Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Rikos, Nikolaos"
Τώρα δείχνει 1 - 4 of 4
Αποτελέσματα ανά σελίδα
Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Διερεύνηση παραγόντων που επηρεάζουν το επίπεδο υγείας των Νοσηλευτών που εργάζονται στα Ελληνικά Δημόσια νοσοκομεία στην μετά Covid Εποχή(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-11-12) Κιτσιούλη, Σμαράγδα; Kitsiouli, Smaragda; Ρίκος, Νικόλαος; Rikos, NikolaosΕισαγωγή: Η υγεία των νοσηλευτών/τριών αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα για την αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων υγείας παγκοσμίως. Οι νοσηλευτές, ως η ραχοκοκαλιά της παροχής φροντίδας, αντιμετωπίζουν μοναδικές επαγγελματικές προκλήσεις που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική, ψυχική και κοινωνική τους ευεξία. Σκοπός: η παρούσα μελέτη αποσκοπούσε στη διερεύνηση του επίπεδου υγείας που αφορά δείκτες όπως η επαγγελματική ποιότητα ζωής, η εξουθένωση, το μετατραυματικό στρες κ.α. των νοσηλευτών/τριων που εργάζονται στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία στη μετά Covid-19 εποχή, με βασική προϋπόθεση να εργάζονταν και κατά την περίοδο της πανδημίας σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο της χώρας. Μεθοδολογία: Συμμετείχαν, στα πλαίσια δειγματοληψίας ευκολίας και μετά από πρόσκληση, 112 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες δημοσιών νοσοκομείων της Ελλάδας, κατά τους μήνες Απρίλιος έως Σεπτέμβριος του 2025. Ως εργαλεία της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν συγκεκριμένα ερωτηματολόγια/Κλίμακες (σε φόρμα της Google) όπως: 1) η Κλίμακα Επαγγελματικής Ποιότητας Ζωής, 2) Ανθεκτικότητας, 3) Eνσυναίσθησης, Σεβασμού, Ανεπιφύλακτης Αποδοχής και Ταύτισης, 4) Εργασιακής Δέσμευσης, 5) Δευτερογενούς Τραυματικού Στρες & 6) Επαγγελματικής Συναισθηματικής Εξουθένωσης. Έγινε χρήση περιγραφικό μεθόδων ανάλυσης, συσχέτισης και σύγκρισης μέσω των Pearson & Student t. Αποτελέσματα: Το 62,5% ήταν γυναίκες και η μέση ηλικία όλων τα 43,3 χρόνια. Το επίπεδο υγείας των νοσηλευτών/τριών βρέθηκε από τους περισσότερους δείκτες με θετικό πρόσημο ή σε πολύ καλή κατάσταση καθώς δεν βρέθηκαν με παρουσία Επαγγελματικής Εξουθένωσης ενώ σχεδόν το σύνολο των συμμετεχόντων εντοπίστηκε με υψηλή Ανθεκτικότητα, με αυξημένη παρουσία Eνσυναίσθησης, Σεβασμού, Ανεπιφύλακτης Αποδοχής ή Ταύτισης. Η αυξημένη Επαγγελματική Εξουθένωση σχετιζόταν με αυξημένα επίπεδα Συναισθηματικής Εξάντλησης (r=0,19, p<0,05), η αυξημένη Ανθεκτικότητα με υψηλότερα επίπεδα Ενσυναίσθησης (r=0,30, p<0,05) ή Εργασιακής Δέσμευσης (r=0,54, p<0,05), η αυξημένη Ενσυναίσθηση με χαμηλότερα επίπεδα Δευτερογενούς Τραυματικού Στρες (r=-0,49, p<0,05) και Συναισθηματικής Εξάντλησης (r=-0,56, p<0,05). Όσοι είχαν δεύτερη απασχόληση πλέον της βασικής τους (ν=40) έναντι εκείνων που δεν είχαν (ν=72), βρέθηκαν με σημαντικά υψηλότερα μέσα επίπεδα Ικανοποίησης Συμπόνοιας (37,63 έναντι 34,38, p=0,005), Δευτερογενούς Τραυματικού Στρες (60,50 έναντι 52,40, p=0,015) ή Συναισθηματικής Εξάντλησης (33,13 έναντι 29,38, p=0,047). Αντίστροφα, έχουν σημαντικά χαμηλότερα μέσα επίπεδα Επαγγελματικής Εξουθένωσης (24,50 έναντι 26,29, p=0,044) και Ενσυναίσθησης (46,22 έναντι 41,15, p=0,006). Συμπέρασμα: Στη μετά Covid-19 εποχή το επίπεδο υγεία του νοσηλευτικού προσωπικού αξιολογείται με θετικό πρόσημο ή σε πολύ καλή κατάσταση. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην συνολική αποτίμηση οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στον Τομέα της υγείας, όχι μονάχα οι σχετιζόμενες με τους περιορισμούς και τους κινδύνους της πανδημίας αλλά και των ελλείψεων προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία, που επιβαρύνει με ψυχικό και σωματικό φόρτο εργασίας, άγχος, κόπωση και χειροτέρευση της ποιότητας ζωής τους.Τεκμήριο Διερεύνηση του επιπέδου ποιότητας ζωής και της ψυχολογικής επιβάρυνσης ατόμων με θαλασσαιμίες(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-11-03) Μολουδάκη, Μαρία; Moloudaki, Maria; Ρίκος, Νικόλαος; Rikos, NikolaosΕισαγωγή: Η θαλασσαιμία αποτελεί μια από τις πιο συχνές κληρονομικές αιματολογικές διαταραχές, με σημαντικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των ασθενών. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη είχε ως στόχο τη διερεύνηση της ποιότητας ζωής και της ψυχολογικής επιβάρυνσης των ατόμων με θαλασσαιμία στην Ελλάδα, με έμφαση στο άγχος και την κατάθλιψη. Μέθοδος: Η έρευνα βασίστηκε σε μια συγχρονική μελέτη παρατήρησης, με τη συλλογή δεδομένων από 236 συμμετέχοντες σε δύο χρονικές περιόδους (2018 και 2025). Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν μέσω των ψυχομετρικών εργαλείων EQ-5D3L και HADS, τα οποία εκτίμησαν την ποιότητα ζωής, το άγχος και την καταθλιπτική συμπτωματολογία. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, παρά την υψηλή βαθμολογία στη συνολική ποιότητα ζωής, υπήρξε σημαντική αύξηση των επιπέδων κατάθλιψης το 2025 σε σχέση με το 2018 (p=0,041). Το άγχος παρέμεινε σταθερό, αλλά εξακολούθησε να είναι υψηλότερο σε σχέση με την καταθλιπτική συμπτωματολογία (p<0,002). Παράλληλα, η ποιότητα ζωής βρέθηκε να σχετίζεται σημαντικά με την κατάσταση υγείας (p<0,05), ενώ η αύξηση των επιπέδων άγχους συνδέθηκε με μεγαλύτερη πιθανότητα για χαμηλότερη ποιότητα ζωής (OR=1,26, p=0,002). Επίσης, οι ασθενείς που είχαν παιδιά παρουσίασαν χαμηλότερη πιθανότητα για χαμηλή ποιότητα ζωής (OR=0,40, p=0,040). Συμπεράσματα: Τα ευρήματα αυτά αναδεικνύουν την ανάγκη για ενσωμάτωση ψυχολογικής υποστήριξης στις θεραπευτικές παρεμβάσεις για τα άτομα με θαλασσαιμία, καθώς και για συνεχή αξιολόγηση της ψυχικής τους υγείας, προκειμένου να βελτιωθεί η συνολική ποιότητα ζωής τους.Τεκμήριο Διερεύνηση των αιτίων εργασιακής σιωπής στο νοσηλευτικό προσωπικό. Μελέτη περίπτωσης.(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-10-20) Σταυρουλάκη, Αγγελική; Stavroulaki, Angeliki; Ρίκος, Νικόλαος; Rikos, NikolaosΕισαγωγή: Η σιωπή είναι το «κίνητρο του εργαζομένου να αποκρύψει ή να εκφράσει ιδέες, πληροφορίες και απόψεις σχετικά με την βελτίωση της εργασίας». Στον τομέα της Υγείας η εργασιακή ικανοποίηση αποτελεί πρόκληση για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης καθώς θεωρείται σημαντική μεταβλητή στην αξιολόγηση της επαγγελματικής υγείας και ένας από τους σημαντικότερους δείκτες ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται στους ασθενείς, αφού οι συνέπειές της, έχουν σημαντικό αντίκτυπο τόσο στους ίδιους τους λειτουργούς, όσο και στους ασθενείς. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης ήταν η διερεύνηση της εργασιακής σιωπής σε ένα γενικό νοσοκομείο στην Ελληνική περιφέρεια και πως αυτή σχετίζεται με την εργασιακή ικανοποίηση και ανία των νοσηλευτών όλων των ειδικοτήτων. Μέθοδος: Στην παρούσα συγχρονική μελέτη παρατήρησης, έγινε συλλογή ενός δείγματος 123 νοσηλευτών, όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο τον Ιανουάριο του 2024. Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε αρχικά κοινωνικοδημογραφικά στοιχεία καθώς και κλίμακες αξιολόγησης Σιωπηλότητας Εργαζομένου (ESS) και την κλίμακα Επαγγελματικής Ικανοποίησης (WSS). Καθώς και την Κλίμακα Επαγγελματικής Ανίας – ΚΕΑ (SWRB) Οι αναλύσεις έγιναν με το στατιστικό πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (SPSS). Αποτελέσματα: Από τα αίτια παρουσίας Σιωπηλότητας Εργαζομένου, φαίνεται ότι με την υψηλότερη συχνότητα παρατηρείται η αιτίαση «… γιατί έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει» (39,8%) ενώ η Σιωπηλότητα βρέθηκε γενικά με μέτρια προς χαμηλά επίπεδα (μέση τιμή 36,3±13,5). Η Επαγγελματική Ικανοποίηση βρέθηκε επίσης μέτρια επίπεδα και Επαγγελματική Ανία με πολύ χαμηλά επίπεδο. Μεταξύ των 4 υποκλιμάκων Σιωπηλότητας Εργαζομένου, με σημαντικά υψηλότερα μέσα επίπεδα ή παρουσία σιωπηλότητας βρέθηκε η Προκοινωνική έναντι χαμηλότερης της Ευκαιριακής (p<0,001). Η αυξημένη Επαγγελματική Ικανοποίηση σχετίζεται με χαμηλότερη Σιωπηλότητα Εργαζομένου ή με χαμηλότερη Ήρεμη Σιωπηλότητα, Προκοινωνική, Ευκαιριακή ή Συγκαταβατική αλλά και με χαμηλότερα επίπεδα Ανίας (p<0,05). Η Ανία δεν σχετίζεται με την Σιωπηλότητα (p>0,05). Στους κοινωνικούς ή δημογραφικούς προσδιοριστικούς ή προγνωστικούς παράγοντες, η παρουσία Σιωπηλότητας Εργαζομένου σχετίζεται με τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα όπως καθορίζεται από τα επίπεδα εκπαίδευσης (p<0,05) ενώ η Ευκαιριακή Σιωπηλότητα τα χαμηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης (p<0,05) ή τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα (p<0,05). Επίσης η αυξημένη Συγκαταβατική Σιωπηλότητα σχετίζεται με τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα (p<0,05) αλλά και τα περισσότερα χρόνια εργασίας στο συγκεκριμένο Τμήμα (p<0,05). Μέσω πολλαπλής γραμμικής ιεραρχικής συσχέτισης, η αυξημένη Σιωπηλότητα Εργαζομένου έδειξε να σχετίζεται σημαντικά με τη χαμηλότερη επαγγελματική ιδιότητα και συμπληρωματικά με τη χαμηλότερη Επαγγελματική Ικανοποίηση (p<0,05) ενώ στην από κοινού επίδραση της Επαγγελματικής Ικανοποίησης & της Ανίας διαπιστώθηκε η ισχυρή σχέση της Σιωπηλότητας μονάχα με τη χαμηλότερη Επαγγελματική Ικανοποίηση (p<0,05). Ανάλογα, στις υποκλίμακες της Σιωπηλότητας Εργαζομένου και την από κοινού επίδραση της Επαγγελματικής Ικανοποίησης & Ανίας, διαπιστώθηκε μονάχα η σημαντική σχέση της χαμηλότερης Επαγγελματικής Ικανοποίησης με την αυξημένη Ήρεμη Σιωπηλότητα, την Ευκαιριακή ή την Συγκαταβατική (p<0,05). Συμπεράσματα: Οι σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας είναι δυναμικές, συνεχώς εξελισσόμενες, χωρίς να αποτελούν κεκτημένο. Αυτό συνεπάγεται ευαισθησία σε οποιαδήποτε οργανωσιακή αλλαγή, πόσο μάλλον σε μια πολυεπίπεδη κρίση, που απαιτεί υψηλά επίπεδα ετοιμότητας, σύμπνοια, ισχυρά ψυχικά αποθέματα δυνάμεων, ικανότητα συντονισμού εντός του οργανισμού και αποτελεσματικότητα. Ο σύγχρονος νοσηλευτής έχει ανάγκη από κίνητρο που θα κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του για το επάγγελμά του, δεν θα βιώνει εργασιακή ανία και θα του εξασφαλίσει εργασιακή ικανοποίηση μέσα από υγιή εργασιακή φωνή, με το βάρος της ευθύνης να πέφτει στους υπεύθυνους διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων αλλά κα σε ατομικό επίπεδο.Τεκμήριο Ο ρόλος των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ηλικιωμένων: μια μελέτη στα πλαίσια προσχολικής ηλικίας(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-10-30) Βαμβουκάκη, Ελένη; Vamvoukaki, Eleni; Ρίκος, Νικόλαος; Rikos, NikolaosΕισαγωγή: Οι εφαρμογές των διαγενεακών προγραμμάτων, αναφέρονται επίσης και ως «κοινωνικά οχήματα που δημιουργούν σκόπιμη και συνεχή ανταλλαγή πόρων και μάθησης μεταξύ μεγαλύτερων και νεότερων ηλικιακά γενεών». Άλλοι, λιγότερο σαφείς ορισμοί στη βιβλιογραφία, υποδηλώνουν ότι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ατόμων είναι αμοιβαία επωφελείς και λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες και τις προσδοκίες όλων των εμπλεκομένων. Σκοπός: Η παρούσα ερευνητική μελέτη, σκοπεύει να διερευνήσει συγκεκριμένα ζητήματα αναφορικά με τον ρόλο των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ηλικιωμένων και ειδικότερα μέσα από μια μελέτη - παρέμβαση στα πλαίσια της προσχολικής ηλικίας, προκειμένου να καλύψει ένα ερευνητικό κενό και να παράσχει ενημερωτικές πληροφορίες που μπορεί να βοηθήσουν στη δημιουργία παρεμβάσεων για την περαιτέρω προώθηση των διαγενεακών προγραμμάτων στην ψυχολογική ευεξία των ατόμων. Μεθοδολογία: Στο πλαίσιο της μεταπτυχιακής εργασίας υλοποιήθηκε ένα διαγενεακό πρόγραμμα στον ξενώνα ηλικιωμένων, με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής σύνδεσης και της διαγενεακής αλληλεπίδρασης. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν συνολικά 30 παιδιά προσχολικής ηλικίας (23 κορίτσια και 7 αγόρια, όλα νήπια ηλικίας 5 ετών) και 50 ηλικιωμένοι, ηλικίας 67 ετών και άνω. Η δραστηριότητα περιλάμβανε διάφορες φάσεις, σχεδιασμένες ώστε να προάγουν την επικοινωνία, τη συνεργασία και την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των δύο γενεών. Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος της συνολικής βαθμολογίας της κλίμακας GDS ήταν 16,78 για το πριν και το 9,8 για το μετά. Το 74% των ερωτηθέντων ήταν καταθλιπτικοί και το υπόλοιπο 26% ήταν μη καταθλιπτικοί. Το 86% των ερωτηθέντων ήταν μη καταθλιπτικοί και το υπόλοιπο 14% ήταν καταθλιπτικοί. Βλέπουμε ότι προκύπτει στατιστική σημαντικότητα στις ερωτήσεις από 11-20 του ερωτηματολογίου καθώς p<0,05, με εξαίρεση τις ερωτήσεις 13. “Σας απασχολεί συχνά το μέλλον”,14. “Πιστεύετε ότι έχετε μεγαλύτερο πρόβλημα μνήμης από την πλειοψηφία των ανθρώπων;” & 16. «Αισθάνεσθε συχνά απογοητευμένοι και θλιμμένοι;», καθώς p>0,05. Τέλος, βλέπουμε ότι προκύπτει στατιστική σημαντικότητα στις ερωτήσεις από 21-29 του ερωτηματολογίου καθώς p<0,05, με εξαίρεση την ερώτηση 25.“ Δυσκολεύεσθε να συγκεντρωθείτε; ” καθώς p>0,05. Συμπεράσματα: Το προσωπικό, οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά που συμμετείχαν στο διαγενεακό πρόγραμμα εξέφρασαν έντονα την επιθυμία τους να συνεχίσουν τη συμμετοχή τους σε αντίστοιχες δράσεις και στο μέλλον. Μετά από σχετική συνεννόηση μεταξύ των υπηρεσιών προσχολικής αγωγής και των ηλικιωμένων συμμετεχόντων, συμφωνήθηκε ότι όσοι ηλικιωμένοι επιθυμούν να συνεχίσουν να εμπλέκονται, μπορούν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στις δομές αυτές. Μέσα από αυτή τη δυνατότητα, οι ηλικιωμένοι έχουν την ευκαιρία να διατηρήσουν τον δεσμό που ανέπτυξαν με τα παιδιά, να νιώσουν ότι συνεχίζουν να έχουν ενεργό ρόλο και σκοπό, και να ενισχύσουν τη συνολική τους υγεία και ψυχολογική ευεξία σε βάθος χρόνου.