Πλοήγηση ανά Συγγραφέας "Papadakaki, Maria"
Τώρα δείχνει 1 - 8 of 8
Αποτελέσματα ανά σελίδα
Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Απόψεις των κοινωνικών λειτουργών και των ψυχολόγων που εργάζονται σε σχολικές μονάδες της Περιφέρειας Κρήτης για τη χρησιμότητα, τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα της πλατφόρμας Stop Bullying(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης, 2025-07-04) Τσελεμπίδης, Χαράλαμπος; Tselempidis, Charalampos; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΗ παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο «Απόψεις των κοινωνικών λειτουργών και των ψυχολόγων που εργάζονται σε σχολικές μονάδες της Περιφέρειας Κρήτης για τη χρησιμότητα, τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα της πλατφόρμας Stop Bullying» εξετάζει τις απόψεις των επαγγελματιών που εργάζονται σε σχολεία της Κρήτης σχετικά με την πλατφόρμα Stop Bullying, η οποία δημιουργήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας για την καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού. Η έρευνα βασίστηκε σε ποσοτική μέθοδο, με τη χρήση ερωτηματολογίου που διανεμήθηκε σε 151 επαγγελματίες (κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 33,3% των συμμετεχόντων έχει χρησιμοποιήσει την πλατφόρμα, ενώ το 66,7% δεν την έχει χρησιμοποιήσει, κυρίως λόγω της έλλειψης περιστατικών εκφοβισμού ή της άγνοιας της ύπαρξής της. Οι συμμετέχοντες που χρησιμοποίησαν την πλατφόρμα εκτίμησαν θετικά τη χρηστικότητα και τη λειτουργικότητά της, αν και υπήρξαν κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με την περίπλοκη διαδικασία υποβολής αναφορών. Η πλατφόρμα θεωρήθηκε χρήσιμο εργαλείο για την καταγραφή και την αντιμετώπιση περιστατικών σχολικού εκφοβισμού, ωστόσο χρειάζεται περαιτέρω βελτίωση και ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών για την αποτελεσματικότερη χρήση της.Τεκμήριο Απόψεις των ειδικών για την οργάνωση, δομή και λειτουργία των προγράμματων εκπαίδευσης ανάδοχων και θετων γονέων.(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2024-01-23) Χατζητζάνου, Μαρίνα; Chatzitzanou, Marina; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΟι ανάδοχοι - θετοί γονείς αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις αναφορικά με τηνφροντίδα των παιδιών λόγω σοβαρών συμπεριφορικών δυσκολιών. Οι γονείς συχνάλόγω έλλειψης εκπαίδευσης και υποστήριξης που απαιτείται για τη διαχείριση αυτώντων συμπεριφορών, βιώνουν έντονο άγχος με αποτέλεσμα η τοποθέτησητουανηλίκου στην οικογένεια να εξελίσσεται δυσχερώς. Το σύστημα παιδικήςπροστασίας συχνά δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους να εφαρμόσει παρεμβάσειςβασισμένες σε πρωτόκολλα που να προλαμβάνουν ή να αντιμετωπίζουναποτελεσματικά τις δυσκολίες συμπεριφοράς του παιδιού. Στην Ελλάδα oι υποψήφιοι ανάδοχοι και θετοί γονείς καλούνται να παρακολουθήσουν ένα εκπαιδευτικόπρόγραμμα συνολικά 30 ωρών. Τα θεματικά πεδία που καλύπτονται αφορούν: α) τονχάρτη δικαιωμάτων των παιδιών, β) προσωπικά κίνητρα και προσδοκίες, γ) ιδιαίτερεςανάγκες παιδιών προς υιοθεσία, δ) στάδια σωματικής και ψυχικής ανάπτυξης τωνπαιδιών, ε) το δικαίωμα του θετού παιδιού στην ενημέρωση για την προέλευσητου, στ) την