changes do not cease but instead multiply. Under these conditions, the community experiencing psychosocial difficulties is called upon, beyond treatment, to strive for social and occupational reintegration. At this point, the present work, structured with qualitative characteristics, aims to investigate the experience of the community of individuals experiencing psychosocial difficulties concerning social reintegration and professional rehabilitation in the Municipality of Rethymno. Therefore, it is reasonable that the research questions target precisely these two themes, with the additional theme of stigma and destigmatization, which are considered central to the success or failure of psychosocial rehabilitation. It is important to note that in the effort for mentally ill individuals to return to the community, it is not solely their responsibility to achieve this, but rather a need to create and maintain an inclusive social framework with - ideally - zero tolerance for exclusion. The Municipality of Rethymno, considered a small town, has its center extending over a small geographic area, while simultaneously being characterized by strong family and social relationships. At the same time, multiple mental health organizations are observed in the same community, with their positive and deficient aspects, a fact that does not correlate with the low observation of stigmatization. In this research, stigma appears to be a major barrier to the reintegration of individuals, while an impressive finding is that individuals have developed strong resilience against labeling. Additionally, it is observed that individuals take various measures to achieve social reintegration, which they mark as self-care, acceptance, socialization/social interaction, and social participation, as well as therapy and health. Equally important is the fact that participants place particular value on work, recognizing it as a means of avoiding relapses but also as a way of personal advancement, improvement, and self-confidence This study reached these conclusions using an original and continuously evolving research tool, the Photovoice method, based on the adage "People depict what they experience." More specifically, it is a method that aims to transfer the presentation of the experience into the hands of the participants, while the researcher acts as a supportive framework and organizer of the activity. The goal is to convey the pure experience with as little leakage and as few filters as possible from the researcher. The process involves taking photographs (respecting everyone's personal data and ethical codes) that reflect the individuals' experiences regarding each pre-structured theme. After collecting the images, qualitative research follows with semi-structured interviews to evaluate specific thematic axes that arise during the research and to create captions that will both explain and frame the image. The work is structured in two main parts as follows: a) the first major part concerns the theoretical background on mental health, mental illness, reintegration, rehabilitation, stigma, psychiatric reform, and mental health units, while b) the second chapter includes the entire research (from the explanation of the methodological framework to the results).en
dc.identifier.urihttps://apothesis.hmu.gr/handle/123456789/11225
dc.language.isoel
dc.publisherΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Κοινοτική Εργασία και Κοινωνική Οικονομία
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United Statesen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/
dc.subjectΚοινωνική επανένταξη
dc.subjectΕργασιακή επανένταξη
dc.subjectΨυχοκοινωνικές δυσκολίες
dc.subjectSocial reintegration
dc.subjectWork reintegration
dc.subjectPsychosocial difficulties
dc.subjectPhotovoice
dc.titleΤο βίωμα της κοινότητας που αντιμετωπίζει ψυχοκοινωνικές δυσκολίες αναφορικά με την κοινωνική και εργασιακή επανένταξη με την μέθοδο Photovoice.el
dc.titleThe experience of the community facing psychosocial difficulties regarding social and work reintegration with the Photovoice method.en
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβή
heal.academicPublisherIDΕΛΜΕΠΑ Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο
heal.academicPublisherIDΠανεπιστήμιο Κρήτης
Αρχεία
Πρωτότυπος φάκελος/πακέτο
Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
KostakiDespoina2024.pdf
Μέγεθος:
5.52 MB
Μορφότυπο:
Adobe Portable Document Format
Φάκελος/Πακέτο αδειών
Τώρα δείχνει 1 - 1 of 1
Δεν υπάρχει διαθέσιμη μικρογραφία
Ονομα:
license.txt
Μέγεθος:
2.17 KB
Μορφότυπο:
Item-specific license agreed upon to submission
Περιγραφή: