Ο γονεϊκός ρόλος του πατέρα μετά από το διαζύγιο
Δεν υπάρχει διαθέσιμη μικρογραφία
Ημερομηνία
2025-09-02
Συγγραφείς
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης
Επιβλέπων
Περίληψη
Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τα αποτελέσματα μιας ποιοτικής έρευνας που διερεύνησε τον
γονεϊκό ρόλο του πατέρα μετά από το διαζύγιο. Η συλλογή δεδομένων έγινε μέσω
ημιδομημένων συνεντεύξεων και για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε θεματική ανάλυση. Η
έρευνα επικεντρώθηκε σε πέντε άξονες και επιχείρησε να απαντήσει τα ερευνητικά ερωτήματα
που έθεσε. Η έρευνα έδειξε ότι ο γονεϊκός ρόλος των πατέρων μετά το διαζύγιο
μετασχηματίζεται βαθιά, τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Οι πατέρες
επαναπροσδιορίζουν την ταυτότητά τους σε νέες συνθήκες που συχνά δεν επέλεξαν οι ίδιοι. Η
απομάκρυνση από την καθημερινότητα των παιδιών τους προκαλεί συναισθήματα απώλειας
και ματαίωσης, ωστόσο λειτουργεί και ως αφετηρία για ουσιαστικότερη σύνδεση. Ο
περιορισμένος χρόνος ενισχύει την ανάγκη για ποιοτικές και συμβολικές στιγμές επαφής, ενώ
οι πατέρες υιοθετούν ενεργό ρόλο με βάση τη φροντίδα, την τρυφερότητα και τη
συναισθηματική διαθεσιμότητα. Παράλληλα, έρχονται αντιμέτωποι με θεσμικά και κοινωνικά
εμπόδια, όπως περιοριστικές νομικές ρυθμίσεις και δυσλειτουργικές σχέσεις με τις πρώην
συζύγους, που συχνά εμποδίζουν την άσκηση του ρόλου τους. Η συνεργασία μεταξύ πρώην
συζύγων κυμαίνεται από την πλήρη αποξένωση έως τη συνειδητή συν-γονεϊκότητα, ενώ η
βελτίωση της επικοινωνίας με την πάροδο του χρόνου αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας.
Συνολικά, οι αφηγήσεις των πατέρων καταγράφουν μια διαρκή προσπάθεια προσαρμογής και
επιβεβαίωσης του πατρικού τους ρόλου, με στόχο τη διατήρηση ενός σταθερού και
υποστηρικτικού δεσμού με τα παιδιά τους. Η μελέτη, παρά τους περιορισμούς στους οποίους
υπόκειται, ανέδειξε πτυχές του γονεϊκού ρόλου και έδωσε φωνή σε διαζευγμένους πατέρες να
εκφράσουν τους φόβους και τις ανησυχίες τους για τον ρόλο τους στη νέα κατάσταση που
διαμορφώθηκε μετά το διαζύγιο και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο οδηγό σε μελλοντική
έρευνα.
This paper presents the results of a qualitative study that investigated the parental role of fathers after divorce. Data were collected through semi-structured interviews and thematic analysis was used for the analysis. The study focused on five axes and attempted to answer the research questions it posed. The study showed that the parental role of fathers after divorce is profoundly transformed, both emotionally and practically. Fathers redefine their identity in new circumstances that they often did not choose themselves. The distance from their children's daily lives causes feelings of loss and frustration, but it also serves as a starting point for a more meaningful connection. Limited time reinforces the need for quality and symbolic moments of contact, while fathers take on an active role based on care, tenderness, and emotional availability. At the same time, they face institutional and social barriers, such as restrictive legal regulations and dysfunctional relationships with their ex-wives, which often prevent them from fulfilling their role. Cooperation between ex-spouses ranges from complete alienation to conscious co-parenting, while improving communication over time emerges as a critical factor. Overall, the fathers' narratives record a constant effort to adapt and affirm their paternal role, with the aim of maintaining a stable and supportive bond with their children. Despite its limitations, the study highlighted aspects of the parental role and gave divorced fathers a voice to express their fears and concerns about their role in the new situation that arose after the divorce and may serve as a useful guide for future research.
This paper presents the results of a qualitative study that investigated the parental role of fathers after divorce. Data were collected through semi-structured interviews and thematic analysis was used for the analysis. The study focused on five axes and attempted to answer the research questions it posed. The study showed that the parental role of fathers after divorce is profoundly transformed, both emotionally and practically. Fathers redefine their identity in new circumstances that they often did not choose themselves. The distance from their children's daily lives causes feelings of loss and frustration, but it also serves as a starting point for a more meaningful connection. Limited time reinforces the need for quality and symbolic moments of contact, while fathers take on an active role based on care, tenderness, and emotional availability. At the same time, they face institutional and social barriers, such as restrictive legal regulations and dysfunctional relationships with their ex-wives, which often prevent them from fulfilling their role. Cooperation between ex-spouses ranges from complete alienation to conscious co-parenting, while improving communication over time emerges as a critical factor. Overall, the fathers' narratives record a constant effort to adapt and affirm their paternal role, with the aim of maintaining a stable and supportive bond with their children. Despite its limitations, the study highlighted aspects of the parental role and gave divorced fathers a voice to express their fears and concerns about their role in the new situation that arose after the divorce and may serve as a useful guide for future research.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Οικογένεια, Πατέρας, Διαζύγιο, Ποιοτική μελέτη, Family, Father, Divorce, Qualitative study