φροντίδα παιδιών με αυξημένες ανάγκες. Στην παρούσα έρευνα θαγίνει διερευνηση καλών πρακτικων άλλων χωρών σχετικά με τα υφισταμενα προγράμματαεκπαίδευσης και θα αποτυπωθουν τα χαρακτηριστικά τους ως προς την οργάνωση, δομή και λειτουργία τους. Στόχος είναι, μέσα από διαδικασία ομοφωνίας ειδικών, ναδιαμορφωθούν συστάσεις για την οργάνωση, τη δομή, το περιεχόμενο, τημεθοδολογία υλοποιησης και αξιολόγησης καθώς και για τις βασικές αρχές και συνιστώσες των προγραμμάτων που απευθύνονται σε θετους και ανάδοχους γονείς. Για τη διεξαγωγή της έρευνας θα πραγματοποιηθεί ποσοτική μέθοδος και το δείγμαθα επιλεχθεί μέσα από σκόπιμη διαδικασία δειγματοληψίας. Με την συγκεκριμένηέρευνα προσδωκάται να προκύψει με διαδικασίες συνσχεδιασμόύ ένα πρόγραμμαεκπαίδευσης που θα καλύπτει τις ανάγκες όλων των εμπλεκομένων μερών, προσαρμοσμένο πολιτισμικά, κοινώς αποδεκτό με τις προδιαγραφές που απαιτούνται με επιστημονικά τεκμηριωμένων οδηγιών με στόχο να υπάρξει μεταφορά και διάχυσηπληροφορίας στα κέντρα χάραξης πολιτικής.Τεκμήριο Η επίδραση της ψυχοπαθολογίας στη βελτίωση των στάσεων και συμπεριφορών των ατόμων που παρακολουθούν πρόγραμμα ποινικής διαμεσολάβησης εξαιτίας εμπλοκής τους σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, 2025-07-24) Μαγκλάρα, Ελισσάβετ; Magklara, Elissavet; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΗ παρούσα πτυχιακή εργασία επικεντρώνεται στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας, η οποία αναμφισβήτητα αποτελεί ζοφερό κοινωνικό φαινόμενο με ολοένα αυξανόμενα ποσοστά. Το περιεχόμενό της εστιάζει στην ανάλυση του προφίλ, της συμπεριφοράς και της ψυχολογικής κατάστασης των δραστών ενδοοικογενειακής βίας. Εξετάζει με ποιους τρόπους η ποινική διαμεσολάβηση, ως εναλλακτική, εξωδικαστική μέθοδος παρέμβασης, δύναται να συμβάλλει στη βελτίωση των στάσεων και της συμπεριφοράς τους, ύστερα από την παρακολούθηση του προγράμματος, στο οποίο παραπέμπονται. Μέσα από την ανάλυση δεδομένων κατά την άφιξη των ατόμων στο πρόγραμμα και ύστερα από έξι μήνες έως έναν χρόνο παρακολούθησης, παρατηρήθηκε μια γενική βελτίωση στους δράστες, ενώ ταυτόχρονα διερευνήθηκε αν τα ψυχοπαθολογικά συμπτώματα, όπως παρουσιάζονται στο Symptoms Checklist 90, συνδέονται με τη βελτίωση αυτή ή αν δύναται να λειτουργήσουν ως προβλεπτικοί παράγοντες για τη βελτίωση. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι, αν και υπήρξαν κάποιες οριακά σημαντικές σχέσεις με συγκεκριμένα συμπτώματα (όπως ο παρανοϊκός ιδεασμός και ο ψυχωτισμός), καμία από αυτές δεν αποδείχθηκε αρκετά ισχυρή για να γενικευθεί, ως προβλεπτικός παράγοντας. Η έρευνα επιβεβαιώνει τη σημασία της ποινικής διαμεσολάβησης στην τροποποίηση της συμπεριφοράς των δραστών, παρέχοντας επίσης χρήσιμα δεδομένα για την κατανόηση της πολυπλοκότητας του φαινομένου της βίας. Παράλληλα, τονίζονται τα όρια της μελέτης και προτείνονται κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα, ώστε να επιτευχθεί μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση και διαχείριση του φαινομένου.Τεκμήριο Οι βιοψυχοκοινωνικές ανάγκες των φοιτητών του ΕΛΜΕΠΑ και ο ρόλος τους στην ακαδημαϊκή τους επίδοση.(ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ., Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης, 2024-07-04) Παπαδοπούλου, Αλεξία; Papadopoulou, Alexia; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΗ έννοια της επίδοσης κατέχει σημαντικό ρόλο στην ζωή του ατόμου και αυτό φαίνεται από την συχνότητα με την οποία εντοπίζεται στην καθημερινότητα του. Ενώ λοιπόν συναντάται σε διάφορες μορφές, η επικρατέστερη είναι εκείνη που συνδέεται με τις κατεκτημένες γνώσεις και ικανότητες του ατόμου, τις οποίες και χρησιμοποιεί σε διάφορες καταστάσεις στην καθημερινότητα του (Ξωχέλης,1985). Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας και του παρέχει ευκαιρίες εξέλιξης, βάση των ιδιαίτερων στοιχείων της. Το γεγονός αυτό καθιστά σημαντική την αξιολόγηση της επίδοσης, η οποία θα πρέπει να γίνεται εξατομικευμένα και να αφορά το άτομο ως σύνολο, όπου αυτή αποτελεί μια από τις διαστάσεις του ( Χαραλαμποπούλου, 1985). Η ανάγκη για την διαμόρφωση επιστημονικού επαγγέλματος - professionalization, οδήγησε στην δημιουργία του θεσμού των Πανεπιστημίων, όπου η επίδοση στα πλαίσια του ακαδημαϊκού ιδρύματος ορίζεται ως «Ακαδημαϊκή Επίδοση και συνίσταται στην πρόοδο που συντελείται στα πλαίσια του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος (Παπαγεωργίου,2014). Η αξιολόγηση της είθισται να γίνεται δια μέσου εξετάσεων γραπτών ή προφορικών όπως ορίζεται από το εκάστοτε πρόγραμμα σπουδών και τις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις. Η αξία της αξιολόγησης της προόδου καθίσταται σημαντική καθώς αποτελεί μια προγνωστική ικανότητα για την αξία του ίδιου του ατόμου και για τον λόγο αυτό πρέπει να διαθέτει αξιοπιστία, εγκυρότητα και αντικειμενικότητα (Τσάρα,2002). Στη χώρα μας η αξιολόγηση της επίδοσης γίνεται βάση της Υπουργικής Απόφασης 141/Β3/2166α/ Ιούνιος 1987 και των τροποποιήσεων της έως σήμερα. Η οποία ορίζει την δεκαβάθμια (0-10) κλίμακα αξιολόγησης με βάση επιτυχίας το πέντε (5). Επίσης προβλέπει ότι ο Βαθμός Πτυχίου αποτελεί έναν σταθμισμένο όρο που εκφράζεται με ακέραιο και δεκαδικό μέρος ενώ φέρει και ποιοτικά χαρακτηριστικά «Καλώς(5-6,49)», «Λίαν Καλώς (6,5-8,49)», Άριστα(8,5-10)» (Παλαιοκρασάς, Δημητρόπουλος, Κωστάκη και Βρετάκου, 1997). Οι νέοι που φοιτούν στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα ηλικιακά βρίσκονται στο διάστημα 18-23, το οποίο αναπτυξιακά αποτελεί το “πέρασμα” από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Η σύνθετη ψυχοσύνθεση των φοιτητών την περίοδο αυτή όπως και «οι αναπτυξιακές κρίσεις» που συντελούνται επηρεάζουν την δημιουργία των αναγκών τους. Σημαντικός παράγοντας για αυτό αποτελεί η προσαρμοστική ικανότητα του ατόμου βάση της οποίας καλείται να ανταπεξέλθει στην πληθώρα των δομικών αλλαγών που συμβαίνουν στην ζωή του κατά το συγκεκριμένο διάστημα. Η τελευταία καλλιεργείται μέσω της ανάπτυξης μηχανισμών προσαρμογής ενώ αναστέλλεται εξαιτίας της περιορισμένης δυνατότητας για κοινωνική στήριξη, την οποία αντιμετωπίζουν οι φοιτητές κατά το διάστημα των σπουδών τους. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές στην διάρκεια της φοίτησης τους στα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα διακρίνονται σε ατομικές/ψυχολογικές, κοινωνικές αλλά και σωματικές. που συνδέονται μεταξύ τους ( Κωσταρίδου-Ευπλίδη, 2002 ). Η λειτουργεία των Συμβουλευτικών Κέντρων των Πανεπιστήμιων αφορά «την προσφορά οργανωμένης και έγκαιρης ψυχοκοινωνικής στήριξης σε φοιτητές που το έχουν ανάγκη ώστε να αντιμετωπίζουν τυχών δυσκολίες προσαρμογής που προκύπτουν ή να υποστηριχθούν για να ανταπεξέλθουν στις αναπτυξιακές τους προτεραιότητες. Στην Ελλάδα ο θεσμός των Φοιτητικών Συμβουλευτικών Κέντρων καθυστέρησε να αναπτυχθεί γεγονός στο οποίο συντέλεσε και η έλλειψη κανονιστικού πλαισίου που θεμελιώνει την λειτουργεία τους (Καλατζή, 2001 ) και ορίζεται η υποχρέωση του κράτους να υποστηρίζει τους φοιτητές στην διάρκεια των σπουδών τους. Σκοπός των Συμβουλευτικών Κέντρων αποτελεί η ενίσχυση της προσωπικής ανάπτυξης των φοιτητών, η βελτίωση των διαπροσωπικών τους σχέσεων τόσο στα πλαίσια της ακαδημαϊκής κοινότητας όσο και εκτός αυτής αλλά και η υποστήριξη των αλληλεπιδράσεων που συντελούνται μεταξύ της ακαδημαϊκής αλλά και της ευρύτερης κοινότητας όπου ζει και δραστηριοποιείται ο φοιτητής (Δημητρόπουλος, 2003). Σήμερα στην χώρα μας λειτουργούν Φοιτητικά Συμβουλευτικά Κέντρα τα περισσότερα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα καθώς μέσα από την λειτουργεία αυτών έχει αποδειχτεί ότι προκύπτουν οφέλη τόσο προς τους φοιτητές και τις οικογένειες τους όσο και προς τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μειονεκτούν ως προς τον τρόπο λειτουργείας τους και τις απαιτήσεις της εποχής και των αναγκών των φοιτητών ( Καλατζή-Αζίζη, 1999 ).Τεκμήριο Ομαδική συμβουλευτική σε θύτες συντροφικής βίας που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα ποινικής διαμεσολάβησης του ΕΛΜΕΠΑ: μία μελέτη περίπτωσης.(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης, 2025-02-07) Μαυρίδου, Γεωργία-Σάρρα; Mavridou, Georgia-Sarra; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΕισαγωγή: Οι δημοσιευμένες κλινικές παρεμβάσεις για την ενδοοικογενειακή βία επικεντρώνονται στην υποστήριξη των θυμάτων ενώ ελάχιστη αναφορά γίνεται στις παρεμβάσεις που απευθύνονται στους θύτες ενδοοικογενειακής βίας. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερεύνησε την αποτελεσματικότητα της ομαδικής συμβουλευτικής-θεραπείας στη διακοπή της βίας, τη βελτίωση ατομικών δεξιοτήτων του θύτη και ποιότητας της σχέσης. Μέθοδοι: Η μελέτη αποτελεί ποιοτική έρευνα και συγκεκριμένα μελέτη περίπτωσης, η οποία διεξήχθη στο Ηράκλειο Κρήτης σε χρονικό διάστημα 8 μηνών. Στην ομάδα παρέμβασης συμμετείχαν επτά (7) άνδρες θύτες συντροφικής βίας σε ετερόφυλα ζευγάρια, οι οποίοι παραπέμφθηκαν στο Εργαστήριο Υγείας και Οδικής ασφάλειας του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου από την Εισαγγελία Ηρακλείου προκειμένου να παρακολουθήσουν θεραπευτικό-συμβουλευτικό πρόγραμμα στο πλαίσιο της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης. Η παρέμβαση βασίστηκε στην αφηγηματική οικογενειακή θεραπεία (narrative model) και επικεντρώθηκε στην αλλαγή των στερεοτυπικών αντιλήψεων και συμπεριφορών για τον ρόλο των φύλων, στην ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας και στην εκμάθηση εναλλακτικών μεθόδων επίλυσης συγκρούσεων και αλληλεπίδρασης. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν σε τρία επίπεδα: α) κατά τη διαδικασία λήψης του κοινωνικού ιστορικού, β) κατά τη διαδικασία εκτίμησης κινδύνου και αρχικής διαλογής (2+ συνεδρίες) και, γ) κατά την ολοκλήρωση της ομαδικής συμβουλευτικής (13+ ομαδικές συνεδρίες). Κατά την ολοκλήρωση εξετάστηκαν οι μεταβολές στους παρακάτω παράγοντες: α) αναφορά βίαιων επεισοδίων προς το θύμα, β) ποιότητα των ενδοοικογενειακών σχέσεων, γ) μετατόπιση ως προς την αναγνώριση και διαχείριση των συναισθημάτων και, δ) ικανότητα λήψης απόφασης στη βάση ανάληψης της ευθύνης. Για την επεξεργασία και ανάλυση των δεδομένων ακολουθήθηκε η διαδικασία της θεματικής ανάλυσης. Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκαν μεταβολές στα αρνητικά συναισθήματα των θυτών, στην αναγνώριση του θυμού και στην ανάπτυξη μη βίαιων δεξιοτήτων επίλυσης συγκρούσεων. Τέλος, μέσα από την επίδραση και τη δυναμική των ομαδικών συνεδριών, στο σύνολο τους οι θύτες αναγνώρισαν τη βίαιη συμπεριφορά και ανέλαβαν την ευθύνη για τη βλάβη που προξένησαν στα θύματα. Μικρότερη ήταν η μετατόπιση που παρατηρήθηκε ως προς τις αντιλήψεις για τους ρόλους των φύλων. Η αποχώρηση από τη θεραπεία ήταν χαμηλή και η συμμετοχή και συνέπεια στην παρακολούθηση διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα. Συμπεράσματα: Προκύπτουν ενδείξεις βελτιωμένης επίδοσης των θυτών σε ατομικές και σχεσιακές παραμέτρους μετά την εφαρμογή της παρέμβασης. Περιορισμοί που αφορούν στη διάρκεια και τη μεθοδολογία παρέμβασης πρέπει να ληφθούν υπόψη σε μελλοντικές πρωτοβουλίες.Τεκμήριο Παράγοντες κινδύνου και επιπτώσεις της ηθικής εργασιακής παρενόχλησης (Mobbing) σε εργαζόμενα άτομα στην περιφερειακή ενότητα Ηρακλείου(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΠΜΣ Διαμεθοδικές Κοινωνικές Παρεμβάσεις σε Καταστάσεις Κρίσης, 2025-07-16) Γάκη, Κωνσταντίνα; Gaki, Konstantina; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΗ παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στη μελέτη του φαινομένου της ηθικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο (mobbing), με στόχο την ανάδειξη των παραγόντων που συμβάλλουν στην εκδήλωσή του, καθώς και των επιπτώσεών του στους εργαζόμενους. Μέσω συστηματικής βιβλιογραφικής ανασκόπησης και ποσοτικής έρευνας με χρήση δομημένων ερωτηματολογίων, διερευνώνται οι μορφές και οι μηχανισμοί του φαινομένου, οι ατομικοί και οργανωσιακοί παράγοντες κινδύνου, καθώς και οι συνέπειες στην ψυχική και σωματική υγεία, την εργασιακή ικανοποίηση και την επαγγελματική απόδοση των θυμάτων. Τα ευρήματα αναδεικνύουν την ανάγκη ανάπτυξης στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης για την αντιμετώπιση του mobbing, με σκοπό τη διασφάλιση ενός υγιούς και υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος.Τεκμήριο Σχεδιασμός, εφαρμογή και αξιολόγηση καινοτόμου πιλοτικής παρέμβασης για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της οικογένειας μαθητών με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, 2024-07-12) Πεδιώτη, Νεκταρία; Pedioti, Nektaria; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΠαρά τον υψηλό επιπολασμό των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών (ΕΜΔ) στο γενικό πληθυσμό, πολλά παιδιά εξακολουθούν να παραμένουν αδιάγνωστα, λόγω έλλειψης προληπτικού ελέγχου, με τεράστια ατομική και οικογενειακή επιβάρυνση, ενώ την ίδια στιγμή οι υφιστάμενες παρεμβάσεις είναι περιορισμένες και με αντικρουόμενα αποτελέσματα. Σκοπός της μελέτης ήταν ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και η αξιολόγηση μιας καινοτόμου πιλοτικής παρέμβασης, σε γονείς μαθητών με ΕΜΔ, με στόχο τη βελτίωση του γονικού τύπου και της ποιότητας ζωής της οικογένειας. Μέθοδος: Σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (randomized controlled trial), με δύο ομάδες (παρέμβασης και ελέγχου) και υιοθετήθηκε ένα σχέδιο αξιολόγησης που περιελάμβανε μετρήσεις πριν και μετά την παρέμβαση. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη στρατολογήθηκαν από τον πληθυσμό που απευθύνθηκε στην Κινητή Μονάδα του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου (ΕΛΜΕΠΑ), η οποία έχει ως αντικείμενο την αξιολόγηση παιδιών για ΜΔ, σε επίπεδο Περιφέρειας Κρήτης. Συνολικά 71 άτομα πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη από τα 158 που αξιολογήθηκαν στην Κινητή Μονάδα (42 ομάδα παρέμβασης; 29 ομάδα ελέγχου). Η συμμόρφωση στη μελέτη υπολογίστηκε σε ποσοστό 67.6%. Για την αξιολόγηση του γονικού τύπου και της ποιότητας ζωής της οικογένειας των συμμετεχόντων χρησιμοποιήθηκαν το “Ερωτηματολόγιο Γονικού Στυλ” (“Parenting Style Questionnaire”; Robinson, Mandleco, Olsen & Hart, 1995) και το “Ερωτηματολόγιο Ποιότητας Ζωής της Οικογένειας” (The Family Quality of Life Scale, FQOL; Hoffman, Marquis, Poston, Summers & Turnbull, 2006). Η παρέμβαση που εφαρμόστηκε στην παρούσα μελέτη χρησιμοποίησε, κατόπιν αδείας, μια προσαρμοσμένη έκδοση του προγράμματος “A Six Week Parenting Program For Child Compliance”(Cipani, 2005). Για τους σκοπούς της μελέτης, πραγματοποιήθηκαν ατομικές συνεδρίες με έναν εκ των δύο γονέων (4 συνεδρίες, κατανεμημένες σε 2 φάσεις και συνολική διάρκεια έξι εβδομάδων). Ευρήματα: Από τις αναλύσεις που αφορούν την επίδοση της ομάδας παρέμβασης, πριν και μετά την παρέμβαση, προκύπτει ότι κανένας γονικός τύπος και αντίστοιχα καμία διάσταση της ποιότητας ζωής της οικογένειας δε βρέθηκε να μεταβάλλεται μετά από την παρέμβαση, σε στατιστικώς σημαντικό επίπεδο, σε σχέση με πριν. Από τη σύγκριση της ομάδας παρέμβασης και της ομάδας ελέγχου, μετά την παρέμβαση, βρέθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά σε όλες τις διαστάσεις της «Ποιότητας ζωής της Οικογένειας» («Οικογενειακή αλληλεπίδραση», «Γονεϊκή ικανότητα», «Συναισθηματική ευμάρεια», «Φυσική/Υλική ευμάρεια» και «Υποστήριξη που σχετίζεται με τη μαθησιακή δυσκολία»). Σε ό,τι αφορά το «Γονικό τύπο», τόσο ο «Διαλεκτικός γονικός τύπος», όσο και ο «Αυταρχικός γονικός τύπος» είχαν διαφορετικές μέσες τιμές για τις δύο ομάδες, ενώ ο «Ανεκτικός γονικός τύπος» δεν είχε καμία διαφορά στις μέσες τιμές. Παρά το γεγονός ότι, η σύγκριση Πριν και Μετά την παρέμβαση, για την ομάδα Παρέμβασης δεν οδήγησε σε στατιστικώς σημαντικές μεταβολές, από την ανάλυση βρέθηκε ότι υπήρξε αύξηση σε όλες τις διαστάσεις της ποιότητας ζωής της οικογένειας και σε συγκεκριμένους γονικούς τύπους ΜΕΤΑ την παρέμβαση, αλλά δεν ήταν στατιστικά σημαντική, στο επίπεδο σημαντικότητας 95%. Αυτό αποτέλεσε κίνητρο για να διεξαχθεί ανάλυση συστάδων στο δείγμα (ομάδα παρέμβασης), προκειμένου να ταξινομηθούν οι περιπτώσεις με στατιστικά σημαντική βελτίωση, μετά την παρέμβαση. Η συγκεκριμένη συμπληρωματική ανάλυση έδειξε ότι η «Οικογενειακή αλληλεπίδραση» [F=20.71; p=0.000], η «Γονεϊκή Ικανότητα» [F=20.112; p=0.000], η «Συναισθηματική ευμάρεια» [F=74.491; p=0.000], η «Φυσική/Υλική ευμάρεια» [F=19.029; p=0.000] και η «Υποστήριξη σχετική με τη μαθησιακή δυσκολία» [F=38.208; p=0.000] διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των αρχικών και τελικών συστάδων, όπως υποδεικνύεται από μια υψηλή στατιστική F-Τιμή και τη χαμηλή p-Τιμή. Όσον αφορά τους γονικούς τύπους, ο «Διαλεκτικός γονικός τύπος» βρέθηκε να έχει σημαντική διαφορά, μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, με μέτρια στατιστική F (5.574) και τιμή p (0.021), υποδηλώνοντας μια λιγότερο σημαντική διαφορά, σε σύγκριση με άλλες μεταβλητές. Ο «Αυταρχικός γονικός τύπος» δεν έδειξε σημαντική διαφορά, μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, καθώς η στατιστική F είναι σχετικά χαμηλή (2.34) και η τιμή p είναι υψηλότερη από το συμβατικό επίπεδο σημαντικότητας 0.05 (0.130). Παρόμοια με τον «Αυταρχικό γονικό τύπο», ο «Ανεκτικός γονικός τύπος» δεν παρουσιάζει σημαντική διαφορά, μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, με μέτρια στατιστική F (40.187) και πολύ χαμηλή τιμή p (0.000). Η μεταβλητή «Διαλεκτικός γονικός τύπος» συν τη νέα διάσταση δείχνει μια σημαντική διαφορά μεταξύ της αρχικής και της τελικής συστάδας, με μέτριας σημαντικότητας δείκτη F (9.421) και τιμή p 0.003. Συμπέρασμα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της πρόσβασης των γονέων σε υπηρεσίες συμβουλευτικής υποστήριξης και της σημαντικής επίδρασης των εξατομικευμένων παρεμβάσεων στις διαπροσωπικές σχέσεις και την ποιότητα ζωής της οικογένειας παιδιών με ΕΜΔ.Τεκμήριο Το πένθος της απώλειας αγαπημένων προσώπων, όπως βιώνεται από γυναίκες άτυπους φροντιστές χρονίων πασχόντων: μια ποιοτική μελέτη(ΕΛΜΕΠΑ, Σχολή Επιστημών Υγείας (ΣΕΥ), ΔΠΜΣ Διεπιστημονική Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων, της Αναπηρίας και της Γήρανσης, 2025-07-21) Βαργιακάκη, Στυλιανή; Vargiakaki, Styliani; Παπαδακάκη, Μαρία; Papadakaki, MariaΗ παρούσα εργασία διερευνά τις εμπειρίες του πένθους όπως τις βιώνουν γυναίκες που έχουν αναλάβει τον άτυπο ρόλο της φροντίδας μακροχρόνια ασθενών στην Κρήτη. Πρόκειται για ποιοτική μελέτη που βασίστηκε στη συλλογή δεδομένων μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων με δέκα γυναίκες φροντίστριες, οι οποίες είχαν βιώσει την απώλεια του προσώπου που φρόντιζαν. Η θεματική ανάλυση ανέδειξε τέσσερις βασικές θεματικές ενότητες: τις συναισθηματικές προκλήσεις, τον ρόλο της οικογένειας και της κοινότητας, τις στρατηγικές ανθεκτικότητας και την ανακατασκευή της προσωπικής ταυτότητας μετά την απώλεια. Η μελέτη ανέδειξε τον καθοριστικό ρόλο των έμφυλων, πολιτισμικών και θρησκευτικών παραμέτρων στη διαμόρφωση της εμπειρίας του πένθους, ενώ παράλληλα τόνισε την ανάγκη ενίσχυσης της υποστήριξης προς τους άτυπους φροντιστές μέσω κατάλληλων παρεμβάσεων. Τα ευρήματα της έρευνας συμβάλλουν στην κατανόηση μιας συχνά αόρατης εμπειρίας και προτείνουν κατευθύνσεις για κοινωνική και ψυχολογική στήριξη των φροντιστριών στην ελληνική περιφέρεια.